• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Rozmowa z dzieckiem o jego niepełnosprawności

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko ma epilepsję, dysleksję, porażenie mózgowe, czy inną niepełnosprawność, ważne jest, aby o tym porozmawiać. Prawdopodobnie będziesz musiał często wracać do rozmowy.

Gdy Twoje dziecko dojrzeje, prawdopodobnie pojawią się nowe pytania lub obawy dotyczące swojej niepełnosprawności. Sposób, w jaki podejdziesz do tych rozmów, będzie miał duży wpływ na to, jak Twoje dziecko myśli o sobie i swoim potencjale.

Potwierdź niepełnosprawność swojego dziecka

Czasami rodzice unikają rozmów o niepełnosprawności dziecka. Obawiają się, że poruszenie tego tematu sprawi, że ich dziecko poczuje się źle lub że będzie myślało, że mu się nie uda.

Ale ostatecznie ignorowanie tematu wyrządza dzieciom wielką krzywdę. Dziecko, któremu nie powiedziano, że ma autyzm, może nie rozumieć, dlaczego zmaga się z relacjami rówieśniczymi. Mogą dokonywać błędnych założeń na swój temat i rosnąć w przekonanie, że nie są lubiane.

Podobnie dziecko, które nie jest świadome, że zdiagnozowano u niego trudności w uczeniu się, może myśleć, że jest głupie. Ale dowiedzenie się, że ich zmagania wynikają z trudności w uczeniu się, które powodują, że uczą się trochę inaczej niż większość ich rówieśników, może sprawić, że poczują ulgę. Uznaj niepełnosprawność swojego dziecka i bądź gotów o tym porozmawiać.

Kiedy chcesz otwarcie porozmawiać o specjalnych potrzebach Twojego dziecka, jest mniej prawdopodobne, że będzie się ono wstydzić lub zawstydzić swoją niepełnosprawnością. Będą też lepiej przygotowani do wyjaśniania swojej niepełnosprawności innym, gdy z nimi o tym porozmawiasz.

Czas ma znaczenie

Istnieje kilka rodzajów niepełnosprawności – emocjonalne, fizyczne, intelektualne i sensoryczne. Rodzaj niepełnosprawności Twojego dziecka będzie odgrywał dużą rolę w podejściu do tematu.

Moment, w którym Ty i Twoje dziecko dowiedzieli się Państwo o swojej niepełnosprawności, również będzie miał znaczenie w Waszych rozmowach. Jeśli dowiedziałeś się o niepełnosprawności swojego dziecka w dniu, w którym się urodziło, będziesz miał znacznie inne doświadczenia niż rodzice, którzy dowiadują się o niepełnosprawności dziecka w wieku 10 lat.

Twoja reakcja na niepełnosprawność Twojego dziecka wpłynie na sposób, w jaki Twoje dziecko będzie siebie postrzegać, dlatego ważne jest, aby wysłać wiadomość, która doceni wyzwania, przed jakimi staje Twoje dziecko, a jednocześnie poinformuje je, że jest zdolnym dzieckiem, które ma wiele do zaoferowania światu.

Bądź rzeczowy w swoich rozmowach

Wprowadzanie zbyt wielu emocji do rozmów wpłynie na samopoczucie dziecka. Wyrażanie smutku z powodu swoich ograniczeń lub niepokoju o przyszłość może spowodować, że Twoje dziecko również doświadczy tych emocji.

Przedstaw informacje o niepełnosprawności Twojego dziecka w sposób rzeczowy. Porozmawiaj o nauce stojącej za niepełnosprawnością Twojego dziecka lub przyznaj, że podczas gdy inne dzieci mogą chodzić po schodach, muszą korzystać z windy. Ale nie zamieszczaj zbyt wielu opinii na temat tych rzeczy.

Unikaj długich wykładów i rozwlekłych inspirujących przemówień. Twoje dziecko dowie się więcej o swoich umiejętnościach i przyszłym potencjale na podstawie tego, co robisz, a nie tego, co mówisz.

Jeśli potraktujesz je jak zdolne dziecko, będą bardziej skłonne postrzegać siebie w ten sposób.

Bądź uczciwy, ale zachowaj odpowiedni wiek informacji

Kiedy Twoje dziecko zadaje pytania dotyczące jego stanu lub prognozy, bądź szczery. Tylko upewnij się, że informacje, które udostępniasz, są przyjazne dzieciom.

Czterolatek, który pyta o swoją chorobę genetyczną, nie zrozumie neurobiologii stojącej za jego niepełnosprawnością, a dziesięciolatek nie musi wiedzieć o wszystkich najnowszych badaniach medycznych, dlaczego bierze określone leki.

Daj dziecku proste odpowiedzi na jego pytania. Jeśli chcą uzyskać więcej informacji, zadadzą więcej pytań lub zadają to samo pytanie ponownie w inny sposób.

Mówiąc najprościej, możesz użyć zwrotów takich jak „Twoje mięśnie mają problemy z pracą z kośćmi” lub „Ten lek pomaga lepiej pracować płucom”.

Zaproś swoje dziecko do zadawania pytań

Pytania Twojego dziecka dotyczące jego niepełnosprawności będą się zmieniać z czasem. Kiedy wejdą w okres dojrzewania lub gdy zaczną myśleć o opcjach kariery, prawdopodobnie będą mieć nowe pytania.

