• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Help uw kind uitstelgedrag te verslaan

De perfectionist &de dromer

Help uw kind om uitstelgedrag te verslaan

Als niet nu...wanneer? Het aftellen is begonnen:

• Volgende week verschijnt een rapport van tien pagina's over het leven in koloniaal Amerika.
• Een replica van een Navajo-dorp gemaakt van tandenstokers, eetstokjes, dennentakken en lijm, moet volgend weekend worden voltooid.
• Een mondelinge presentatie over de poëzie van Robert Frost, morgen .

Heeft uw kind vaak "mijlen te gaan voordat hij gaat slapen"? Wacht hij altijd tot het laatste moment om een ​​opdracht af te ronden? Of weigert ze zelfs maar aan een project te beginnen uit angst dat het niet "perfect" zal zijn? Linda Sapadin, Ph.D., klinisch psycholoog in de praktijk in Valley Stream, New York, is de auteur van Beat Procrastination and Make the Grade (Pinguïn Boeken). Dit is een praktische gids voor het herkennen van de verschillende soorten uitstellers om kinderen te helpen 'op weg te gaan'. Kijk of een van de volgende persoonlijkheidskenmerken u bekend voorkomt - probeer dan de suggesties van Dr. Sapadin om uw kinderen te helpen hun gedrag te veranderen!

De perfectionist

Hoe ze handelen:
Kinderen die perfectionisten zijn, zijn zeer gedetailleerd georiënteerd en zijn zelden tevreden met hun werk. Daardoor hebben ze grote moeite met het voltooien van opdrachten. Ze hebben een enorme behoefte om het "precies goed" te krijgen en zijn gemakkelijk overstuur door hun fouten. Ze hebben de neiging om dingen in extremen te zien - zwart of wit, goed of slecht. Perfectionisten zijn vaak erg rigide in hun werk.

Wat ze zeggen:
"Het is niet perfect."
"Het is helemaal verkeerd."
"Het is zo veel werk dat ik niet eens kan beginnen."
"Het is nog niet klaar; ik heb nog om dit te doen."

Hoe u gedrag kunt veranderen:
Perfectionisten moeten het verschil begrijpen tussen "perfect" en "uitstekend" of "zeer goed". Ze hebben ook hulp nodig bij het stellen van tijdslimieten. Omdat ze nooit denken dat iets wat ze doen "goed genoeg" is, zijn ze nooit klaar met proberen het perfect te maken. De perfectionist heeft moeite om dingen in perspectief te plaatsen - hij zou kunnen denken dat zijn hele academische toekomst afhangt van het voltooien van een enkele opdracht.

De Dromer

Hoe ze handelen:
Dromers zijn over het algemeen relaxte, rustige kinderen die liever "hangen" dan "aan de slag gaan". Ze hebben de neiging om niet na te denken over de details en deadlines die verband houden met schoolwerk. Ze raken misschien enthousiast over 'het idee' van een project of opdracht, maar slagen er vaak niet in om door te gaan met het werk of het af te ronden. Het gevoel voor organisatie en timing van een dromer is vaak slecht. Hoewel ze niet op details gericht zijn, kunnen dromers erg creatieve, charismatische kinderen zijn.

Wat ze zeggen:
"Ik kom eraan."
"Mam, maak je geen zorgen, er is genoeg tijd om het af te maken."
"Maar het moet pas volgende week."
/> "Val me niet lastig."
"Kan ik mijn huiswerk niet maken na het eten?"

Hoe u gedrag kunt veranderen:
Omdat dromers niet zo goed zijn in timing, kunnen ouders hen helpen inschatten hoe lang het duurt om een ​​project te voltooien, en ze vervolgens hun eigen schattingen laten vergelijken met wat er werkelijk gebeurt. Een dromer denkt misschien dat het een uur duurt om een ​​Navajo-dorp te bouwen, maar ontdekt het om 21.00 uur. op een zondagavond dat het project 8 uur heeft geduurd en nog niet klaar is! Help de dromer onderscheid te maken tussen proberen en doen .

De tobber en de crisismaker

De piekeraar

Hoe ze handelen:
Piekers maximaliseren elk probleem en minimaliseren hun eigen capaciteiten. Ze hebben moeite om hun "comfortzone" te verlaten als iets nieuw lijkt. Als ze niet zeker weten hoe ze verder moeten gaan, zullen ze zich zorgen maken en een opdracht vermijden in plaats van deze direct aan te pakken. Piekers maken zichzelf bang met veel negatieve zelfpraat.

Wat ze zeggen:
"Ik kan het niet."
"Wat als ik het juiste antwoord niet krijg?"
"Ik heb nog nooit meetkunde gedaan; ik weet niet hoe."
"Ik ben hier niet goed in."
"Het is te veel voor mij."

Hoe u gedrag kunt veranderen:
Piekers worden vaak afgewezen door goedbedoelende ouders en leraren die eenvoudigweg op hun nee reageren met:"Natuurlijk kun je het!" Een betere aanpak is om uw kind te helpen samengestelde zinnen te maken van 'Ik kan het niet'. Als ze zegt:"Ik kan dit wiskundehuiswerk niet afmaken", help haar dan om toe te voegen:"... maar ik kan met mijn vriend praten over hoe ze het voor elkaar heeft gekregen." Of:"Ik weet niet hoe ik een Navajo-dorp moet bouwen, maar ik weet wel hoe ik de benodigdheden voor het project moet verzamelen." Dit is een uitstekende manier om een ​​piekeraar te helpen iets dat groot lijkt op te splitsen in hanteerbare delen.

