• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

15 Effectieve manieren om met sociale angst bij peuters om te gaan

Sociale angst bij peuters is niet de normale verlegenheid die ze vertonen in sommige sociale situaties, en het kan verschillende symptomen hebben. Peuters kunnen verschillende soorten angst ervaren. Sociale angst kan echter de angst zijn om door anderen te worden beoordeeld.

Peuters met sociale angst kunnen zich constant angstig en zelfbewust voelen wanneer ze in de buurt van anderen zijn. Je merkt misschien nervositeit en de angst voor sociale interactie bij hen. Het aanmoedigen van de peuter om met anderen om te gaan en activiteiten te doen waar anderen bij zijn, kan hen helpen deze angst te overwinnen.

Lees verder om meer te weten te komen over de oorzaak, tekenen en manieren om met sociale angst bij peuters om te gaan.

Wat veroorzaakt sociale angst bij peuters?

Het is gebruikelijk dat peuters vanaf de leeftijd van één jaar enige angst en verlegenheid vertonen, vooral rond vreemden. Het maakt deel uit van de normale sociale en gedragsontwikkeling van de kleine en is zelden een reden tot bezorgdheid. Als de peuter echter altijd een intense angst, angst en verlegenheid vertoont tijdens sociale situaties en een constante angst heeft om vernederd of beoordeeld te worden, kan dit als een sociale angststoornis worden beschouwd.

Er is geen specifieke reden waarom peuters een sociale angststoornis ontwikkelen. Hieronder staan ​​enkele factoren die hiertoe kunnen leiden.

1. Genetica: Onderzoek suggereert dat een peuter met een familiegeschiedenis van sociale angststoornis er vatbaarder voor kan zijn. Daarom kan een peuter een grotere kans hebben om de stoornis te ontwikkelen als een of beide ouders het hebben of hebben gehad. Een peuter kan ook een hoger risico lopen als hun broers en zussen de aandoening hebben.

1. Sociale factoren: Sommige peuters kunnen constante sociale angst ontwikkelen na een stressvolle sociale gebeurtenis, zoals het tegenkomen van een sociale situatie die hen intense verlegenheid heeft bezorgd. Als leeftijdsgenoten, broers en zussen of ouders voortdurend een peuter belachelijk maken in het bijzijn van anderen, kan dit ook een sociale angststoornis veroorzaken.

1. Ouderlijke factoren: Peuters kunnen vatbaar worden voor de stoornis als ouders voortdurend worden ontmoedigd om sociale interacties te hebben. Zulke peuters kunnen overweldigd raken als het tijd is om met vreemden om te gaan. Onderzoek wijst uit dat overbezorgd ouderschap ook het risico kan verhogen.

Sommige peuters kunnen een sociale fobie ontwikkelen, zelfs zonder andere factoren te vertonen. In dergelijke gevallen kan dit te wijten zijn aan de individuele persoonlijkheid van de peuter.

Is sociale angst een teken van autisme?

Autismespectrumstoornis en sociale angststoornis kunnen enkele overlappende tekenen en symptomen hebben. Sociale angst kan ook voorkomen bij mensen met autisme, maar het is geen exclusief teken van autisme. Daarom hebben niet alle peuters met sociale angst autisme.

Het grootste verschil is dat autisme een neurologische ontwikkelingsstoornis is waarbij kinderen zich thuis ook sociaal beperkt gedragen, sociale bijeenkomsten er geen effect op hebben, terwijl sociale angst meer geneigd is om zich in groepen te gedragen.

De diagnose autisme bij peuters omvat verschillende beoordelingen, waaronder het controleren van de ontwikkelingsgeschiedenis van het kind vanaf de geboorte. De peuter zou meerdere onderzoeken op verschillende leeftijden nodig hebben om de aanwezigheid van autisme vast te stellen.

Tekenen van sociale angst bij peuters

Hieronder staan ​​enkele veelvoorkomende symptomen van sociale angst bij peuters.

1. Vermijdt oogcontact of deelname aan sociale situaties. De peuter kan extreme angst en onbehagen vertonen wanneer hem wordt gevraagd deel uit te maken van een sociale situatie, zoals een spel of een groepsactiviteit.

1. Geeft een constant zelfbewustzijn weer. De peuter is altijd verlegen en zelfbewust tijdens een familiebijeenkomst, sociale evenementen of op de kinderopvang.

