• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Stel liefdesgrenzen in voor je kind

Bouwt strikte discipline een sterk karakter op? Niet echt. Voordat je je 2-jarige drop eist en je 20 geeft voor het weigeren om zijn blokkades op te pakken, onthoud dat rigide discipline vaak averechts werkt. Naleving eisen - in plaats van de ontwikkeling van zelfbeheersing aan te moedigen - blijkt meestal uit kinderen die volledig onderdanig zijn aan hun ouders, maar vaak volledig uit de hand lopen als ze eenmaal buiten het bereik van het ouderlijk gezag zijn (en we hebben die types allemaal gezien op de speelplaats! ). Al te toegeeflijke ouders doen hun kinderen ook geen plezier. Hun nakomelingen zijn vaak egoïstisch, onbeleefd, onaangenaam, maken snel ruzie en gehoorzamen traag. Bovendien kunnen kinderen onbewust toegeeflijke ouders als apathisch (en dus onverschillig) beschouwen.

Dus wat is juist? De meest effectieve discipline is niet rigide of toegeeflijk. Het is een meer koesterende stijl die ergens tussenin valt door grenzen te stellen die eerlijk zijn en ze stevig maar liefdevol af te dwingen. Hier zijn enkele do's en don'ts voor het stellen van limieten met uw kind:

DOEN

• Kies je disciplinegevechten. Als je je peuter elke keer aanneemt als hij een deur dichtslaat of zijn neus aan zijn mouw afveegt, ben je de hele dag aan het botsen. Veiligheidslimieten (bijvoorbeeld niet de straat op rennen, geen hete kachel aanraken) zijn natuurlijk absoluut noodzakelijk. Maar de rest van de regels hangt af van je prioriteiten (en hoeveel energie je hebt). Misschien staat "niet schreeuwen in huis" voorop, maar met schoenen op de bank toelaten kun je wel leven. En misschien zijn beleefdheid en "Alsjeblieft" en "Dank je" zeggen de primaire verwachtingen. Stel regels in die u sterk genoeg vindt om volledig te handhaven, maar houd ze tot een redelijk aantal.
• Wees direct (en denk aan afleiding). Als je eerste "nee" niet effectief is, pak je peuter dan voorzichtig maar stevig op en - face-to-face, met een stem en lichaamstaal die zegt:"Ik meen het" - herhaal je instructies:"Raak het stopcontact niet aan . Het is gevaarlijk." Ga dan over op afleiding:verplaats je kind naar een andere kamer (en verder met een andere activiteit). Omleiding werkt goed op deze leeftijd, wanneer peuters weinig controle hebben over hun impulsen en misschien niet begrijpen waarom je 'nee' zegt.
• Wees consequent. Als handen wassen voor het eten gisteren verplicht was, maar vandaag over het hoofd werd gezien, is de enige les die we hebben geleerd dat regels verwarrend of zinloos zijn. Zorg er dus voor dat u zich aan de regels houdt die u vaststelt, anders verliest u aan geloofwaardigheid. Als je een uitzondering maakt, leg dan uit waarom ("Je neven en nichten komen op bezoek, dus — alleen voor vanavond — kun je een extra uur opblijven om met ze om te gaan").
• Wees geduldig. Peuters hebben een beperkt geheugen, dus wees niet verbaasd als ze een misdaad keer op keer herhalen ("Ik weet dat mama zei dat ze niet met haar mobiel mocht spelen... maar ze is boven... en ik vind het heerlijk om op al die handige knoppen te drukken..."). Wees erop voorbereid om dezelfde boodschap te herhalen, of het nu gaat om "Raak de computer niet aan" of "Geen hondenvoer eten" elke dag weken - zelfs maanden - voordat het blijft plakken. Als je ervoor kiest om time-outs voor je peuter te gebruiken, moet je ze misschien vaak gebruiken totdat je kleine schat eindelijk de boodschap krijgt.
• Blijf bij je wapens. Hoewel het verleidelijk is om toe te geven aan een schattige peuter die een ondeugende grijns flitst als reactie op je "nee!" - doe geen afstand (of giechel). Laat hem weten dat je serieus bent en dat er consequenties zijn als zijn gedrag niet verandert. En geen loze dreigementen. Als je zegt dat je zijn truck afpakt als hij zijn neef er nog een keer mee slaat, moet je doorzetten zodat hij weet dat je het meent de volgende keer.

NIET

• Wees de dictator van het gezin. Peuters (en alle anderen) voelen zich beter als ze de baas zijn. Geef je peuter een gevoel van controle over zijn wereld door een paar acceptabele keuzes te bieden - een graham cracker of een appel, de schommel of de glijbaan, het T-shirt met de olifant of die met het ruimteschip. Onthoud dat als je je peuter een gevoel van controle over zijn wereld geeft, de oorzaak van vele, vele meltdowns wordt geminimaliseerd.
• Kritiek op je peuter. Je kleintje vertellen dat hij "slecht" is, kan zijn jonge ego beschadigen (en zijn zelfvertrouwen beschadigen), dus bekritiseer de actie - niet het kind:"Slappen is slecht" niet "Je bent slecht" of "Ik vind het niet leuk wat je doet" nooit "Ik mag je niet."
• Overmatig gebruik van "nee." Zeg het woord te vaak en "nee" verliest snel zijn effectiviteit. Bewaar het voor situaties die het welzijn van uw peuter, een andere persoon of uw huis bedreigen. En probeer bij elk "nee" een "ja" te bieden ("Je kunt de rozen niet plukken, maar je kunt wel een groot paardebloemboeket maken voor op de keukentafel").
• Verlies je kalmte. Ongecontroleerde woede vertroebelt je denken, leert je slechte copingvaardigheden en kan ronduit beangstigend zijn. Neem de tijd om te kalmeren wanneer je kind je boos maakt en leg dan uit waarom wat hij deed verkeerd was ("Je gooide mama's gerecht en brak het. Nu ben ik verdrietig"). Onthoud dat je langetermijndoel is om correct gedrag aan te leren - schreeuwen of meppen doet precies het tegenovergestelde. Als je je kalmte verliest (hey, je bent ook maar een mens), bied dan je excuses aan en zeg tegen je peuter dat zelfs ouders fouten maken.

Meer over het disciplineren van je peuter