De Crisismaker

Hoe ze handelen:
Crisismakers leven graag op het randje en raken snel verveeld, tenzij ze een 'noodgeval' waarnemen. Crisis zorgt voor motivatie, dus Crisis Makers zullen er vaak voor kiezen om tot het laatste moment te wachten om deadlines te halen, om het dan heldhaftig voor elkaar te krijgen. Ze houden er niet van om projecten in de loop van de tijd in stukjes op te pakken. Ze doen het liefst alles tegelijk, en hun "gekke sprint naar de finish" kan het gezinsleven erg verstoren.

Wat ze zeggen:
"Ik moet nu op de computer."
"Ik zorg dat ik zaterdag alles af heb."
"Ik wil nu geen spelling doen en daarna geen wiskunde diner."
"Ik werk het beste onder druk."

Hoe u gedrag kunt veranderen:
In plaats van te vechten tegen de behoefte van uw kind aan een adrenalinestoot om te beginnen, gebruik het dan als een motivator. Creëer 'nep'-deadlines zodat het werk tijdiger wordt gedaan, met minder chaos in het huishouden. Als het Navajo-dorp op vrijdag op school moet worden afgeleverd, stel dan "de gezinsdeadline" in voor voltooiing op donderdag. Op deze manier respecteer je wie je kind is, maar verwacht je ook dat hij begrijpt dat je ineens niet kunt stoppen met werken op de computer, zodat hij online kan springen om last-minute onderzoek te doen. Crisismakers houden van uitdagingen, dus maak er een spel van met een prijs:"Als je het Navajo-dorp kunt bouwen voor de deadline van het gezin, hebben we allemaal tijd om te skaten."

De uitdager en de overdrijver

De Defier

Hoe ze handelen: Er zijn twee soorten Defiers (actief en passief-agressief). De actieve Defier is gemeen, sarcastisch en argumentatief. Ze voert een enorme strijd als het gaat om haar schoolwerk gedaan te krijgen. De passief-agressieve Defier gebruikt sarcasme en vertragingstactieken.

Wat ze zeggen:
"Waarom zou ik deze stomme opdracht doen?" (Actief)
"Mijn leraar is een idioot." (Actief)
"Je kunt me niet dwingen." (Actief)
"Ik heb het al gedaan." (Passief-agressief)
"Maak je geen zorgen, ik doe het wel." (Passief-agressief)
"Ja zeker, je denkt dat ik het niet kan." (Passief-agressief)

Hoe u gedrag kunt veranderen:
Streef ernaar dat uw kind deel blijft uitmaken van het familieteam of de klas, in plaats van erbuiten (precies het tegenovergestelde van wat Defiers verwachten, aangezien ze vaak geïsoleerd zijn vanwege hun gedrag). Laat je niet meeslepen in een touwtrekwedstrijd met een Defier. Laat in plaats daarvan het touw vallen door in te stemmen met haar bezwaren en vervolgens te helpen de gevolgen te identificeren ("Ja, het kan dom zijn om een ​​Navajo-dorp te moeten bouwen met tandenstokers en eetstokjes -- ik begrijp je punt. Maar je krijgt een nul als je ervoor kiest om het werk niet te doen, dus misschien wil je gewoon doorgaan en het gewoon gedaan krijgen.") Het is vaak het beste om indirect te zijn met een Defier ("Soms heeft meegaan met de regels een beloning") in plaats van direct ("Je hebt om dit te doen of…".)

De overdrijver

Hoe ze handelen:
Overdrijvers zijn de tegenpolen van Defiers - het zijn mensen die mensen behagen die vaak te veel werk in hun opdrachten steken. Ze zeggen ja tegen te veel dingen en stellen het dan uit omdat ze zich overweldigd voelen door te veel op hun bord. Uitstelgedrag is hun manier om nee te zeggen. Het zijn vaak kinderen die 'het bos door de bomen verliezen', die zich niet op prioriteiten kunnen concentreren omdat ze te veel activiteiten of vrienden hebben.

Wat ze zeggen:
"Ik heb geen tijd om dit af te maken."
"Ik moet het op deze manier doen, anders zal de leraar me niet mogen."
"Ik heb te veel te doen!"

Hoe hen te helpen hun gedrag te veranderen:
Overdrevenen hebben hulp van ouders nodig om duidelijke prioriteiten te stellen ("Het wordt moeilijk om je Navajo-dorp af te bouwen en dan vanmiddag naar de voetbalwedstrijd te gaan. Wat is belangrijker?"). Ze hebben ook hulp nodig om te begrijpen dat grenzen stellen en nee zeggen niet hetzelfde is als onvriendelijk zijn of mensen teleurstellen ("Je voetbalcoach begrijpt het als je de wedstrijd vandaag mist. Hij weet dat schoolwerk op de eerste plaats komt, sport op de tweede plaats.")