• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

5 kleine manieren om een ​​avontuurlijk kind op te voeden

Als het op avontuur aankomt, speel ik bijna altijd op veilig. Maar toen ik 23 was, dreef ik mijn angst tot het uiterste door een heteluchtballonvaart te maken in New Mexico. Ik was opgewonden nadat ik iets had geprobeerd waardoor ik me zo vrij voelde, maar ik wist niet dat ik minder dan zes uur later op weg naar het vliegveld een vreselijk ongeval zou krijgen met kantelen in een SUV.

Gelukkig was ik in orde en kon ik weglopen van de crash, maar die ervaring inspireerde me zeker niet om voorzichtig te zijn met de wind. Je weet tenslotte nooit wat echt gevaarlijk zal blijken te zijn. Sterker nog, sinds ik kinderen heb, heb ik vaak geworsteld met hoe ik ze veilig kan houden en tegelijkertijd een honger naar opwinding kan opwekken. Kort nadat ik eerder dit jaar een zip-lining-ervaring in de Smoky Mountains had geboekt, had ik nachtmerries dat het zou eindigen in een complete ramp. Die nachtmerries hielden aan tot de dag van onze reis. Had ik een vreselijke fout gemaakt?

Op de middag van onze tour, toen we de torentrappen beklommen en de gidsen mijn opgewonden kinderen van 7 en 11 begonnen in te knippen om tandem te rijden, stopte ik zowat het hele ding. En toen, plotseling, zoeven twee van mijn favoriete mensen weg langs een staalkabel hoog boven de bomen.

Toen mijn man en ik hen bij de volgende toren inhaalden, zagen we hoe trots - en opgewonden - ze waren. Het plezier van dit alles was aanstekelijk en we wachtten reikhalzend om het opnieuw te doen. Aan het eind merkte ik dat mijn kinderen zich moediger en zelfverzekerder voelden. En hoewel we tijdens die reis nog veel andere leuke activiteiten hebben gedaan, konden ze niet stoppen met praten over deze.

Experts zeggen dat het stimuleren van een gevoel van avontuur bij kinderen levensvaardigheden kan opbouwen, zoals zelfvertrouwen, veerkracht en de bereidheid om in het algemeen risico's te nemen. En alles wat het van je vraagt, is een duwtje in de rug en vertrouwen in de zin "Alles komt goed". Kortom, er zijn manieren om avontuur mogelijk te maken zonder je angst in de weg te laten staan.

Doe je onderzoek

Soms maken ouders zich zorgen over mogelijk riskante activiteiten vanwege een moeilijk of slecht geheugen uit hun eigen jeugd, zegt Ouders adviseur Khama Ennis, M.D., M.P.H., associate chief of emergency medicine bij Cooley Dickinson Hospital, in Northampton, Massachusetts. "Herinner jezelf eraan dat je je kinderen niet voor altijd kunt beschermen, dus je moet ze nu tools geven om met risico's om te gaan."

De uren die ik besteedde aan het onderzoeken van verschillende zip-lining-faciliteiten in de Smoky Mountains en het kiezen van welke ik vertrouwde als de veiligste ervaring voor mijn gezin, was precies wat ik moest doen om al mijn veiligheidsproblemen te beoordelen, legt Jill Wheeler uit, een psychotherapeut en oprichter van Wellfit Girls, een non-profitorganisatie die tienermeisjes leiderschap leert door middel van fitness en buitenactiviteiten. Ik heb veel beoordelingen gelezen en heb zelfs de verschillende attracties gebeld om vragen te stellen over hoe ze werken.

Leer kinderen risico's inschatten

Wanneer kinderen een sensatie ervaren en een angst beheersen door middel van "risicovolle" activiteiten zoals boomklimmen of sleeën, leren ze omgaan met hun angsten en krijgen ze controle over meer situaties in het algemeen, zegt Peter Gray, Ph.D., een onderzoeksprofessor in Boston College en auteur van Free to Learn , die zich veel van zijn werk heeft gericht op het bestuderen van risicovol spel. Het leven komt niet zonder uitdagingen, voegt hij eraan toe. Als uw kind zich zorgen maakt over een activiteit, kunt u hem geruststellen dat u uw huiswerk hebt gedaan door de veiligheidsgegevens en certificeringen te bekijken en dat u hem niet in een werkelijk levensgevaarlijke situatie zou brengen. "Als je een kind laat zien wat er gaat gebeuren, kan het een nauwkeuriger beeld geven van waar ze bang voor zijn", zegt Dr. Ennis. "Luister naar waar ze zich zorgen over maken en herinner ze aan een eerdere keer dat ze baat hadden bij iets dat hen nerveus maakte."

Natuurlijk vormen bepaalde activiteiten een hoger risico voor uw kind om gewond te raken. "Hoewel tackle-voetbal leuk is, bestaat de kans dat een speler een hersenschudding, breuk of dwarslaesie krijgt", merkt Ouders op. adviseur Mark Anthony Griffiths, MD, assistent-professor kindergeneeskunde en spoedeisende geneeskunde aan de Emory University School of Medicine, in Atlanta. Veiligheidsmaatregelen, zoals het dragen van een helm en kussentjes en het niet tackelen, kunnen deze risico's verkleinen. En, hoewel spannend, rijden in een terreinwagen is een andere gevaarlijke activiteit die moet worden bewaard voor kinderen ouder dan 16 jaar.

