De Moro-reflex in de psychologie

De Moro-reflex, ook bekend als de schrikreflex, is een onvrijwillige reactie die bij de geboorte aanwezig is en meestal verdwijnt tussen de leeftijd van 3 tot 6 maanden. De reflex treedt op wanneer een baby schrikt van een hard geluid of een andere omgevingsstimulus of voelt dat hij of zij valt. De reflex zorgt ervoor dat de baby de armen, benen en vingers strekt en de rug buigt.

Experts suggereren dat de Moro-reflex is geëvolueerd om baby's dichter bij beschermende figuren te houden en te voorkomen dat ze vallen. Het ontbreken van een Moro-reflexrespons bij jonge zuigelingen kan duiden op gehoorproblemen, een motorische stoornis of een stoornis die het centrale zenuwstelsel aantast.

Waarom zijn psychologen geïnteresseerd in de Moro-reflex?

De Moro-reflex is zeker interessant, maar waarom interesseert het psychologen? Bij het streven om de menselijke ontwikkeling te begrijpen, beginnen psychologen vaak met het onderzoeken van wat baby's wel en niet kunnen doen. Zeer jonge baby's kunnen zich niet omdraaien, zichzelf voeden of zelfs hun eigen hoofd omhoog houden. Bij het onderzoeken van de mentale capaciteiten van baby's richten psychologen zich op het onderzoeken van wat ze kunnen en hoe ze reageren op verschillende stimuli in de omgeving.

Door te kijken naar enkele van de adaptieve babyreflexen, zoals de Moro-reflex, de wortelreflex, de stapreflex en de grijpreflex, kunnen onderzoekers beter begrijpen hoe baby's reageren op de wereld om hen heen.