• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wanneer moet u uw kind over adoptie vertellen?

Voor sommige ouders is het vertellen van hun kind dat hij geadopteerd is een formidabele, angstopwekkende taak, en daarom stellen ze het uit of vermijden het. Op een gegeven moment moeten geadopteerde jongeren echter over hun afkomst worden verteld, idealiter zelfs vóór de middelbare kindertijd.

Introductie van de informatie tijdens de voorschoolse jaren

Tijdens hun voorschoolse jaren beginnen kinderen vragen te stellen als "Waar komen baby's vandaan?" Dat is een goed moment om informatie over hun speciale achtergronden te introduceren.

Wat moet je zeggen?

• Maak je uitleg eenvoudig, direct en eerlijk.
• Leg uit dat hij niet bij jou geboren is.
• Vertel hem dat hij werd geboren uit andere ouders die niet voor hem konden zorgen. Beschrijf vervolgens waarom je ervoor hebt gekozen om een ​​kind te adopteren.
• Praat over hoe graag jij en je partner hem wilden, en leg in het kort het proces uit dat je hebt doorlopen om hem te krijgen.

Laat uw kind vragen stellen

Hij wil bijvoorbeeld misschien weten:"Wat is er met mijn eerste mama en papa gebeurd? Waar zijn ze?" Je kunt een klein beetje van die informatie met hem delen, maar het is niet nodig om al te veel in detail te treden. Uw opmerkingen moeten zijn vragen beantwoorden op een manier die geschikt is voor zijn volwassenheidsniveau.

Ideeën voor de toekomst

Op het moment van de adoptie zou u enige basisinformatie over de biologische ouders van uw kind moeten hebben gekregen - van medische problemen (bijvoorbeeld een familiegeschiedenis van hartaandoeningen) tot persoonlijke kenmerken. (Was de vader lang en atletisch? Was de moeder artistiek?) Op een dag wil je al deze informatie aan je kind doorgeven. Een handige manier om allerlei soorten adoptievragen te beantwoorden, is met een 'levensboek', een plakboek met alle informatie die je over zijn verleden hebt. Dit kan erg handig zijn voor een kind met een gecompliceerd verleden van meerdere bewegingen. Dit boek kan in meer detail aan het kind worden "gelezen" naarmate het ouder wordt.

Als uw kind al leerplichtig is...

Als uw kind al de leerplichtige leeftijd heeft en niet is verteld dat hij is geadopteerd, moet u er zo vroeg mogelijk in deze periode met hem over praten.

Adoptie mag geen geheim zijn. Elke jongere moet een eerlijk begrip hebben van zijn afkomst. Geadopteerde kinderen aan wie het niet is verteld, lijken te voelen dat ze op de een of andere manier anders zijn; deze knagende intuïtie kan hun zelfbeeld beïnvloeden. Hoe langer u wacht, hoe moeilijker het wordt om er met uw kind over te praten.

Hij kan er ook achter komen van iemand anders, misschien door de gesprekken van familieleden af ​​te luisteren, of door te plagen door buurtkinderen die van hun eigen ouders hebben vernomen dat hij geadopteerd is.

De emoties van uw kind

Als je tot de middelbare leeftijd hebt gewacht om je kind te vertellen dat hij geadopteerd is, kan hij van streek zijn, maar dat is een natuurlijke reactie. Laat hem zijn gevoelens uiten. Praat over waarom hij verdrietig of boos is en laat hem weten dat je die gevoelens erkent en begrijpt. Herinner hem eraan dat jij en je partner van hem houden, dat dit zijn familie is en altijd zal blijven.

Je eigen emoties

Vaak hebben ouders die terughoudend zijn om hun kind over de adoptie te vertellen, zelf moeite om te accepteren dat hun zoon of dochter niet hun biologische kind is. Soms voelen ze zich misschien beschaamd of ontoereikend omdat ze zelf geen kinderen konden krijgen, en vermijden ze de adoptie aan hun kind uit te leggen, zodat ze die kwestie niet opnieuw hoeven te bekijken.

