• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Moet je je peuter meenemen naar een begrafenis?

Of kinderen naar begrafenissen moeten gaan, is een veel voorkomende maar belangrijke zorg van ouders, en het hangt minder af van de specifieke leeftijd van uw kind en meer van hun volwassenheid en uw dialoog met hen. Als er een overlijden is waarbij iemand betrokken is die uw peuter kende en waar hij van hield, moet u overwegen om uw peuter mee te nemen naar de begrafenis. Hier zijn enkele dingen waarmee u rekening moet houden bij het nemen van uw beslissing.

Overweeg het gedrag van uw peuter

Een andere belangrijke overweging is het gedrag van uw peuter. Als uw kind langere tijd stil kan zitten, is de kans kleiner dat het overlast veroorzaakt bij een begrafenis. Als ze echter erg actief zijn of moeilijk af te leiden als ze zich vervelen, wil je waarschijnlijk een oppas boeken.

Eerst en vooral wil je respect hebben voor de familie van de overledene. Uw eigen familie is waarschijnlijk toleranter voor het van nature onstuimige gedrag van uw peuter dan de familie van een collega.

Het kan echter zo zijn dat andere kinderen aanwezig zullen zijn, of dat het (cultureel of anderszins) verwacht wordt dat kinderen deelnemen aan ceremonies rond leven en dood. Een paar telefoontjes naar degenen waarvan u weet dat ze aanwezig zijn, kunnen een grote bijdrage leveren aan uw besluitvormingsproces.

Overweeg het gedrag van anderen

Je peuter is waarschijnlijk niet de enige wiens gedrag je zou moeten overwegen. Hoewel begrafenissen stille, plechtige aangelegenheden kunnen zijn, zijn het, begrijpelijkerwijs, plaatsen waar mensen worden vervuld met overweldigende emoties.

Mensen zullen huilend worden gezien, inclusief degenen die openlijk huilen, schreeuwen, instorten en dingen zeggen die beangstigend kunnen zijn voor uw peuter. Als je weet dat je peuter met veel empathie reageert op de mensen om hem heen, is het misschien het beste om de begrafenis over te slaan. Als je niet weet hoe je peuter zou kunnen reageren, kun je er het beste meteen over beginnen.

Een peuter naar een begrafenis brengen

Begin zo snel mogelijk over de dood te praten. Als je je erg emotioneel voelt en je zorgen maakt over instorten, geef jezelf dan wat tijd en ruimte om te rouwen voordat je een discussie aangaat.

Probeer echter niet te wachten tot al je verdriet of het grootste deel van je verdriet voorbij is, want het is normaal dat deze dingen tijd nodig hebben en je wilt dat je peuter weet dat het oké is om verdrietig te zijn over dood en verlies. Probeer uw kind te ontmoeten op het huidige niveau van begrip. Betrek indien mogelijk bij andere situaties, maar zo niet, begin dan opnieuw.

Leg in de eenvoudigste bewoordingen uit wat de dood betekent. (Je kunt bijvoorbeeld zeggen:"Mama's nicht is overleden. Dat betekent dat ze niet meer leeft en dat we haar niet meer kunnen zien.") Vermijd het gebruik van vage termen (zoals doorgegeven, verlopen of vertrokken) en wees zo concreet mogelijk.

Vertel peuters niet dat de overledene is gaan slapen of nooit meer wakker zal worden.

Slaap is zo'n fundamenteel onderdeel van het leven van uw kind dat ze misschien een verband gaan leggen en bang zijn dat ze ook gaan slapen en nooit meer wakker worden, of dat u hetzelfde doet. Nadat je hebt besproken wat je kunt van de dood, is het oké om dat onderwerp met rust te laten en het in de toekomst te bezoeken als je peuter vragen heeft.

Blijf er niet herhaaldelijk over praten als het lijkt alsof het niet tot je doordringt, en probeer geen zichtbare reactie op te roepen. Peuters zullen zo'n complexe situatie waarschijnlijk niet meteen verwerken. Wees je bewust van de mogelijkheden om later duidelijkheid te bieden en houd het voor nu eenvoudig.

Over de ceremonie gesproken

Andere gesprekken die u wilt voeren, gaan over de ceremonie zelf. Net zoals je een doktersafspraak zou bespreken of de beurs zou bezoeken, wil je hen laten weten wat er gaat gebeuren als ze op de begrafenis zijn.

Praat eerst met hen over dingen die ze begrijpen, zoals wat ze zullen dragen, waar de dienst zal zijn en wie er zal zijn die ze kennen. Zorg ervoor dat je praat over hoe ze zich moeten gedragen en hoe de mensen die er zijn misschien huilen of van streek zijn.

Ook al heb je misschien uitgelegd hoe je zou willen dat ze zich zouden gedragen, dit is een peuter waar we het over hebben; het is moeilijk te voorspellen wat er zal gebeuren, zelfs onder de beste omstandigheden.

Wees klaar om uw peuter indien nodig uit de dienst te halen ten behoeve van andere betrokkenen.

Als het erg belangrijk is voor uw persoonlijke geestelijke gezondheid om volledig aan de begrafenis deel te nemen, overweeg dan om een ​​vriend of oppas bij te wonen, zodat ze uw peuter mee naar buiten kunnen nemen of een wandeling kunnen maken als ze zich vervelen en luidruchtig worden.

Houd rekening met het tijdstip van de dienst en zorg dat u hapjes, drankjes en comfortvoorwerpen bij de hand hebt. Weet natuurlijk waar badkamers zijn in het geval van luiers en onbenullige behoeften.

Een peuter thuis laten

Ten eerste, maak je geen zorgen. Het idee van sluiting is niet echt iets dat je peuter begrijpt. De sluiting komt pas veel later, soms jaren later. Het komt door het proces waarbij je dingen aan ze bespreekt en uitlegt terwijl ze volwassen worden, vooral als de persoon die stierf heel dicht bij hen was (zoals een ouder, tante of oppas).

Sluiting komt ook door het ervaren van andere sterfgevallen en verliezen, groot en klein. De dood van een huisdier of een plant, of het verlies van een goede vriend die verhuist, zullen allemaal bijdragen aan hun begrip van wat het betekent om te rouwen.

Open een dialoog met je peuter zodra je daar emotioneel toe in staat bent. Maak je echter geen zorgen over wat tranen. Het is echt belangrijk voor uw kind om te zien dat verdriet deel uitmaakt van het proces.

Zorg ervoor dat je eventuele gevoelens van je peuter erkent. Ze reageren misschien niet meteen of op een manier die je verwacht.

Het meest voorkomende gevoel dat ze zullen uiten, is het gevoel de overledene gewoon te missen en te wensen dat hij nog tijd met hem zou kunnen doorbrengen. Blijf benadrukken dat de persoon dood is, maar ontmoedig hem niet om verdrietig, blij of zelfs boos over deze persoon te praten.

Als u wilt, kunt u altijd een kleine herdenkingsdienst houden met uw kind alleen of zelfs afstemmen met anderen die de overledene kenden en kinderen hebben die de begrafenis niet hebben bijgewoond. Je kunt op een later tijdstip bloemen meenemen naar het graf, samen met een kaart of foto die je kind heeft getekend, of een nieuwe familietraditie creëren die draait om het eren en gedenken van de overleden persoon.