• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

10 methoden voor kinderdiscipline die volgens experts werken

Popquiz:heb je je kind ooit, o, een dozijn keer gevraagd om iets te doen, en ze doen alsof je slechts een geritsel van de wind in de bomen bent? ("Tijd om binnen te komen voor het avondeten, Timmy!" **krekels**) Of beter nog, hebben ze ooit schaamteloos - agressief! - trotseerde u in uw gezicht? (“Tijd om naar binnen te gaan voor het avondeten, Timmy!” … “Nee!”) Als je een ouder bent, is het antwoord natuurlijk ja! Zo rollen kinderen. Maar maak je geen zorgen, mama en papa, het is niets persoonlijks.

"Gedrag is hoe kinderen, vooral jonge kinderen, ouders en verzorgers laten weten wat ze nodig hebben en wat er in hun wereld gebeurt", legt Annelise Cunningham uit, klinisch psycholoog en neonatale intensive care-afdeling voor neurologische ontwikkeling en zuigelingen postdoctoraal onderzoeker in de geestelijke gezondheidszorg bij het Lurie Children's Little Ones-programma in Chicago. "Als hun gedrag alleen wordt bestraft en zonder zekerheid, dan wordt een belangrijke kans gemist om te leren en te modelleren wat ze moeten doen - en het gedrag gaat door."

Natuurlijk zijn uitleg en zekerheid niet altijd voldoende om een ​​boodschap naar huis te sturen. En helaas moeten ouders meestal iets een aantal keer proberen om te zien of het werkt. "Kinderen geven je alle informatie die je nodig hebt bij het uitproberen van nieuwe disciplinetactieken", zegt Cunningham. "Je moet gewoon consistent blijven en aandacht besteden aan hoe ze reageren."

Op zoek naar manieren om ongewenst gedrag uit te bannen en tegelijkertijd liefdevol en aandachtig te blijven? Hier zijn 10 door experts ondersteunde tactieken voor kinderdiscipline voor kinderen van 4 jaar en ouder.

1. Zorg voor veilige gehechtheid

Voordat u probeert aan het gedrag van uw kind te werken, is het noodzakelijk om uw relatie te evalueren. Krijg je genoeg een-op-een tijd (tijd waarin je jezelf onderdompelt in hun wereld en niet regisseert of bekritiseert)? Lijkt hun gedrag op een schreeuw om aandacht?

“Ongeacht je tactiek om te disciplineren, je belangrijkste basis moet een veilige gehechtheid met je kind zijn”, legt Cunningham uit. "Je kunt de mooiste grafieken en de meest uitgebreide technieken hebben, maar uiteindelijk wordt het gedrag van kinderen gereguleerd door hun relatie met hun ouders en/of verzorgers. Elk kind is anders in termen van wat zal werken, maar de beste voorspeller van 'goed gedrag' is veilige gehechtheid."

En als je plotseling druk voelt — niet doen. Het is niet nodig om je kind mee te nemen naar een pretpark om Q.T. Of het nu voor badtijd of bedtijd is, Cunningham legt uit dat zolang je je kind je onverdeelde aandacht geeft en ze als het ware de show laat draaien, je goed zit.

2. Gebruik de Herinneringsplek

In plaats van een time-out te nemen, raadt Sharon Silver, oprichter van Proactive Parenting en auteur van 'Stop met reageren en beginnen met reageren:108 manieren om gedrag om te zetten in leermomenten', oudere kinderen aan wat tijd door te brengen in de Remembering Spot . Een uitbreiding van een peuterdisciplinetactiek die ze aanbeveelt - "je slaat, je zit" - de Remembering Spot is een kans voor de herinneringen van kinderen om te joggen over wat ze zouden moeten doen.

"Als een kind iets ongepasts doet of zich gedraagt, vraag hem dan om op een bekende plek te gaan zitten en te onthouden wat hij moet doen", zegt Silver. "Wees empathisch en vraag ze hoe lang ze nodig hebben - een minuut? Twee? Geef ze dan de kans om hun gedrag te corrigeren.”

3. Introduceer een gedragstabel

Voor ouders die een gedragskaart kunnen bijhouden — en voor kinderen die erop reageren — adviseert Cunningham het zo eenvoudig mogelijk te houden. "Kies de een of twee gedragingen waaraan u het meest wilt werken", beveelt ze aan. "En zorg ervoor dat de doelen specifiek en haalbaar zijn, anders zullen kinderen zich verslagen voelen." Anders gezegd:je kunt het doel van je grafiek niet maken voor kinderen om te 'luisteren'; dat is veel te breed. Beperk het in plaats daarvan tot iets als 'niet storen tijdens het avondeten' of 'elke dag je huiswerk afmaken'.

4. Wees stil ... stel dan vragen

Je betrapt je kind terwijl hij snoep uit de kast sluipt - wat is jouw reflexmatige reactie? Is het om te schreeuwen? Vertel hen wat ze verkeerd doen? Stop hier. Volgens Silver moet je het tegenovergestelde doen en zwijgen (wat, laten we eerlijk zijn, veel meer zegt dan schreeuwen).