Herken wanneer je angst het probleem is

Het is normaal dat je je zorgen maakt over iets dat je nog nooit eerder hebt gedaan of dat je verstrikt raakt in de wat-als van dingen die mis kunnen gaan. Het kan zelfs ervaren avonturiers overkomen, zoals Monet Hambrick, oprichter van The Traveling Child blog en Instagram-account, die met haar familie de wereld heeft omcirkeld om te surfen, kajakken, sneeuwscooteren, gletsjers te bewandelen en te gaan boarden op de zandduinen. "Ik heb hoogtevrees, maar doe erg mijn best om mijn kinderen deze angst niet bij te brengen", zegt ze. Toen het gezin op vakantie was in Costa Rica, wilde haar 3-jarige een touwschommel in Tarzan-stijl uitproberen. Hambrick vond het er angstaanjagend uitzien, maar de gids zei dat haar dochter aan de gewichtseisen voldeed en het veilig kon doen. "Ik hield mezelf tegen om te zeggen dat het te hoog of te eng was, zodat ze haar eigen beslissing kon nemen", zegt Hambrick. "Ze was echt trots op zichzelf dat ze het deed."

Hoogtevrees of vallen zijn rationele zorgen, maar ze kunnen leiden tot overmatige vermijding of angst wanneer mensen worden geconfronteerd met situaties die hen verhogen. Deze angsten kunnen dan worden gezien als 'fobieën' die kinderen en volwassenen tegenhouden, zegt Wendy Silverman, Ph.D., directeur van het Yale Child Study Centre Program for Anxiety Disorders. Als u of uw kind nerveus is, begin dan met de activiteit. Als je je een weg omhoog wilt werken naar een ervaring met wildwaterraften, kun je bijvoorbeeld beginnen met kanoën, kajakken of paddleboarden op een kalme watermassa.

Kleinere avonturen maken de grotere uitvoerbaarder. "Zoek naar manieren waarop je je kind stapsgewijs aan hun angst kunt blootstellen, zodat ze zelfvertrouwen beginnen op te bouwen", zegt Jim Taylor, Ph.D., psycholoog en auteur van Positief duwen:hoe een succesvol en gelukkig kind op te voeden . "Als ze beginnen te beseffen dat hun angst overdreven was, zullen ze moediger worden." En jij ook.

Geef net genoeg aanmoediging

Terwijl het daadwerkelijk uitproberen van ervaringen zoals skateboarden, skiën of rijden in een achtbaan uw kind kan helpen zijn angst voor hen te overwinnen, moet u ervoor zorgen dat zij degenen zijn die ervoor kiezen om deel te nemen - niet u. Een kind over zijn grens duwen voordat ze er klaar voor zijn, kan eerder traumatiserend dan versterkend zijn, zegt Dr. Gray.

Toch is er niets mis met het aanmoedigen van je onwillige kind om aan iets te beginnen waar ze vlinders van krijgen. Immers, als ze het nog nooit eerder hebben gedaan, kunnen ze echt geen volledig geïnformeerde beslissing nemen over het al dan niet leuk vinden van de activiteit. "Je hoeft niet te doen alsof het niet eng is, maar je kunt je kind laten weten dat het veilig is en iets waarvan je denkt dat het de moeite waard is om voor te gaan", legt Dr. Taylor uit.

Natuurlijk hebben veel activiteiten geen vaste leeftijdsrichtlijnen en u kent uw kind het beste. "Kinderen ontwikkelen zich op hun eigen unieke manier en in verschillende snelheden, dankzij een combinatie van hun genetische aanleg en hun opvoeding", zegt Dr. Taylor. Je hebt misschien een kind dat een duwtje in de rug nodig heeft of een kind dat een echte waaghals is. Of misschien heb je een kind dat in het midden valt - ze willen kanonskogels van de hoge duik in een zwembad, maar niet om achter een boot in een meer te tuben.

Angsten kunnen aangeboren zijn, of ze kunnen worden geleerd door ervaringen. In de vroege kinderjaren worden baby's bijvoorbeeld opgeschrikt door harde geluiden. Maar hoogtevrees, vreemden of verdwalen begint meestal rond de 8 maanden, wanneer kinderen mobiel worden. "Op 4-jarige leeftijd heeft een kind een redelijk goed begrip van wat ze wel en niet kunnen beheren - wat veilig en wat gevaarlijk is", merkt Dr. Gray op. "Kinderen van deze leeftijd zullen zichzelf willen testen, bijvoorbeeld door zich in een winkel bij hun ouders vandaan te wagen of door van iets hogers te springen."

Tijdens ons ziplinen-avontuur wist ik dat mijn dochter, die enige hoogtevrees had, het misschien moeilijk zou hebben op de top. Voordat we de reis boekten, bespraken we of het iets was dat ze voelde dat ze kon doen, en we bekeken video's om te weten wat we konden verwachten. Maar ik wist dat ze misschien nog een duwtje nodig had (metaforisch natuurlijk) als het tijd was om te springen. Als ik er niet zeker van was dat ze het geweldig zou vinden na die eerste regel, zou ik haar niet hebben aangemoedigd om het te doen.

