Risico op navelstrengongevallen

Volgens onderzoek van het Stillbirth Collaborative Research Network zijn navelstrengongevallen goed voor ongeveer 10% van de doodgeborenen. Hoewel mensen er vaak van uitgaan dat de sterfgevallen worden veroorzaakt door onbedoelde wurging, zijn ze meestal het gevolg van een plotselinge verstoring van de bloedtoevoer aan de baby.

Soorten ongevallen

De navelstreng bevat één ader en twee slagaders en is verantwoordelijk voor de levering van zuurstofrijk, voedingsrijk bloed uit de placenta aan de baby.

Ongelukken kunnen optreden wanneer het snoer beschadigd, gescheurd of samengedrukt is. Wanneer dit gebeurt, kan de zuurstoftoevoer ernstig worden aangetast. Tenzij het probleem snel wordt opgelost, kunnen verstikking, hersenbeschadiging en zelfs de dood het gevolg zijn.

Ongevallen zijn meestal gerelateerd aan een navelstrengafwijking, problemen met de zwangerschap, de willekeurige verstoring van de bloedtoevoer of een combinatie van gebeurtenissen. Onder hen:

  • Een baby die met de voet eerst in stuitligging ligt, kan de navelstreng beschadigen door deze onnatuurlijk te draaien.
  • Een potentieel levensbedreigende aandoening genaamd vasa previa treedt op wanneer een of meer bloedvaten in de navelstreng de ingang van het geboortekanaal onder de baby kruisen. Wanneer de baarmoederhals verwijdt, kunnen de bloedvaten worden samengedrukt of scheuren.
  • Als de navelstreng abnormaal lang is, kan deze gaan knopen.
  • Als er te weinig vruchtwater in de zwangerschapszak zit, kan de streng worden samengedrukt tussen de baby en de baarmoederwand.
  • Als er te veel vruchtwater is, kan de navelstreng voor de baby naar buiten rennen wanneer het water barst en verzakt.
  • Meerlinggeboorten kunnen de baarmoeder verdringen en het risico op compressie van de navelstreng vergroten.

Risico en preventie

Ondanks alle redelijke zorgen die men zou kunnen hebben over een navelstrengongeval, zijn ze eigenlijk vrij zeldzaam. Dit komt omdat het snoer is gevuld met een glibberige substantie, Wharton's gelei genaamd, die de slagaders en aders omringt en dempt. Dus over het algemeen kunnen de vaten binnenin, als er iets op het snoer drukt, uit de weg glippen, net als een nat stuk zeep in een stevige greep.

Hoewel veel navelstrengongevallen puur willekeurig zijn (en als zodanig niet kunnen worden voorkomen), zijn er vaak karakteristieke aanwijzingen die erop wijzen dat een ongeluk mogelijk is. Onder hen:

  • Fetale hyperactiviteit, schokken of hikken (die dagelijks en meer dan vier keer per dag voorkomen) wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op compressie van de navelstreng.
  • Navelstrengen die geen gedraaid, touwachtig uiterlijk hebben, duiden vaak op een verhoogd risico op sterfte.
  • Vrouwen die via in-vitrofertilisatie (IVF) zijn verwekt, meerdere baby's verwachten of placenta previa hebben (een aandoening waarbij de placenta een deel of de hele baarmoederhals bedekt) hebben een verhoogd risico op vasa previa.

Hoewel sommige van deze aandoeningen kunnen worden gedetecteerd tijdens routinematige prenatale zorg, kunnen andere (zoals foetale hyperactiviteit) een echografie vereisen om mogelijke afwijkingen te identificeren. Indien gedetecteerd, kan ziekenhuisopname worden aanbevolen om de baby gedurende ten minste 24 uur te controleren met zowel een echografie als een foetale hartslagmeter.


Previous:

Next: