Patterson'ın Zorlama Teorisi ve Zorlama Döngüsü

Patterson zorlama teorisi | Zorlayıcı döngü nedir | nedenler | Etkiler | Döngü nasıl kırılır?

Erken çocukluk döneminde ebeveyn-çocuk zorlayıcı döngü, çocuğun sosyal ilişki ve davranışlarının gelişimi üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir. Patterson'ın Zorlayıcı Teorisi, erken yaşta davranış sorunlarının ve sert ebeveynliğin bir çocuğun sonraki yaşamında uyum zorluklarına nasıl yol açabileceğini öne sürüyor.

Patterson Zorlama Teorisi

Patterson'ın Zorlama Teorisi, erken çocuklukta etkisiz ebeveynliğin, daha sonra sapkın akranlarla ilişkilendirme yoluyla ergen antisosyal davranışları için nasıl bir zemin hazırladığına dair bir süreci tanımlar. Erken çocukluk döneminde, karşılıklı pekiştirme, bir çocuğun sorunlu davranışları, ebeveynlerinin istenmeyen davranışı istemeden pekiştiren zorlayıcı ebeveynliğini pekiştirdiğinde başlar. Çocuk ergenliğe ulaştığında, bu zorlayıcı davranışlar döngüsü, genci genellikle suçla sonuçlanan sapkın davranışları daha da güçlendiren sapkın akranlarıyla ilişki kurmaya iter.

Zorlayıcı Döngü Nedir?

Bir çocuk ebeveyninin direktifine veya talebine uymadığında, uygunsuz davranış ebeveynde öfke ve düşmanlığa neden olur. Ebeveyn daha sonra cezalandırıcı bir şekilde tepki verir, bu da çocuğun yıkıcı davranışını kışkırtır ve bu da ebeveynin öfkeli tepkisini daha da artırır. Değişimler devam ettikçe, zorlama düzeyi yoğunlaşır ve bir zorlama döngüsüne yol açacak şekilde yükselir.

Ebeveyn-çocuk zorlayıcı döngü, çocukta davranış ve antisosyal davranışların gelişmesine yol açan olumsuz ebeveyn-çocuk etkileşimleri döngüsüdür. Ebeveynler ve çocuklar arasındaki artan düşmanlık, saldırganlık ve olumsuzluk, saldırgan davranışlardan oluşan olumlu bir geri bildirim döngüsü oluşturur.

Döngü, katılımcılardan biri “kazanana” kadar devam eder.

Çocuk sonunda pes ederse, ebeveyn “kazanır” ve zorlayıcı ebeveynlik pekiştirilir.

Ebeveyn ayrılırsa, çocuk saldırgan davranışı pekiştirerek “kazanır”. Ebeveyn, bir daha disipline etmeye çalıştığında çocuğun davranışı daha da itici hale geldiğinde geri adım atmak üzere biçimlendirilmiştir.

Sonuç olarak, ebeveyn davranışı istemeden zor çocuk davranışını pekiştirir; tiksindirici çocuk davranışı ebeveyn olumsuzluğunu artırır. Çocuğun uygunsuz davranışının olumsuz pekiştirilmesi ve ebeveynin zorlaması, olumlu bir geri bildirim döngüsü yaratır. Zorlayıcı ebeveyn-çocuk etkileşimi, zamanla giderek daha zorlayıcı hale gelerek saldırgan davranışların artmasına neden oluyor.

Zorlayıcı Döngünün Sebebi Nedir?

Zorlayıcı Teoriye göre, zorlayıcı bir döngü tipik olarak bebeklik döneminde başlar.

Doğumda bir bebek, ihtiyaçlarını karşılamak için bakıcıların dikkatini çekmek için içgüdüsel olarak ağlar (korkunç olaylar). Bebek, ağladıklarında ebeveynlerinin onları alacağını öğrenir.

Çocuğun mizacına bağlı olarak, ebeveynin tepki vermesi için geçen süre, bebeğe ihtiyaç duyduğu şeyi almak için caydırıcı davranış kullanmayı öğretmenin ilk adımı olabilir.