1. Vermijdt activiteiten die interactie met zich meebrengen. Het kan activiteiten omvatten, van spelletjes op de kinderopvang tot telefonisch praten met een familielid.

4. Neemt tijd om een ​​taak af te maken in een groep. Omdat de peuter constant gefocust is op zelfbewustzijn, kunnen ze het moeilijk vinden om zich op de taak te concentreren en deze binnen de tijdslimiet af te ronden.

1. Toont angst om beoordeeld te worden. Oudere peuters kunnen tijdens activiteiten communiceren over hun angst om vernederd of beoordeeld te worden wanneer ze zich in de buurt van vreemden of leeftijdsgenoten bevinden.

Een peuter met sociale angst zal naast de tekenen ook fysieke symptomen vertonen. Enkele fysieke symptomen van sociale angst zijn buikpijn, misselijkheid, zweten en beven.

Diagnose en behandeling van sociale angst

Een kinderarts of kinderpsychiater zal een diagnose stellen van sociale angst op basis van de tekenen en symptomen van de peuter die door de ouders zijn opgemerkt. Een zekere mate van sociale angst is normaal bij peuters. Een kinderpsycholoog zal de volgende factoren onderzoeken om een ​​sociale angststoornis te diagnosticeren.

• De peuter vertoont extreme angst tijdens sociale situaties en is constant bang om belachelijk gemaakt te worden door de mensen om hem heen.

• De peuter vermijdt altijd minstens één sociale situatie met extreme weerstand. Als de peuter in de sociale situatie wordt gedwongen, vertonen ze ernstige stress en fysieke symptomen.

• Sociale angst belemmert de sociale ontwikkeling en normale activiteiten van de peuter, zoals naar de peuterspeelzaal gaan, vrienden maken en omgaan met andere mensen.

Normale sociale angst vereist geen behandeling. Sociale angststoornis kan op verschillende manieren worden behandeld, afhankelijk van de leeftijd van de peuter, de uitlokkende factoren en de aanwezigheid van andere problemen.

Een goede kinderpsycholoog beoordeelt eerst de ernst van de zaak en begint later met een reeks therapieën om uw kind te helpen

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is de meest gebruikte behandelmethode om de peuter te helpen over sociale angst heen te komen. De therapie omvat verschillende leefstijlgerelateerde interventies die zijn afgestemd op de behoefte van de peuter. Ouders worden betrokken en worden begeleid bij het helpen van de peuter om triggers te beheersen en angst te verminderen. De therapie helpt uiteindelijk bij de verbetering van de sociale fobie.

Tips voor ouders van peuters met sociale angst

Ouders kunnen ook bepaalde praktijken, routines en stappen gebruiken om de angst van de peuter in sociale situaties te verminderen. Hieronder staan ​​enkele manieren om een ​​peuter met sociale angst te helpen.

1. Bereid de peuter voor op sociale situaties. Een van de beste manieren om dit te doen, is door de situaties te oefenen die sociale angst veroorzaken. Als de peuter het bijvoorbeeld moeilijk vindt om deel te nemen aan groepsactiviteiten, kunt u het eerst thuis proberen. Voordat je ze meeneemt naar een familielid, kun je een videogesprek proberen om het ijs te breken.

1. Laat ze kennismaken met één sociale situatie tegelijk. Moedig uw peuter aan om deel uit te maken van één sociale situatie tegelijk. Als je hen vraagt ​​om tegelijkertijd deel uit te maken van verschillende sociale situaties, kan dit sociale angst veroorzaken. Neem daarom babystapjes.

1. Dwing de peuter niet. Geef de peuter wat tijd om zich op zijn gemak te voelen met de situatie. Forceer ze niet om snel iets te doen. Als ze bijvoorbeeld extreem verlegen zijn tijdens een ontmoeting met een familielid, moedig ze dan aan om met elkaar om te gaan, maar dwing ze niet. Probeer het in plaats daarvan later of de volgende dag opnieuw, en u zult mogelijk positieve resultaten opmerken.

4. Zorg voor zachte aanmoediging. Wees subtiel en zachtaardig in je aanmoediging. Houd of plaats de peuter niet fysiek in het gezelschap van mensen en vermijd overhalen met een strenge stem. Het zal de effecten van sociale angst verergeren.

1. Maak de peuter niet belachelijk. Het is oké om de tijd te nemen en in eerste instantie te falen. Onthoud dat de peuter jong is en niet de cognitieve volwassenheid heeft om sociale angst onmiddellijk te overwinnen. Vermijd daarom vergelijkingen en kritiek van welke aard dan ook die het kind kunnen ontmoedigen.

