Nauczanie nocnika 1-1/2-latka?

Pyt. Mój mąż i ja mamy syna który ma półtora roku. Kiedy jest dobry moment na rozpoczęcie dla niego nauki korzystania z nocnika? Rodzice często chcą trenować jak najwcześniej. Czasami może to być trudne dla rodzin, ponieważ niepełne przeszkolenie dziecka ma wpływ na określone ustalenia dotyczące opieki nad dzieckiem. Chociaż młodszy może być wygodniejszy, często zalecam trochę cierpliwości, ponieważ „Matka Natura” musi być uwzględniona w tym procesie decyzyjnym. Polecam poczekać, aż Twoje dziecko wykaże oznaki gotowości do treningu toaletowego. Najczęściej zdarza się to w wieku od jednego do trzech lat.

Dzieci mogą wykazywać oznaki zrozumienia słów używanych przy korzystaniu z toalety, rozumienia, jak korzystać z nocnika, a nawet chcieć na nim usiąść, prosić o częste zmiany i próbować go trochę trzymać. Mogą mieć suche pieluchy przez dłuższy czas i mogą samodzielnie wychodzić za meble, aby zapewnić sobie prywatność. Są książki, które możesz im przeczytać, a oni mogą nawet chcieć popchnąć sprawę. Kiedy proszą o zmianę, niekoniecznie rzucaj wszystko – powiedz im, że zrobisz to tak szybko, jak to możliwe. Uczucie brudnej lub mokrej pieluchy może wzmocnić samodzielną toaletę.

Co najważniejsze, bądź cierpliwy! Dzieci powinny zrozumieć, że to naturalne – każdy to robi. Dorośli lub starsze rodzeństwo mogą modelować pozytywne zachowanie. Toaleta powinna być zawsze przyjemnym doświadczeniem. Pamiętaj, aby wielokrotnie ich zachęcać i chwalić, nagradzać za sukces i nigdy nie karać ani nie ganić. Niech uwierzą, że mają kontrolę, a toaleta nastąpi prędzej niż później.


  • Rozwal konfetti Kleenex, mamy i tatusiowie. Sezon chorobowy oficjalnie nadszedł. I czy musimy ci w ogóle powiedzieć? To najgorsze. Oczywiście, sezon chorobowy śmierdzi wszystkim, ale kiedy masz dzieci, to straszne dwa razy. Oprócz złamanego serca, k
  • Oddawanie dzieci niani na jej zmianę może wydawać się szybką przejście do Ciebie, ale to kluczowy moment, który może wpłynąć na resztę dnia Twojej niani. Jeśli twoja niania wejdzie do domu, który nie jest przygotowany na jej przybycie, być może będzi
  • Bycie rodzicem jest cudowne, zwariowany, ryzykowny, i radosne, ale nie jest zawinięty w ładny, schludna kokardka na górze. Może być jednocześnie bałagan, stresujący, denerwujący, i mylące. Przeczytałam i zbadałam wiele informacji związanych z dziećmi