Με ποιους φόβους γεννιούνται τα μωρά;

Τα μωρά δεν γεννιούνται με φόβοι Με τον ίδιο τρόπο που οι ενήλικες τους βιώνουν. Γεννιούνται με αντανακλαστικά και ένστικτα Αυτό τους βοηθά να επιβιώσουν, αλλά αυτοί δεν είναι φόβοι.

Εδώ είναι μια κατανομή:

* αντανακλαστικά: Αυτές είναι αυτόματες απαντήσεις σε ερεθίσματα. Για παράδειγμα, το αντανακλαστικό Moro (Reflex reflex) κάνει ένα μωρό να ρίχνει τα χέρια τους έξω και να αψιστεί την πλάτη τους όταν έκπληκτος. Αυτός δεν είναι ο φόβος, αλλά ένας μηχανισμός επιβίωσης για να προστατευθεί από τον πιθανό κίνδυνο.

* ένστικτα: Αυτές είναι έμφυτες συμπεριφορές που βοηθούν στην επιβίωση. Για παράδειγμα, το ένστικτο του μωρού ενός μωρού τους βοηθά να πάρουν τροφή. Αυτός δεν είναι ο φόβος, αλλά μια βασική βιολογική κίνηση.

Τι μωρά κάνουν τα μωρά:

* δυσφορία: Τα μωρά είναι ευαίσθητα στις αλλαγές στο περιβάλλον τους και μπορεί να αντιμετωπίσουν δυσφορία από πράγματα όπως δυνατοί θόρυβοι, φωτεινά φώτα ή πεινασμένα. Αυτός δεν είναι ο φόβος, αλλά μια φυσική απάντηση στα ερεθίσματα.

* Άγχος άγχος: Περίπου 6 μηνών, τα μωρά αρχίζουν να αναπτύσσουν μια αίσθηση μονιμότητας αντικειμένων και μπορεί να γίνουν ανήσυχοι όταν χωρίζονται από τους πρωταρχικούς φροντιστές τους. Αυτό δεν είναι ο φόβος για τον ίδιο τον ξένο, αλλά ο φόβος να χωριστεί από κάποιον που εμπιστεύονται.

* Ο φόβος της πτώσης: Αυτό αναπτύσσεται αργότερα, περίπου 9 μήνες και πιθανότατα οδηγείται από την ανάπτυξη της αντίληψης του βάθους.

Key Takeaway: Τα μωρά δεν γεννιούνται με φόβους με τον ίδιο τρόπο που είναι οι ενήλικες. Έχουν αντανακλαστικά και ένστικτα που τους βοηθούν να επιβιώσουν και να αναπτύξουν μια κατανόηση του κόσμου γύρω τους. Καθώς μεγαλώνουν, θα αναπτύξουν φόβους ως απάντηση στις εμπειρίες τους και την κατανόηση του κόσμου.