• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat leert zindelijkheidstraining je?

Als u bent zoals de meeste ouders, bent u verheugd om te zien dat uw kind de zindelijkheidstraining met succes heeft afgerond. De dagen van het laden van de boodschappenkar met luiers liggen achter je (althans met dit kind), en ongelukken zijn geslonken tot een handzaam paar. Maar de voltooiing van zindelijkheidstraining betekent veel meer dan bevrijding van luiers. Door deze lichaamsfunctie te leren beheersen, is uw kind aanzienlijk dichter bij zelfbeheersing gekomen - het doel van elk jong kind.

Reageren op je wens dat hij naar het toilet gaat "als een grote jongen" en deze nieuwe vaardigheid oefenen en keer op keer slagen hebben hem een ​​prachtig nieuw gevoel van competentie en zelfs onafhankelijkheid gegeven. Dit gevoel dat hij een uitdaging met succes kan aangaan, zal zijn vertrouwen op andere gebieden van zijn leven vergroten, inclusief sociale en academische bezigheden. Zelfs als er incidentele ongelukken gebeuren, is het daarom belangrijk om te beseffen hoeveel prestatie uw kind dat zindelijk is heeft bereikt.

Wat leer je over jezelf?

Een van de fascinaties van het ouderschap is dat veel van onze eigen lang niet-onderzochte veronderstellingen en begraven emoties naar boven komen als we met onze kinderen omgaan. Toen uw kind voor het eerst werd geboren, was u misschien verbaasd over hoe u op elke nieuwe ervaring reageerde. U bent misschien onder de indruk of bang geweest door de bevalling, betoverd of ongerust over borstvoeding, zelfverzekerd of angstig de eerste keer dat u uw kind vasthield.

Zindelijkheidstraining roept ook een breed scala aan gevoelens op, waarvan er vele tot nu toe diep in het onbewuste kunnen zijn begraven - concurrentievermogen, angst, woede, behoeftigheid, ambitie en tal van andere emoties. Redelijk of niet, zulke gevoelens kunnen moeilijk te beheersen zijn. Als je terugkijkt op je ervaring met het zindelijk maken van je kind, denk dan aan je emotionele reacties - zowel de positieve gevoelens als de gevoelens waar je nu spijt van hebt. Waarom denk je dat je emoties werden aangewakkerd door deze specifieke gelegenheden? Wat deed je toen je deze manieren voelde? Heb je manieren gevonden om je emoties te uiten die het zelfrespect van je kind niet schaadden en tot positieve oplossingen leidden? Wat heb je over jezelf geleerd door deze interacties dat je kunt generaliseren naar andere opvoedingssituaties?

Toilettraining is een waardevolle taak die elke ouder moet uitvoeren. Maar de grotere waarde ligt in de kracht om ouders meer te leren over hun kinderen, zichzelf en hun leven samen als gezin. Idealiter kun je de komende jaren putten uit de lessen die je tijdens deze taak hebt geleerd om effectief te communiceren, gewenst gedrag te bevorderen, nieuwe uitdagingen op een positieve manier aan te gaan en toekomstige kinderen gemakkelijker zindelijk te maken.

Wat leert u over uw kind?

Het zindelijkheidstrainingsproces biedt je niet alleen nieuwe inzichten in je eigen emoties, houdingen en opvoedingsaanpak, maar geeft je ook een fascinerende kijk op de persoonlijkheid en leerstijl van je kind. Als de zindelijkheidstraining min of meer voltooid is, denk dan terug aan de ervaringen van uw kind. Welke onderdelen van het proces waren voor hem gemakkelijk en welke moeilijker? Had hij moeite om langer dan dertig seconden stil te zitten op het potje? Raakte hij zo betrokken bij andere activiteiten dat hij vaak vergat te gaan? Had hij de neiging om het kind na te bootsen waarmee hij op een bepaald moment was - het potje gebruiken als het andere kind dat deed, maar een ongeluk krijgen als het andere kind nog in de luiers was? Welke trainingstechnieken werkten het beste:veel met hem praten over het potje gebruiken of hem gewoon op het potje zetten, je aan een vast schema houden of hem gewoon laten voelen wanneer hij moest gaan? Waardeerde hij uw herinneringen om naar het toilet te gaan of beschouwde hij ze als controlerend en weerstand biedend? Reageerde hij beter op knuffels en kusjes, lovende woorden, sterren op een kaart of beloften van leuke activiteiten als hij de hele dag of de week droog bleef?