"We kunnen onze kinderen laten weten dat we hun angsten horen en zien - en dat die angsten terecht zijn - maar ze toch aansporen om iets spannends te doen", zegt Wheeler. "Het maakt uiteindelijk deel uit van het opbouwen van hun zelfvertrouwen als we onze kinderen vertellen dat we weten dat ze het kunnen."

Geef een goed voorbeeld

U zet de toon voor uw kinderen om avontuur aan te gaan. Als je positief, vertrouwend en betrokken bent bij de ervaring, hebben kinderen de neiging om dit voorbeeld te volgen. En in de toekomst, wanneer ze op zomerkamp of in hun gymnastiekles zijn, zullen ze waarschijnlijk meer bereid zijn om voor dat touwenparcours te gaan of een nieuwe tumblingroutine te doorlopen. "Ik heb hoogtevrees, maar ik duwde mezelf en mijn kind om in een achtbaan te stappen toen ik er zeker van was dat er veiligheidsmaatregelen waren getroffen", zegt Dr. Griffiths. "Hoewel het in het begin een beetje angstaanjagend was, bleek het een geweldig moment van binding te zijn."

Vaak zijn het deze inspanningen die enkele van de beste herinneringen worden die uw kinderen zich uit hun kindertijd zullen herinneren - het geeft dat gevoel van "we zitten hier allemaal samen in". "Het is goed om te spelen", zegt Wheeler. "Deze wereld kan zo serieus zijn. We mogen niet vergeten dat plezier belangrijk is."

Maak je klaar voor een nieuw avontuur

Dus je familie heeft al een paar prestaties op hun naam staan? Overweeg hierna enkele verbeterde opties.

• Als je al eens hebt geprobeerd te sleeën... probeer dan eens sneeuwscooteren.
• Als je langlaufen of sneeuwschoenwandelen hebt geprobeerd, probeer dan nu alpineskiën.
• Als je een reuzenrad hebt geprobeerd... probeer dan eens een achtbaan.
• Als je een touwenparcours hebt geprobeerd... probeer nu ziplinen.
• Als je apenrepen hebt geprobeerd... probeer nu in een boom te klimmen.
• Als je fietsen hebt geprobeerd... probeer dan nu mountainbiken.
• Als je ooit hebt geprobeerd te skateboarden op de stoep... probeer dan nu te skateboarden in een skatepark.
• Als je kanoën of paddleboarden hebt geprobeerd... probeer dan nu raften op de rivier.

Leven met een waaghals

Terwijl sommige ouders kinderen misschien moeten overhalen om iets avontuurlijks te proberen, willen anderen dat ze hun risiconemers in toom kunnen houden voordat ze gewond raken. Als dat bekend klinkt, zijn er manieren om met je kleine stuntman te redeneren.

Beoordeel de situatie

Kijk eerst en vooral eerlijk naar wat uw kind doet. "Vraag jezelf af:'Neemt mijn kind echt risico's tot het punt van schade, of stappen ze gewoon buiten mijn eigen comfortzone?'", zegt psycholoog Jim Taylor, Ph.D. "Vaak geven we onze angsten door aan onze kinderen omdat we bang zijn dat ze gewond zullen raken. Maar in het proces maken we ze bang voor waar we bang voor zijn, in plaats van ze te laten leren en hun eigen grenzen te laten ontwikkelen. "

Praat openlijk over wat er zou kunnen gebeuren

Natuurlijk zijn sommige kinderen echt risicozoekers - het is gewoon hoe hun hersenen zijn bedraad. Dit zijn kinderen die te hoog in een boom klimmen, te snel fietsen of voortdurend op zoek lijken naar hogere plekken om van te springen. Deze mini-adrenalinejunkies kunnen toekomstige bergbeklimmers, parachutisten of ondernemers zijn. De prefrontale cortex, het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het nemen van beslissingen, is bij kinderen nog niet volledig ontwikkeld, dus je moet ze helpen te leren denken voordat ze handelen. "In plaats van de haast van je kind volledig te doden, moet je praten over wat ze proberen te doen", zegt Dr. Taylor. "Als ze helemaal naar de top van de boom willen klimmen, vraag ze dan welke problemen ze kunnen tegenkomen en of ze een plan hebben. Risico's nemen gaat echt over besluitvorming, en als ouders kunnen we kinderen helpen om beter te worden keuzes."

Gebruik blessures als leermomenten

Als een durfal kind gewond raakt - of een close call krijgt - doe dan een stap terug. "Vertel je kind dat je van houdt dat ze risico's nemen omdat het hen goed van pas zal komen in het leven, maar dat als ze veel geblesseerd raken (of bijna gewond raken), ze andere keuzes moeten overwegen en voorzorgsmaatregelen moeten nemen, zoals het dragen van een helm of kniebeschermers", zegt Dr. Taylor.

december 2021 probleem als " Voed een avontuurlijk kind op ."