• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Co to jest depresja prenatalna lub okołoporodowa?

Co to jest depresja prenatalna?

Depresja prenatalna, zwana także depresją okołoporodową, to depresja, której doświadczają kobiety w czasie ciąży. Podobnie jak depresja poporodowa, depresja prenatalna (lub okołoporodowa) to nie tylko uczucie smutku – matki, które doświadczają tego zaburzenia zdrowia psychicznego, mogą również odczuwać niepokój i złość.

Prawdopodobnie słyszałeś o depresji poporodowej – i to dobrze. Im więcej mówi się o depresji poporodowej i ją rozumie, tym więcej matek będzie szukać pomocy, której potrzebują, aby poczuć się lepiej i żyć pełnią i zdrowo jako świeżo upieczona matka.

Ale depresja prenatalna to zaburzenie nastroju matki, któremu nie poświęcono tak dużo uwagi, jak powinno. Chociaż depresję prenatalną można leczyć, wiele spodziewających się matek nawet nie wie, że to „rzecz” i dlatego nie szuka leczenia.

Wielu wstydzi się nawet dzielić się tym, jak się czują. W końcu powinieneś być rozradowany i podekscytowany, kiedy spodziewasz się dziecka, prawda? Łatwo jest poczuć winę i wstyd, gdy czujesz dokładnie coś przeciwnego.

Oto, co powinieneś wiedzieć o depresji prenatalnej, w tym o tym, jak często występuje, na co zwracać uwagę pod kątem objawów i, co najważniejsze, jak uzyskać pomoc.

Jak powszechna jest depresja prenatalna?

Podobnie jak depresja poporodowa, która dotyka aż 1 na 7 nowych mam, depresja prenatalna jest w rzeczywistości dość powszechna.

Według artykułu w czasopiśmie autorstwa dr Marii Muzik i Stefany Borowskiej, opublikowanego w Zdrowie psychiczne w medycynie rodzinnej , 13% ciężarnych matek doświadcza depresji.

Jak zauważają autorzy, depresja okołoporodowa (zarówno prenatalna, jak i poporodowa) jest jeszcze bardziej powszechna wśród matek borykających się z niekorzystnymi doświadczeniami, takimi jak przebyta depresja lub trudności ekonomiczne.

„Częstość występowania depresji okołoporodowej jest jeszcze wyższa w grupach wrażliwych z pewnymi czynnikami ryzyka” – wyjaśniają autorzy. „Młode, samotne matki, doświadczające komplikacji, ze stresem, stratą lub traumą są znacznie bardziej narażone na depresję. Co więcej, jedno z badań wykazało, że nawet 51% kobiet, które doświadczają niekorzystnej sytuacji społeczno-ekonomicznej, zgłasza również objawy depresji podczas ciąży”.

Ważne jest, aby pamiętać, że depresja prenatalna nie dyskryminuje:możesz jej doświadczyć niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka. Zawsze pamiętaj, że doświadczanie poważnej depresji w czasie ciąży nie jest wstydem i nie jesteś sama.

Przyczyny

Podobnie jak w przypadku depresji poporodowej, eksperci nie potrafią wskazać jednej konkretnej przyczyny depresji prenatalnej, ale postawili hipotezę, że jest ona prawdopodobnie spowodowana splotem czynników — „idealną burzą” wyzwalaczy, która pojawia się u niektórych matek podczas ciąży.

Tak czy inaczej, ważne jest, aby pamiętać, że cokolwiek spowodowało twoją depresję prenatalną, z pewnością nie była to twoja wina. Nie zrobiłeś nic złego i nie jesteś złą mamą (ani zamierzasz być złą mamą).

„Depresja i lęk podczas ciąży lub po porodzie nie są spowodowane czymś, co robisz lub czego nie robisz — są to schorzenia” — zauważa Academy of American Pediatrics (AAP).

„Chociaż nie w pełni rozumiemy przyczyny tych stanów, naukowcy uważają, że depresja i lęk w tym czasie mogą wynikać z połączenia czynników fizycznych, emocjonalnych i środowiskowych” – dodają.

Objawy

Depresja prenatalna objawia się inaczej u każdej mamy — możesz nawet doświadczać jej inaczej w zależności od ciąży. Ważne jest, aby zrozumieć, że za każdym razem, gdy czujesz się przytłoczony emocjami, niezdolny do funkcjonowania w codziennym życiu lub po prostu „wyłączony”, powinieneś porozmawiać o swoich uczuciach z zaufaną ukochaną osobą lub lekarzem.

Oto niektóre z najczęstszych objawów depresji prenatalnej:

• Niespokojne myśli i nadmierne zmartwienie o dziecko
• Poczucie beznadziejności i przytłoczenia
• Brak zainteresowania czynnościami, które kiedyś lubiłeś
• Poczucie winy z powodu tego, jak się czujesz lub ogólnie winy
• Mniejsze zainteresowanie jedzeniem lub przejadanie się
• Masz problemy z koncentracją
• Mam problemy ze snem
• Myśli o wyścigach
• Gniew
• Niechęć do przestrzegania wytycznych dotyczących zdrowia prenatalnego
• Nie wierzyć innym, gdy próbują cię uspokoić
• Odpychanie innych, chęć rozłączenia się z bliskimi
• Uczestnictwo w niebezpiecznych czynnościach prenatalnych, takich jak palenie, picie, zażywanie narkotyków
• Doświadczanie myśli samobójczych

Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.

Czynniki ryzyka

Ponownie, prawie każda mama może doświadczyć depresji prenatalnej, niezależnie od historii depresji, statusu społeczno-ekonomicznego, rasy lub jakiegokolwiek innego czynnika.