Çoğu aile, çocuklarına, zorlamanın yerine sözcükleri ve olumlu davranışları kullanarak ihtiyaçlarını karşılamayı yavaş yavaş öğretir. Bununla birlikte, zorlayıcı tehdit bebekliğin ötesinde devam ederse, o zaman zorlayıcı döngünün gelişiminin erken aşaması olur.

Hem ebeveyn hem de çocuk, zorlayıcı döngünün oluşturulmasından sorumlu olabilir, çünkü her ikisi de onu şekillendirir, karşılık verir ve sürdürür.

Ebeveynin Katkısı – Zorlayıcı Ebeveynlik

Zorlayıcı döngülere giren ebeveynler, otoriter ebeveynler olma eğilimindedir. Sorunun tırmanmasına çeşitli şekillerde katkıda bulunurlar.

Sert ebeveynler daha fazla kontrol ve daha az rehberlik kullanır. Genellikle çocuklara istediklerini elde etmek için ihtiyaç duydukları belirli davranışları sabırla öğretmeyi ihmal ederler.

Sadece bu değil, olumsuz duygusal tepkileri, çocukları için kötü duygusal düzenleme örnekleridir. Zorluklarla karşılaştıklarında, öz-düzenleme geliştirmemiş çocuklar da tepkisel hale gelirler.

Kötü düzenlenmiş ebeveynler, çocuklarının olumsuz duygularını kasıtlı olarak yorumlama eğilimindedir ve bu nedenle daha zorlayıcı güçler kullanır. Sert ebeveynler, çocukların dikkatini üzücü bir olaydan uzaklaştırmak yerine, çocukların sıkıntıyı hafifletmesine yardımcı olmak yerine odaklanmayı arttırır. Uygunsuz düzenleyici davranışları teşvik ederler.

Duygu yüklü bir etkileşimde çocuk, ebeveynin isteklerinin içeriğinden çok duygulara tepki verir. Sert ebeveynin meşru bir isteği olsa bile, mesaj olumsuz bir duyguyla iletilirse çocuk, isteğin kendisinden ziyade duyguya tepki verir.

Çocuğun Katkısı – Mizaç

Çocuklar ve ebeveynler genellikle yürümeye başlayan yıllarda karşılıklı bir zorlama modeli geliştirirler. Yeni yürümeye başlayan bir çocuğun vücudu, beyni, motor becerileri ve duyguları hızla gelişiyor.

Yürüme yeteneği ile küçük çocuklar çevreyi keşfetmeye ve tehlikeli veya yasak yerlere girmeye başlar.

Bu süre zarfında ebeveynler için en büyük zorluk, ücretsiz keşif ödeneği ile uyumluluk taleplerini dengelemektir.

Ebeveynler, çocuklarını korumak için, yeni yürümeye başlayan çocukların hareketliliğini kısıtlamak için sert disiplin, kontrol ve sınır belirleme kullanmaya başlamaları gerektiğini düşünüyor. Bu nedenle, mizaç olarak zorlu bir yürümeye başlayan çocuğa ebeveynlik yapmak zor zorluklar doğurur.

Bir çocuğun mizacı, ebeveyn-çocuk ilişkisi sorunlarını etkileyebilir. Zor bir mizacı olan bir çocuk, genellikle sert ebeveynlik tepkilerine neden olan duygu düzensizliği gösterir.

Bir çocuk ne kadar çok davranışsal zorluk yaşarsa, ebeveynin tepkisi o kadar zorlayıcı, kontrol edici ve olumsuz olur ve bu da çocuğun saldırganlığını teşvik ederek zorlama döngüsüne neden olur.

Zorlayıcı Döngülerin Olumsuz Etkileri

Karşı Karşı Gelme Bozukluğu

Uyumsuzluk ve saldırganlık erken çocukluk döneminde yaygındır, ancak etkisiz ebeveynlik, muhalif davranışların üreme alanı olan çatışmada artışa neden olabilir. Davranış sorunları genellikle zorlayıcı etkileşimlerin yaygın olduğu ailelerde gelişir.