1. Blijf kalm als de peuter angstig wordt. Peuters met een sociale angststoornis kunnen een ernstige meltdown hebben in situaties die sociale angst veroorzaken. Blijf in dergelijke gevallen kalm en kom je peuter rustig te hulp. Erken de angst van de peuter met woorden, maar zeg dat je kunt terugkeren naar de situatie om er weer mee om te gaan. De kalme houding van de ouder kan in dergelijke gevallen een positief effect hebben op de peuter.

1. Voorkom overbezorgdheid. Als uw peuter sociale angst heeft, betekent dit niet dat u hem voor elke sociale situatie moet afschermen. Vermijd overdreven beschermend te zijn, omdat het voor een peuter moeilijk kan zijn om met triggers om te gaan. Het overbezorgde karakter van ouders kan de peuter er ook op wijzen dat het oké is om angstig te zijn in de buurt van mensen.

1. Verhoog de tijd die je eraan besteedt geleidelijk. Laat de peuter de trigger elke dag een paar minuten extra ervaren. Als de peuter bijvoorbeeld elke dag 30 minuten met zijn buurtvrienden doorbrengt, verhoog de tijd dan elke dag met een minuut. De peuter merkt minder snel tijdsverhogingen op en zal zich geleidelijk aan op zijn gemak voelen met een sociale situatie.

9. Maak een routine. Sommige peuters kunnen sociale angst ontwikkelen in afwachting van een sociale gebeurtenis. Je zou dit effect kunnen verminderen door een vast tijdschema in te stellen voor verschillende activiteiten op een dag. Het maakt de routine voorspelbaar voor de peuter en kan hen helpen zich er mentaal op voor te bereiden.

1. Vertrouwen aanmoedigen. Vertel de peuter dat hij/zij goed is en dat niemand hem/haar zal veroordelen. Vertel hen dat ze iemands plagen niet serieus moeten nemen en dat ongeacht wat anderen zeggen, hij/zij perfect is voor jou, de ouders. U kunt verschillende manieren onderzoeken om uw kleintje vertrouwen te geven door de triggers van sociale angst te observeren.

11. Leer mindfulness. De angst voor vernedering zit vaak in de geest van de peuter en gebeurt misschien niet echt. Een van de beste manieren om het aan te pakken, is door mindfulness aan te leren, een gemoedstoestand waarin een persoon in het moment leeft en zich op de realiteit concentreert. Vertel de peuter dat mensen positief over hen denken en dat ze niet bang hoeven te zijn om met anderen om te gaan.

12. Luister naar de gedachten van de peuter. Oudere peuters kunnen mogelijk hun gedachten en gevoelens met betrekking tot sociale angst communiceren. Luister met geduld naar hen. Het kan je helpen potentiële triggers te bepalen en mogelijke oplossingen te bedenken.

13. Lof en erken de inspanningen van de peuter. Zodra uw peuter verbetering laat zien, prijs hem dan met knuffels en positieve woorden. Wanneer ouders kinderen prijzen voor een gedrag, helpt het om het op de lange termijn te versterken.

14. Haal hulp van bekende mensen. Betrek de mensen die de peuter vertrouwt en wiens gezelschap de peuter niet angstig voelt. Het kunnen leraren, grootouders en andere mensen in uw gemeenschap zijn. Door anderen erbij te betrekken, kan de peuter overal dezelfde aanmoediging krijgen.

1. Stel positieve rolmodellen in. Je kunt voorbeelden geven van jezelf of van andere mensen die de peuter bewondert, zoals superhelden. Positieve rolmodellen kunnen de peuter helpen zichzelf mentaal te kalmeren tijdens sociale situaties, vooral wanneer ze helemaal alleen zijn.

Sociale angst bij peuters wordt vaak waargenomen vanwege ouderlijke of maatschappelijke factoren die stress veroorzaken bij sociale bijeenkomsten of wanneer baby's worden omringd door veel mensen. Het is van vitaal belang op te merken dat, hoewel een paar tekenen van autisme en sociale angststoornis elkaar kunnen overlappen, geen van beide het gevolg is van elkaar. Het volgen van CGT-behandelingsmaatregelen en uw kind van tevoren voorbereiden op sociale interactie, en hen aanmoedigen om deel te nemen aan gesprekken, kan uw kind helpen de tekenen van angst zonder noemenswaardige problemen te overwinnen.