"Kom niet schreeuwend de poort uit", legt ze uit. “Als je je kind betrapt op iets dat het niet zou moeten doen, weten ze het; ze voelen het. Wees stil en laat de situatie een bewustzijn voor hen creëren.” Van daaruit kun je een korte go-to-verklaring gebruiken die je misschien in je arsenaal hebt (een favoriet van haar was "Kerel, slechte keuze!") En dan vragen stellen die hen zullen helpen antwoorden te vinden en echt te leren.

"Uitspraken en beschuldigingen zorgen ervoor dat kinderen het gevoel hebben dat ze gefaald hebben en dat de boodschap die je probeert over te brengen niet doordringt", vervolgt Silver. "Als je vragen stelt, geef je ze uiteindelijk antwoorden, maar je laat hun hersens werken, zodat ze ze zelf bedenken."

5. Probeer het opnieuw

Nog een favoriet van Silver voor tweens en tieners:"Probeer het opnieuw." "Probeer opnieuw - wat rustig, stevig en langwerpig moet worden gezegd ("tryyy agaaain") - zijn twee van de meest magische woorden voor ouders en verzorgers", zegt ze. "Nogmaals, je werpt het licht, creëert een leermoment en geeft kinderen de mogelijkheid om het juiste te doen op eigen kracht." (Volledige openbaarmaking, ik heb dit onlangs met mijn eigen kinderen gebruikt, en alles wat ik kan zeggen is * kus van de chef! *)

6. Bel een time-out ... of tijd in

De American Academy of Pediatrics (AAP) merkt op dat time-outs nuttig kunnen zijn wanneer een specifieke regel wordt overtreden en ze worden gegeven met een waarschuwing (dwz:"Doe dat nog een keer, en je moet ga in time-out.") Hun algemene aanbeveling is één minuut per leeftijd, met de mogelijkheid om oudere kinderen zelf te laten beslissen hoe lang ze moeten afkoelen.

Maar voor ouders die niet van het idee van time-out houden, probeer time-in. "Time-in kan vooral handig zijn voor kleine kinderen die moeite hebben met het navigeren door hun grote gevoelens", zegt Cunningham . “Je wilt niet dat kinderen denken dat ze, als ze het moeilijk hebben, alleen moeten zijn. Probeer er in plaats daarvan tegenaan te kruipen en erover te praten.'

7. Vind de juiste motivator

Hoewel het idee van geen toetje een serieuze motivator kan zijn voor het kind van je vriend(in), betekent dit niet dat dat ook voor jou zal werken. Een sleutel tot het effectief maken van kinderdisciplinetechnieken is om ze op uw kind af te stemmen. Met andere woorden, als het idee van het verliezen van schermtijd of een aanstaande speeldatum uw kind meer motiveert, dan moet u daar beginnen.

"Een ouder kent zijn kind het beste - wat het belangrijkst voor hem is, wat hem motiveert, waar hij op reageert en waar hij het meest in geïnteresseerd is.

Als je deze kennis hebt, kun je de beste en meest effectieve consequentie bepalen', zegt Dr. Brandon Smith, algemeen academisch onderzoeker kindergeneeskunde bij de afdeling Kindergeneeskunde van Johns Hopkins in Baltimore. “Dat gezegd hebbende, het moet ook redelijk zijn en niet te hard! Voor oudere kinderen kunnen ouders zelfs vragen wat zij denken dat de consequentie of straf zou moeten zijn en dat vervolgens gebruiken om hun eigen beslissing te nemen.”

8. Kies je gevechten

Hottip:ondanks wat Instagram je misschien wil laten geloven, zijn niemands kinderen perfect, en proberen om alles wat ze "fout" doen te corrigeren, is gewoon niet mogelijk - en het zal dingen onaangenaam maken voor iedereen.

"Toen mijn zoon jonger was, was hij een wild kind", zegt moeder van ene Jen Opinksi uit Los Angeles. "Aanvankelijk merkte ik dat ik probeerde elk klein ding dat hij deed te corrigeren, en het maakte het alleen maar erger. Toen ik eenmaal wat losser was en me alleen met de serieuze dingen bezighield, kalmeerde hij echt - en ik ook! "

9. Verwissel lege dreigementen voor uitleg

Ben je zelfs een ouder als je niet hebt gedreigd iets te doen waarvan je absoluut niet van plan was te doen? Iedereen heeft het gedaan. Maar hier is het ding:doe het vaak genoeg en je kind is op je af.

"Kinderen zullen nooit geloven dat je hun iPad het komende jaar afpakt als je dat elke dag zegt", zegt Smith. “Het is een loze dreiging die het gedrag niet aanpakt. Dat gezegd hebbende, oudere kinderen hebben consistente grenzen, lijnen en consequenties nodig. Laat tieners en tieners van tevoren weten wat ze (echt) zullen verliezen als gevolg en leg uit waarom. Dit is handig, aangezien oudere kinderen de verbanden tussen acties en gevolgen begrijpen.”

10. Maak de teugels los

Tienergedrag kan gekmakend zijn, maar voor ouders van oudere kinderen:onthoud dat tiener zijn niet bepaald een wandeling in het park is. Volgens Smith gaat het bij alle gesprekken tussen ouders en tieners en tieners om controle. "Veel tieners denken dat ze nergens controle over hebben in hun leven", legt hij uit. "Geef ze een deel van de controle terug wanneer je kunt, terwijl je toch vasthoudt aan de onderdelen die voor jou het belangrijkst zijn om hen te helpen gezond en veilig op te groeien."