Zorbalık veya zorbalık kurbanları

Okul öncesi çağda, evde meydan okuyan çocuklar, saldırgan davranışlar kullanarak hoş olmayan veya ödüllendirilmeyen talepleri nasıl kapatacaklarını muhtemelen öğrenmişlerdir. Daha sonra bu öğrenilmiş davranışı, akranlar ve öğretmenler gibi aile dışındaki diğer kişilerle etkileşimlere taşırlar.

Araştırmacılar, otoriter ve düşmanca ebeveynlere sahip olmanın zorbaların ve zorbalık kurbanlarının belirgin bir özelliği olduğunu bulmuşlardır. Zayıf duygusal düzenleme, okulda antisosyal davranışlara da katkıda bulunur.

Fiziksel istismar

Olumlu etkileşimlerin yokluğunda, ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişki daha da kötüleşir. Çocuğa olumsuz nitelikler yükleyen ebeveynler, çocuklarını kontrol etmenin bir yolu olarak genellikle sert fiziksel cezalara başvururlar.

Sert disiplin, sonunda fiziksel istismara dönüşebilir. Fiziksel istismara uğrayan ebeveynlerin gözünde şiddet, çocuklarında işe yarayan tek şeydir (yanlış).

Zayıf duygusal düzenleme ve sosyal beceriler

Ebeveynler düşmanca davrandıklarında, zayıf duygu düzenlemesini model alırlar ve çocuklarına akranlarıyla işbirlikçi ve sosyal olarak nasıl etkileşim kuracaklarını öğretmezler. Olumsuz duygusal uyarılmayı düzenleyemeyen çocukların, okulda akranlarıyla sosyal sorunlar yaşamaları olasıdır.

Suçluluk

Evde oluşturulan sorunlu davranışlar, genellikle okulda akranlarla yapılan zorlayıcı değiş tokuşlar yoluyla sürdürülür. Antisosyal davranışları ve zayıf sosyal becerileri olan çocuklar genellikle normal akranları tarafından reddedilir ve bu da onların davranış sorunlarını pekiştiren sapkın akranlarına yönelmelerine yol açar.

Erken çocuklukta davranış sorunlarının gelişmesi, genellikle yaşamın ilerleyen dönemlerinde daha ciddi suçlu ve suç davranışlarına yol açar. Araştırmacılar ayrıca, zorlayıcı ebeveynlik ile sonradan erken tutuklanma arasında güçlü bir ilişki buldu.

Zorlayıcı Döngüyü Kırmak

Zorlayıcı döngüyü kırmak için hem ebeveyn hem de çocuk, artan düşmanca alışverişlerden kaçınmak için duygularını düzenlemeyi öğrenmelidir. Zorlayıcı ebeveynlik uygulamalarını hedef alan müdahaleler, davranış sorunlarının tırmanmasını önleyebilir. Ebeveynleri ve çocukları uygun düzenleme stratejileri konusunda eğitmek, zorlama döngüsünü kırmanın başka bir yoludur.

Bununla birlikte, eğer çatışma modeli yıllardır mevcutsa, profesyonel yardım almadan bunu kendi başınıza değiştirmek zor olacaktır. Okul danışmanları ve psikologlar, bu döngüyü kırmak isteyen ebeveynlere yardım sağlayabilir.

Zorlayıcı Döngü Üzerine Son Düşünceler

Zorlayıcı döngünün yaratılmasına ve sürdürülmesine hem çocuk hem de ebeveyn katkıda bulunsa da, bu etkileşimde yalnızca bir yetişkin vardır. Yetişkinler olarak ebeveynlerin, katı ebeveynlik uygulamalarını kırmak ve çocukların uyumlu ilişki becerilerini öğrenmelerine yardımcı olmak için inisiyatif almaları gerekir.


Previous:

Next: