• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Stiefbroers en-zussen

Onze kinderen hebben nu stiefbroers en -zussen. Hoe kunnen we ze allemaal helpen om met elkaar om te gaan?

Een van de meest uitdagende aspecten van een samengesteld gezin is dat de kinderen van elke ouder comfortabel kunnen samenleven als broers en zussen. Kinderen die met minimale voorbereiding in hetzelfde huishouden worden gebracht en naar verwachting zullen functioneren als een sympathiek, liefdevol gezin, zullen waarschijnlijk niet slagen. Verhalenboekrelaties lijken zich misschien te ontwikkelen in die eerste paar weken van elkaar leren kennen, maar dit is over het algemeen slechts een wittebroodswekenperiode totdat de kinderen zich comfortabel genoeg voelen om hun meningsverschillen en conflicten met elkaar te uiten.

Rivaal tussen stiefbroers en zussen

Zoals bij alle broers en zussen, zal er waarschijnlijk enige concurrentie zijn tussen de kinderen in stiefgezinnen, grotendeels om de aandacht van hun ouders. Van stiefbroers en zussen mag niet worden verwacht dat ze al hun tijd samen doorbrengen, en in feite zal elk kind wat tijd nodig hebben om alleen met zijn of haar eigen ouder door te brengen.

Stiefgezinnen kunnen andere situaties veroorzaken die antagonisme bij kinderen kunnen veroorzaken. De 12-jarige dochter van de ene echtgenoot kan echte woede voelen als ze vaak wordt belast met de verantwoordelijkheid om op het 3-jarige kind van de andere huwelijkspartner te passen. Ook als er conflicten zijn binnen het nieuwe gezin - bijvoorbeeld onenigheid over wie ze tijdens vakanties moeten bezoeken - werken jongeren vaak samen met hun eigen ouders, vormen kampen en verergeren eventuele rivaliteiten die al bestaan.

Privacy en persoonlijke ruimte

Soms wordt een kind gevraagd om een ​​kamer te delen met een stiefbroer of stiefzus, terwijl diezelfde kamer vroeger alleen van haar was. Of wanneer de kinderen van haar stiefvader hem in het weekend komen bezoeken, kunnen ze voor een paar dagen bij haar intrekken, wat soms woede en jaloezie veroorzaakt.

Privacy en persoonlijke ruimte worden belangrijke thema's in samengestelde gezinnen. Waar mogelijk moeten kinderen hun eigen kamer hebben. Maar zelfs als ze een kamer delen, moet elke jongere haar eigen speelgoed en andere bezittingen hebben; ze moet niet worden gedwongen om ze allemaal in gemeenschapseigendom te veranderen.

Omgaan met discipline

Alle kinderen hebben discipline nodig. Maar in stiefgezinnen weten ouders vaak niet wie het moet toedienen. Moet een stiefvader bijvoorbeeld de kinderen van zijn vrouw straffen, of moet zij de enige zijn die ermee omgaat?

Te vaak proberen stiefvaders gezag uit te oefenen en hun stiefkinderen rechtstreeks te disciplineren, in plaats van hun vrouw de leiding te laten nemen met hun eigen kinderen. Met name in de eerste paar maanden moeten stiefouders een ondersteunende rol spelen bij het disciplineren, maar hun nieuwe echtgenoot toestaan ​​de primaire tuchtmeester te blijven. Ze moeten ingrijpende uitspraken vermijden als "Vanaf nu gaan we het op deze manier doen!" Het nieuwe paar zou geleidelijk een overgang moeten maken naar gedeelde autoriteit. Deze overgang kan worden bereikt door een delegatie van autoriteit van de biologische ouder naar de stiefouder, door iets te zeggen als "Terwijl je bij hem bent, moet je letten op wat hij zegt - of op mij antwoordt."

Na jarenlang alleenstaand ouderschap te hebben gehad, zullen veel moeders het prettig vinden om een ​​mannelijke gezagsdrager in huis te hebben. Zijn aanwezigheid ontheft haar echter niet van de verantwoordelijkheid om de primaire verzorger van haar eigen kinderen te zijn. Als haar nieuwe echtgenoot te assertief wordt in het opvoeden van de kinderen van zijn vrouw, kunnen de kinderen hem kwalijk nemen en bij hun moeder klagen over hun gemene stiefvader. Het kan zijn dat ze tussen haar man en haar kinderen verstrikt raakt als de conflicten escaleren. En als ze de kant van haar echtgenoot kiest, kunnen haar kinderen zich verraden voelen. Het is een positie die kan en moet worden vermeden.

Als de nieuwe man en vrouw het oneens zijn over disciplinaire kwesties, kan het kind het gezag van de stiefouder beginnen te ondermijnen en uit te dagen, wat niet goed is voor het kind of voor de huwelijksrelatie. Als ouders het op deze manier oneens zijn, moeten ze over hun meningsverschillen onderhandelen, anders escaleren de problemen.

Na verloop van tijd zullen stiefvaders een hechtere band ontwikkelen met de kinderen van hun echtgenoten, en uiteindelijk kunnen ze meer van hun eigen invloed doen gelden. Maar in eerste instantie is het niet gepast voor hen om de primaire tuchtmeester van de kinderen van iemand anders te worden.