Een oplettende ouder zal merken hoeveel effectiever positieve bekrachtiging bij kinderen is dan kritiek of straf. Het verlangen om een ​​ouder te plezieren - en geprezen, bemind en beloond te worden - is buitengewoon krachtig bij de meeste jonge kinderen. Zindelijkheidstraining is een van de beste tijden om deze motivatie bij uw kind te zien en te waarderen. Naarmate uw kind naar de kleuterschool en de lagere school gaat, zullen uw voortdurende positieve interesse en beloningen voor vooruitgang zijn verlangen om te behagen levend houden, wat hem helpt om academisch, sociaal en persoonlijk succes te behalen.

Wat leert u over uw gezin?

Sommige van de meer frequente inzichten die u tijdens het zindelijkheidstrainingsproces zult ervaren, hebben te maken met de manier waarop uw gezin samenwerkt. De kans is groot dat u gedurende de zes maanden of langer dat zindelijkheidstraining over het algemeen duurt, merkt dat u (of uw partner) de rol van gezinsdisciplinair op zich neemt, terwijl uw partner (of u) de voorkeur geeft aan een meer toegeeflijke benadering. (Alle verwijzingen in dit gedeelte naar een partner kunnen worden toegepast op elke andere volwassene die betrokken is bij het opvoeden van uw kind.) Of u merkt misschien dat uw kind over het algemeen naar de ene ouder gaat wanneer ze een ongeluk heeft en de andere wanneer ze haar succes aankondigt. U en uw partner kunnen ook de signalen leren herkennen die aangeven wanneer een van u zijn of haar limiet bereikt, waarbij snel ingrijpen van de ander nodig is. Ten slotte merk je misschien dat een van jullie meer geneigd is om voor je kind te 'doen', terwijl de ander haar eerder zal helpen om zo onafhankelijk mogelijk te zijn - een patroon dat zich jaren kan voortzetten.

Hoewel je zult merken dat veel van deze gecreëerde patronen zich tijdens de kindertijd zullen voortzetten, zullen andere in de loop der jaren vele malen veranderen:je kind kan zich een paar jaar meer tot de ene ouder dan de andere wenden en dan overstappen ouders; ze kan een van jullie in de ene fase van haar leven imiteren, de andere in een andere fase, en dan weer terugschakelen; misschien geeft ze de voorkeur aan een van jullie als haar vertrouweling, de ander als haar speelkameraadje. Het belangrijkste om te onthouden is dat ze een aparte relatie zal hebben met haar beide ouders, en dit hoort allemaal bij opgroeien en zichzelf worden.

U kunt echter wat u als gezin waarneemt over uw patronen gebruiken om de veranderingen aan te brengen die u nodig acht. Misschien zul je merken dat jullie twee de neiging hebben om tegen je kind te "verbinden" wanneer ze een fout maakt, haar overweldigen in plaats van haar kamer toe te staan ​​haar fout te begrijpen en te corrigeren. Of je merkt misschien dat wanneer jij en je partner het oneens zijn over jullie benadering van een opvoedingsprobleem, jullie allebei de neiging hebben om je eigen weg te gaan en de inspanningen van de ander te ondermijnen in plaats van het eens te worden over een haalbaar compromis. Reserveer wat tijd om deze problemen alleen met uw partner of samen met de kinderarts van uw kind te bespreken. U kunt zelfs op een eenvoudig niveau met uw kind praten over welke opvoedingstechnieken ervoor zorgen dat zij zich beter of slechter gaat voelen.

Genieten van je zelfvoorzienende kind

Als het tijd is voor je zindelijk kind om afscheid te nemen van de peutertijd en verder te gaan, kun je jezelf feliciteren met het voltooien van een grote opvoedingsuitdaging. Uw kind is zelfverzekerder en onafhankelijker geworden als resultaat van uw inspanningen om hem te helpen deze ontwikkelingsmijlpaal te bereiken, en zijn trots op zijn vermogen om een ​​nieuwe vaardigheid onder de knie te krijgen, zal zijn verdere ontwikkeling ondersteunen. Het simpele feit dat hij het plezier heeft ervaren om een ​​doel te bereiken, maakt later succes waarschijnlijker. De komende jaren zullen er af en toe ongelukken gebeuren. Wat belangrijk is, is dat uw kind en uw gezin samen iets hebben bereikt en dat u nu beter voorbereid bent op de uitdagingen die voor u liggen.