Twoje dziecko nie zada Ci tych pytań, jeśli uzna, że ​​odpowiedź na nie jest zbyt przygnębiająca, i uniknie poruszania tego tematu, jeśli uzna, że ​​zminimalizujesz jego obawy.

Wyjaśnij, że z przyjemnością odpowiesz na pytania w dowolnym momencie i upewnij się, że Twoje dziecko wie, że może zadawać pytania innym osobom – takim jak lekarz lub inni członkowie zespołu terapeutycznego. Pomóż dziecku zidentyfikować zaufanych dorosłych, którzy chętnie odpowiedzą na jego pytania.

Porozmawiaj o tym, kto pomaga Twojemu dziecku

Zamiast skupiać się na wszystkich złych rzeczach związanych z niepełnosprawnością Twojego dziecka, porozmawiaj o wszystkich ludziach, którzy dokładają wszelkich starań, aby im pomóc. Omów, w jaki sposób naukowcy badają tę chorobę i co mają nadzieję odkryć.

Porozmawiaj także o tym, w jaki sposób ich lekarze, terapeuci, nauczyciele i trenerzy inwestują w pomaganie im w osiągnięciu największego potencjału. Przypomnij im, że w ich zespole jest wiele osób, które wspierają ich wysiłki.

Pomóż dziecku określić, co powiedzieć innym

Inne dzieci w szkole – a może nawet dorośli w społeczności – mogą zadawać Twojemu dziecku pytania dotyczące jego niepełnosprawności. Chociaż Twoje dziecko nie jest nikomu winne żadnych wyjaśnień, pomaganie mu w opracowaniu skryptu odpowiadającego na pytania może pomóc mu poczuć się bardziej komfortowo, jeśli zdecyduje się odpowiedzieć.

Zapytaj swoje dziecko, co chciałyby, aby wiedziały inne osoby. Dziecko, które może powiedzieć:„Mam zespół Tourette'a. Dlatego czasami drgam”, może być w stanie powstrzymać łobuza w ich śladach. Mogą również położyć kres plotkom, które inni o nich rozpowszechniają.

Odgrywaj role na różne sposoby, by odpowiadać na różne pytania lub komentarze. Jeśli mają problemy ze znalezieniem słów, daj im prosty skrypt.

Pomóż im przećwiczyć to z tobą i porozmawiaj o tym, czy to działa dla nich, gdy używają go z innymi ludźmi.

Skoncentruj się na mocnych stronach swojego dziecka

Nie pozwól, aby wszystkie Twoje rozmowy dotyczyły niepełnosprawności Twojego dziecka. Zainwestuj też dużo czasu w rozmowę o mocnych stronach.

Powiedz ludziom, czy są dobrzy z matematyki, czy utalentowany artysta. Wyjaśnij, że niepełnosprawność ich nie definiuje.

Upewnij się, że wiedzą, że niepełnosprawność fizyczna nie musi uniemożliwiać im odniesienia sukcesu w szkole, a trudności w nauce nie oznaczają, że nie mogą osiągnąć doskonałości w nauce. Po prostu mogą potrzebować dodatkowej pomocy w osiąganiu celów.

Porozmawiaj o wszystkim, w czym są dobrzy i przypomnij im o wszystkich rzeczach, które w nich kochasz. Dziecko, które potrafi rozpoznawać umiejętności i talenty, znacznie częściej czuje się kompetentne i pewne siebie.

Zidentyfikuj zdrowe wzorce, z którymi Twoje dziecko może się odnieść

Wszystkie dzieci czasami czują się zniechęcone i sfrustrowane. Ale w przypadku dzieci niepełnosprawnych te uczucia mogą stać się wszechobecne. Identyfikacja zdrowych wzorów do naśladowania z podobną niepełnosprawnością może pomóc Twojemu dziecku poczuć inspirację.

Niezależnie od tego, czy znasz dorosłego w społeczności, który ma taką samą niepełnosprawność jak Twoje dziecko, czy są sportowcy, muzycy lub odnoszący sukcesy przedsiębiorcy z podobną niepełnosprawnością, porozmawiaj o innych ludziach, którzy wytrwają.

Szukaj wsparcia dla siebie i swojego dziecka

Rozmowa z innymi rodzicami, którzy rozumieją, przez co przechodzi twoja rodzina, może pomóc ci poczuć się pewniej w rozmowach, które prowadzisz z dzieckiem. Rozważ dołączenie do grupy wsparcia – osobiście lub online – gdzie możesz porozmawiać z innymi rodzicami dzieci z podobnymi niepełnosprawnościami.

Zasięgnij porady u profesjonalistów, którzy pracują z Twoim dzieckiem. Pediatra, logopeda, fizjoterapeuta lub pedagog Twojego dziecka mogą zaoferować bardziej szczegółowe informacje na temat tego, jak rozmawiać z dzieckiem o jego niepełnosprawności.

Ważne jest również znalezienie wsparcia dla swojego dziecka. Niezależnie od tego, czy jest to tygodniowy obóz letni, czy comiesięczna grupa wsparcia dla dzieci z podobnymi niepełnosprawnościami, Twoje dziecko może docenić poznanie innych dzieci, które mają wspólne doświadczenia.

Porozmawiaj więc ze swoim dzieckiem, jeśli jest zainteresowane poznaniem innych dzieci z podobną niepełnosprawnością. Jeśli są zainteresowani, pracuj nad ułatwieniem tych interakcji. Spędzanie czasu z innymi dziećmi, które doświadczyły podobnych przeszkód, może pomóc Twojemu dziecku osiągnąć największy potencjał.