Soms aarzelen ouders om over de adoptie te praten omdat ze proberen de gevoelens van hun kind te beschermen, omdat ze het gevoel hebben dat hij gekwetst kan worden als hij erachter komt dat hij geadopteerd is. Ze zijn misschien ook bang om afgewezen te worden door hun geadopteerde jongere. Ze denken misschien:"Wat als mijn zoon zegt:'Ik wil niet meer bij jou wonen; ik wil bij mijn echte moeder gaan wonen'?" Dat is echter een ongebruikelijke reactie, en niet een reactie die kinderen echt serieus nemen.

Houd er rekening mee dat het belangrijk is dat het kind op de hoogte is van zijn adoptie tegen de tijd dat het naar school gaat. Uw eerlijke communicatie over deze belangrijke kwestie in een vroeg stadium kan de relatie die u met hem heeft, versterken en een sterke vertrouwensband opbouwen. Dus als je twijfels hebt om het je kind te vertellen, probeer er dan overheen te komen.

Meer vragen

Nadat je het aan je kind hebt verteld, zal hij er de komende dagen, weken en jaren nog meer vragen over hebben. Zijn vragen zijn normaal en weerspiegelen geen gebrek aan genegenheid jegens u. Hoe meer uw kind er met u over praat, hoe meer hij zich op zijn gemak zal voelen bij het idee en hoe sterker zijn band met u zal worden.

Uw antwoorden op deze vragen moeten direct maar toch gevoelig zijn voor het emotionele volwassenheidsniveau van uw kind en wat hij al heeft geleerd en begrepen over de adoptie. Wijs deze vragen en zorgen niet af, maar reageer er ook niet overdreven op. Erken het feit dat zijn gezinssituatie anders is dan die van veel of de meeste van zijn vrienden. Vergroot tegelijkertijd de betekenis van zijn speciale omstandigheden niet, en blijf er niet bij stilstaan. De basisbehoeften van uw kind zijn hetzelfde, ongeacht of het bij biologische of adoptieouders woont, en de meeste aspecten van zijn leven zullen hetzelfde zijn als dat van zijn leeftijdsgenoten.

Normale stadia die geadopteerde kinderen doorlopen

Er zijn enkele normale stadia waar uw adoptiekind waarschijnlijk doorheen gaat:

• Tijdens de leeftijd van vijf tot zeven jaar Zo begrijpt hij misschien dat hij "twee moeders" en "twee vaders" heeft, maar de sociale gebruiken en de volledige betekenis van adoptie zijn waarschijnlijk nog een beetje onduidelijk. Hij zal waarschijnlijk vragen stellen over waarom zijn biologische moeder hem niet heeft gehouden. En hij kan angstaanjagende gedachten hebben als "Sinds mijn eerste moeder me heeft verlaten, misschien ook mijn tweede."
• Als uw geadopteerde kind wat ouder is, tussen de zeven en negen jaar oud -hij zal een beter begrip ontwikkelen van geadopteerd te worden. Je kunt specifieke vragen verwachten over zijn biologische ouders. In zekere zin zal hij proberen een nauwkeuriger 'herinnering' te construeren van zijn oorspronkelijke familie, wat natuurlijk slechts een fantasie is over zijn eerste moeder en vader en hoe hij werd geadopteerd.
• Later in de middelste jaren—in de leeftijd van negen tot twaalf - alle kinderen, ook degenen die geadopteerd zijn, maken zich steeds meer zorgen over hun uiterlijk en passen. Uw geadopteerde jongere kan nieuwsgieriger worden naar en gevoeliger worden voor verschillen in zijn eigen haarkleur of oogkleur als deze verschilt van die van u. Hij zal ook nog meer geïnteresseerd raken in zijn biologische ouders en wat zijn oorspronkelijke culturele afkomst kan zijn geweest. Verwacht nog veel meer vragen over zowel zijn biologische als adoptieverwanten, en zijn stamboom.