Uitsparing op school en thuis:de juiste soort downtime creëren

Of je nu met plezier terugdenkt aan je schooltijd of ze herbeleeft in nachtmerries, de pauze op school speelde zeker een gedenkwaardige rol in je eigen jeugd. Het reces van de openbare school van vandaag vertoont echter weinig gelijkenis met de vrije speeltijd die de meesten van ons in de dagen vóór het nieuwe millennium beleefden. Sommige scholen verhogen de hoeveelheid tijd die kinderen krijgen voor ongestructureerd spel, terwijl andere de pauze hebben teruggebracht tot 15 minuten (of helemaal niet meer!) vanwege veiligheidsproblemen of bezuinigingen.

Professor Peter Gray schrijft en geeft lezingen over de kracht van spelen en ongeplande downtime en pauzes voor kinderen. Hij herinnert zich hoe het concept van spelen door de jaren heen is veranderd.

"Toen ik een kind was in de jaren vijftig, speelden we in het bos en worstelden we in de sneeuw en we hadden tijd om het te doen. We hadden een half uur in de ochtend, een half uur in de middag en een vol uur op lunch. We waren nooit langer dan een uur per keer binnen. Het was echt vrij spelen."

Nu, een bezoek aan scholen in Boston levert slechts 15 minuten pauze op - nauwelijks genoeg tijd om een ​​spel te beginnen voordat het tijd is om naar binnen te gaan. In een kleine openbare school in Vermont observeerde professor Gray een pauze waar kinderen geen tikkertje mochten spelen of zich voordoen als videogamepersonages, naast andere beperkingen, wat volgens hem helemaal geen spel is.

"Er is tegenwoordig een neiging om alles over kinderen te controleren - die neiging tot controle heeft het in de pauze overgenomen. Het verpest het in termen van echt spel."

Meer speeltijd creëren

Andere scholen in het hele land hebben een tegenovergestelde benadering gekozen met een pauze op school. Het Palos Verdes Peninsula School District in Los Angeles heeft de tijd voor kinderen vergroot om naar buiten te gaan, creatief te zijn en wat stoom af te blazen op een ongestructureerde manier, te beginnen voordat de schooldag zelfs maar begint. "Dit is een perfecte tijd voor socialisatie en vrienden om een ​​korte tijd samen te zijn voordat ze in de rij gaan staan ​​om naar de les te gaan als de bel gaat." Multi-grade pauzes worden gecombineerd met een middagsnack en met lunch, en leraren worden aangemoedigd om pauzes te nemen en naar buiten te gaan wanneer ze kunnen gedurende de dag. "We nemen vaak een pauze van het studeren door een rondje te rennen of een paar minuten oefeningen te doen", legt Jodi Pastell uit, directeur van de Montemalaga Elementary School in Palos Verdes Estates, Californië.

Rust voor de lunch:een groeiende trend

Mevr. Pastell zou graag zien dat de school nog meer voordeel haalt uit de kracht van de pauze.

"Lunch-reces is 45 minuten. In plaats van de studenten eerst te laten eten en dan te spelen, zou ik willen proberen de studenten eerst te laten spelen en dan de laatste 15 minuten van de lunchpauze te laten eten. Misschien zouden meer studenten hun lunch afmaken, omdat ze wees niet gehaast om te gaan spelen."

Een onderzoek uit 2006 in de Journal of Child Nutrition &Management onthulde dat kinderen niet alleen meer eten en minder voedsel verspillen als ze spelen voordat ze eten, ze consumeren ook gezondere calorieën, hebben minder gedragsproblemen en keren terug naar de klas, klaar om te leren.

Kinderen kinderen laten zijn

"Kinderen zijn niet gemaakt om te zitten en werkbladen te maken", benadrukt professor Gray. "Als we erop aandringen dat kinderen al dit stoelwerk doen, vertelt compassie ons dat we ze elk uur minstens 15 minuten pauze moeten geven. We zouden veel minder diagnoses van ADHD hebben."

Professor Gray heeft spel over de hele wereld bestudeerd en heeft ontdekt dat hoe meer tijd kinderen hebben om te spelen en te ontdekken, hoe gelukkiger, beter aangepast en vaardiger ze zijn in het oplossen van problemen en samenwerken. Hoewel het schoolsysteem vereist dat kinderen lang genoeg stil zitten om het vereiste leerplan op te nemen, bouwen sommige scholen elk uur wat speeltijd in. "In Japan en andere Oost-Aziatische scholen zitten kinderen elk uur 45 minuten op hun stoel en 15 minuten in de pauze. Dat getuigt van enig medeleven met kinderen die meer tijd besteden aan zitten, terwijl dat eigenlijk niet zou moeten."


Onbewaakt spelen maakt kinderen vrij om te leren

De meeste volwassenen zijn bang dat kinderen, als ze met rust worden gelaten, de speeltuin in een Lord of the Flies zullen veranderen gratis voor iedereen. Maar als ze aan hun lot worden overgelaten, zullen kinderen meestal experimenteren, risico's nemen, onderzoeken en leren om zelf conflicten op te lossen. Het doel is om onder toezicht spel te bieden waarbij volwassenen aanwezig kunnen zijn zonder er daadwerkelijk bij betrokken te zijn. Dit creëert een veilige omgeving waarin kinderen van elkaar kunnen leren en plezier kunnen beleven aan samenspel in plaats van te reageren op regels en beperkingen voor volwassenen.

Veel scholen bieden buitenschoolse opvang waar volwassenen worden opgeleid om te helpen wanneer dat nodig is en vervolgens uit de weg te gaan.

"In het Verenigd Koninkrijk en andere plaatsen in Europa leren ze doelbewust hoe ze er moeten zijn in geval van nood en uitrusting, maar ze grijpen niet in", legt professor Gray uit. "De volwassenen leren onderscheid te maken tussen een echte behoefte om in te grijpen en een waargenomen behoefte om in te grijpen. Hoe kinderen te laten kibbelen en conflicten op te lossen."

De resultaten zijn niet zo verrassend. Kinderspel is immers de normaalste zaak van de wereld en voor kinderen is spelen een serieuze zaak. De speeltuin is een plek waar ze hun fantasieën kunnen uitleven, hun grenzen kunnen testen en leren omgaan met leeftijdsgenoten. Wanneer volwassenen kinderen hun ding laten doen zonder een volwassen filter op hun spel te zetten, kunnen ze hun eigen conflicten oplossen en een idee krijgen van hun eigen persoonlijke effectiviteit. Kinderen zijn vrij om te spelen, ze zijn vrij om meer zelfvertrouwen te krijgen, conflicten op te lossen, samen te werken en van elkaar te leren om betere, meer complete mensen te worden.

Misschien kunnen volwassenen af ​​en toe profiteren van een kleine pauze, nu ik er aan denk!


Previous:

Next: