Moeten kinderen leren hoe ze op jonge leeftijd onafhankelijk kunnen zijn of wachten zodat ze er iets naar uitkijken?

Het gaat niet om "wachten" op kinderen om onafhankelijkheid te leren, maar eerder over het geleidelijk en gepaste bevordering van hun jeugd. Hier is een uitsplitsing:

Waarom vroege onafhankelijkheid belangrijk is:

* vertrouwen en zelfrespect: Leren om dingen voor zichzelf te doen, bouwt een gevoel van voldoening en het vermogen op.

* Probleemoplossende vaardigheden: Geconfronteerd worden met uitdagingen en het overwinnen (met passende ondersteuning) helpt hen om veerkracht en vindingrijkheid te ontwikkelen.

* verantwoordelijkheid: Het innemen van hun acties en bezittingen leert hen verantwoordelijkheid en respect voor anderen.

* Toekomstig succes: Onafhankelijke personen zijn beter voorbereid op de eisen van volwassenheid, hetzij op school, relaties of carrières.

Waarom het belangrijk is om voor de leeftijd geschikt te zijn:

* overweldigen en frustratie: Het duwen van een kind om onafhankelijk te zijn voordat ze ontwikkelingswerk klaar zijn, kan leiden tot stress, angst en een gevoel van falen.

* Gebrek aan begrip: Jonge kinderen kunnen de concepten van verantwoordelijkheid of gevolgen niet volledig begrijpen, wat leidt tot onbedoelde fouten.

* veiligheidsproblemen: Bepaalde taken vereisen volwassenheid en oordeel, en het toestaan ​​van een kind om hen te vroeg aan te pakken kan hen in gevaar brengen.

Dus, hoe het goed te doen:

* Start Young: Zelfs peuters kunnen beginnen met het leren van eenvoudige taken zoals speelgoed opbergen of helpen bij klusjes (natuurlijk geschikt voor de leeftijd).

* Geleidelijke progressie: Naarmate kinderen groeien, verhoogt u de complexiteit van taken en verantwoordelijkheden geleidelijk, zodat ze de nodige vaardigheden en ondersteuning hebben.

* Duidelijke verwachtingen: Communiceer de verwachtingen duidelijk, het stellen van grenzen en het verklaren van gevolgen (positief en negatief).

* aanmoediging en lof: Vier successen en geef constructieve feedback voor tegenslagen. Focus op de inspanning, niet alleen op de uitkomst.

* kansen bieden: Creëer situaties waarin kinderen kunnen oefenen met het maken van keuzes en het nemen van initiatief (binnen veilige grenzen).

* Biedondersteuning: Beschikbaar zijn om te begeleiden en te helpen wanneer dat nodig is, maar vermijd te veel. Sta hen toe de natuurlijke gevolgen van hun beslissingen te ervaren.

Het gaat niet om haasten naar volwassenheid, maar om het bouwen van een basis voor een bevredigend en succesvol leven. Onafhankelijkheid is geen bestemming, maar een reis - een reis die moet worden omarmd met geduld, begrip en een gezonde dosis aanmoediging.

  • Er zijn 4 fasen van de bevalling. Kijk om te zien wat er gebeurt en hoe je je zou kunnen voelen tijdens elke fase, en wat u en uw begeleider tijdens deze fasen kunnen doen. Extra koppelingen: VIDEO:Je zwangerschap plannen VIDEO:Eerste tri
  • Nadat ik mijn zoon had, het was alsof er een geheime nieuwsbrief uitging (aan iedereen behalve mij) waarin stond dat ik geen idee had en al het advies wilde hebben over het opvoeden van een kind dat ik kon krijgen. Ik kreeg van volslagen vreemden t
  • Jenna zei dat ze niet dacht dat het mogelijk was om zich slechter te voelen dan ze al deed na de dood van haar moeder, maar haar gesprek met haar kleine broertje, Robert, over het opsplitsen van het landgoed was verwoestend. Ze had altijd gedacht dat