Istnieją jednak pewne czynniki, które mogą sprawić, że będziesz bardziej podatny na depresję prenatalną, w tym:

• Poprzednia historia lęku lub depresji
• Samotne macierzyństwo
• Niezamierzona ciąża
• Historia przemocy domowej
• Mniej wsparcia społecznego
• Niższy status społeczno-ekonomiczny
• Historia palenia
• Rodzinna historia depresji
• Doświadczanie znaczących stresorów życiowych

Czy depresja prenatalna wpływa na Twoje dziecko?

Łagodna depresja prenatalna nie wpłynie bezpośrednio na Twoje dziecko, ale może mieć niezamierzone konsekwencje dla Twojej ciąży, co z kolei może wpłynąć na zdrowie i rozwój Twojego dziecka.

Na przykład, jeśli depresja utrudnia Ci zdrowe odżywianie się, uczęszczanie na wizyty prenatalne do lekarza lub przestrzeganie zaleceń dotyczących zdrowia podczas ciąży, może to mieć niekorzystny wpływ na Twoje dziecko.

Nieleczone ciężkie przypadki depresji prenatalnej mogą wpływać na zdolność przybierania na wadze podczas ciąży. Istnieją dowody na to, że dzieci urodzone przez matki cierpiące na depresję prenatalną mogą mieć niższą masę urodzeniową, a matki mogą mieć zwiększone prawdopodobieństwo porodów przedwczesnych. Kiedy matki cierpią na umiarkowaną lub ciężką depresję okołoporodową, dzieci mogą być narażone na problemy ze snem w ciągu pierwszych dwóch lat, zdiagnozowane problemy behawioralne i inne negatywne konsekwencje.

Ponadto kobiety, które doświadczają depresji prenatalnej, są bardziej narażone na depresję poporodową po urodzeniu dziecka. Depresja poporodowa może wpłynąć na twoją zdolność do poczucia więzi z dzieckiem i może sprawić, że twoje doświadczenia poporodowe będą o wiele bardziej przytłaczające i trudne.

Leczenie

Być może najważniejszą rzeczą do zrozumienia w przypadku depresji prenatalnej jest to, że istnieje leczenie i można poczuć się lepiej. Prawdopodobnie największym powodem, dla którego kobiety tak długo znoszą depresję prenatalną, jest to, że nie szukają leczenia, nie wiedzą, że istnieje leczenie depresji prenatalnej lub wstydzą się prosić o pomoc.

Oto najczęstsze opcje leczenia depresji prenatalnej.

Terapia

Terapia rozmowa (psychoterapia) jest pierwszą opcją leczenia, którą prawdopodobnie zasugeruje Ci lekarz. W dzisiejszych czasach wielu terapeutów zobaczy Cię nawet wirtualnie, jeśli dotarcie na wizytę będzie dla Ciebie trudne.

Metody terapii powszechnie stosowane w leczeniu depresji prenatalnej obejmują terapię poznawczo-behawioralną (CBT) i psychoterapię interpersonalną (IPT).

Leki

Czasami psychoterapię trzeba uzupełnić lekami. Zdecydowana większość leków stosowanych w leczeniu depresji w ciąży jest uważana za bezpieczniejszą niż ryzyko, jakie stwarza nieleczona choroba. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby omówić opcje, które mogą Ci odpowiadać.

Zmiany stylu życia

• Ćwiczenie :Joga, medytacja, lekkie ćwiczenia, prowadzenie dziennika i ćwiczenia uważności mogą pomóc Ci zarządzać uczuciami.
• Grupy wsparcia :Znalezienie grup wsparcia prenatalnej depresji również może być korzystne. Możesz szukać takich grup za pośrednictwem Postpartum Support International. Istnieje również wiele internetowych grup wsparcia.
• Samoopieka :Upewnij się, że nie masz czasu dla siebie. My, mamy (i przyszłe mamy) często spędzamy dużo czasu dając innym i zapominamy, że musimy odżywiać siebie i ducha. Poświęć trochę czasu dla siebie każdego tygodnia. Nawet godzina lub dwie uczestniczenia w ulubionym hobby lub po prostu samotne czytanie ulubionej powieści może zdziałać cuda dla twojego zdrowia psychicznego.
• Komunikacja :Wypowiedzieć. Oprócz terapeuty i/lub grupy wsparcia, bardzo ważne jest posiadanie bliskich, którym możesz się „uwolnić”. Poszukaj ludzi, którzy pozwolą Ci dzielić się swoimi uczuciami bez osądzania Cię i którzy dbają o Twoje samopoczucie emocjonalne.

Słowo od Verywell

Zbyt często, gdy spodziewamy się dziecka, koncentrujemy się na naszym rozkwitającym brzuchu i wszystkich ekscytacjach, które będą nas czekać, gdy nadejdzie nasz pakiet miłości. Ciężarnym mamom tak łatwo jest pogubić się w tasowaniu.

Mało tego, tak często skupiamy się na zdrowiu fizycznym przyszłej mamy, a nie na jej zdrowiu psychicznym.

Mamy w ciąży często otrzymują pytania typu:„Jak daleko jesteś?” i „Czy wiesz, co masz?” Ale jak często matki są pytane, jak dostosowują się emocjonalnie — jakie są ich nadzieje, lęki i obawy, gdy ich ciała, życie i tożsamość przechodzą tę poważną przemianę?

Twoje uczucia tak materiał. Matki w ciąży często mają wiele uczuć, a nie wszystkie z nich to słońce i tęcze. Czasami ciężarne matki gubią się w tych uczuciach i zaczynają doświadczać objawów depresji prenatalnej.

Ważne jest, aby zrozumieć, że jeśli doświadczasz objawów tego zespołu, nie jesteś sam. Nie jesteś zepsuty. A pomoc jest tam.