• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

9 zaskakujących sposobów, w jakie możesz przesadzać z rodzicielstwem swojego dziecka

Czy Twoje dziecko jest rozpieszczonym dzieckiem, a ty nie? nawet o tym nie wiesz? W dzisiejszym społeczeństwie „rodzicielstwo helikoptera” lub skłonność rodziców do unoszenia się i pomagania dziecku, nawet jeśli są w stanie działać w pojedynkę, jest rosnącym — i być może szkodliwym — trendem. Badania opublikowane w Journal of Child and Family Studies odkrył, że dzieci z nadrzędnymi rodzicami wykazują mniejszą autonomię, kompetencje i zdolność do nawiązywania relacji z innymi jako nastolatki, co może skutkować depresją i zmniejszoną ogólną satysfakcją z życia. Poniżej znajdują się najważniejsze obszary, w których mamy i tatusiowie mogą wpaść w pułapkę nadmiernego rodzicielstwa, a także kilka pomocnych wskazówek, jak zrobić krok wstecz.

Ubieranie dziecka Podnieś rękę, jeśli nadal wybierasz ubrania swojego dziecka, pomóż mu je założyć i pomóż przy suwakach, guzikach, skarpetkach i butach. Winny?

W rzeczywistości, chociaż może potrzebować pomocy z guzikami, dopóki nie dostroi swoich umiejętności motorycznych, twoje dziecko powinno być w stanie ubrać się w wieku trzech lat. Zamiast wybierać, w co ubierze się Twoje dziecko, pozwól mu wybrać własny strój spośród kilku wybranych przez Ciebie opcji. Gdy dorośnie, daj mu trochę większy zakres opcji, dopóki nie będzie w pełni niezależny w ubieraniu się.

Nie zawsze zgadzamy się z modowymi wyborami naszego dziecka, ale starajmy się pamiętać, że jego ubiór jest formą wyrażania siebie. Dopóki jego ubrania są czyste i przyzwoite, pozwól mu nosić to, co chce (nawet jeśli ci się to nie podoba).

Zwróć uwagę Wiele razy dziecko jęczy, bo wie, że wywoła reakcję. Zrób pierwszy krok i zapytaj dziecko o jego przemyślenia i opinie. Jeśli czuje, że przyczynia się do tego, co robisz, jest mniej prawdopodobne, że będzie uciekał się do marudzenia, aby zwrócić twoją uwagę.

Zaadresuj Wierz lub nie, ale marudzenie staje się coraz mniej taktyczne, a staje się bardziej nawykiem, gdy Twoje dziecko się starzeje. Kiedy twoje dziecko zaczyna jęczeć, zwróć na to uwagę – może nawet nie zdawać sobie sprawy, że to robi.

Jeśli twoje dziecko jest młodsze, po prostu zapytaj:„Jak ładnie prosisz?” Przypomnienie jej o tym pomoże jej wyrwać się ze złego nawyku ciągłego marudzenia, gdy czegoś chce.

Jeśli twoje dziecko jest starsze, zajmij się narzekaniem, pytając je, jak może zmienić sposób, w jaki mówi. Zamieniając to w doświadczenie edukacyjne, Twoje dziecko zacznie zdawać sobie sprawę, kiedy jęczy i zacznie zmieniać swój nawyk.

Weź głęboki oddech Może być trudno zachować cierpliwość, gdy masz na rękach jęczące dziecko, ale utrata chłodu może tylko pogorszyć sytuację. Zanim odlecisz, weź głęboki oddech i przypomnij sobie, że Twoje dziecko prawdopodobnie jęczy, ponieważ potrzebuje Twojej pomocy. Odpowiadaj na potrzebę dziecka (na przykład otwierając dla niego pudełko płatków śniadaniowych) z cierpliwością, a najprawdopodobniej mu się to przyda.

Bądź wzorem do naśladowania Posłuchaj siebie, gdy następnym razem będziesz rozmawiać ze współmałżonkiem lub przez telefon z przyjacielem. jęczysz? Dzieci biorą od ciebie wskazówki behawioralne, więc jeśli twoje dziecko usłyszy twoje narzekanie, prawdopodobnie zrobi to samo. Są szanse, że możesz nawet nie zdawać sobie sprawy, że to robisz.

Bądź stanowczy Niezależnie od tego, czy masz małe dziecko, czy nastolatka, musi się nauczyć, że marudzenie nie pomoże jej uzyskać tego, czego chce.

Kiedy twoje dziecko zacznie jęczeć, powiedz coś w stylu „Będę słuchać, kiedy będziesz do mnie mówić spokojnie” i kontynuuj to, co mówisz. Chociaż może to wymagać pewnej praktyki i cierpliwości, Twoje dziecko w końcu nauczy się używać spokojnego i racjonalnego głosu, gdy czegoś potrzebuje lub chce.

Daj pozytywne wzmocnienie Kiedy twoje dziecko mówi grzecznie lub przyjemnie, zwróć uwagę i odpowiedz. Powiedzenie:„Podoba mi się sposób, w jaki wykorzystałeś swoje maniery” pokaże Twojemu dziecku, że jego wysiłki nie pozostają niedoceniane i że nie musi uciekać się do marudzenia, aby uzyskać to, czego potrzebuje.

To samo dotyczy starszych dzieci i nastolatków. Jeśli twoja nastolatka podchodzi do ciebie w dojrzały sposób w sprawie czegoś, czego potrzebuje lub chce, pozytywne reagowanie pomoże utrzymać ten trend.