Co należy wiedzieć o osobowościach starszych, młodszych i średnich dzieci

Kolejność urodzeń wyjaśnia tylko niewielką część tego, kim jesteśmy, ale zmiany osobowości zdecydowanie zachodzą między rodzeństwem, mówi ekspert dr Frank Sulloway, autor książki Born to Rebel. (Panteon). „To role, które przyjmuje rodzeństwo, prowadzą do różnic w zachowaniu” – mówi. A rodzice mają tendencję do wzmacniania tych ról, niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie. Oto jak wyjaśnić różnice osobowości między Twoim jedynym, najstarszym, najmłodszym lub średnim dzieckiem.

Cechy najstarszego dziecka

Ponieważ pierworodni idą w ślady rodziców, lubią przejąć kontrolę i mają mnóstwo pewności siebie, mówi dr Kevin Leman, autor książki Księga kolejności urodzeń:Dlaczego jesteś tym, kim jesteś. (Buja). Nie mają starszego rodzeństwa, które mogłoby im drażnić, gdy uczą się wiązać buty lub jeździć na rowerze. Dorośli traktują je poważnie, a to zwiększa ich pewność siebie. Kiedy rodzice tryskają „pierwszymi” najstarszego rodzeństwa, motywuje ich to do osiągnięcia. Dowód na to:Leman opowiada o seminarium korporacyjnym, które przeprowadził dla dyrektorów generalnych, w którym 19 z 20 uczestników było pierworodnymi.

Ambitnym pierworodnym łatwo jest zostać perfekcjonistami; w końcu widzą dorosłych, którzy farbują wewnątrz linii i nalewają mleko bez rozlewania. Twój pierworodny tak właśnie chce, mówi Leman, i chce, żeby wszystko było dobrze za pierwszym razem. W tym celu może opierać się samodzielnemu nalewaniu własnego mleka lub kolorowaniu, ponieważ nie chce popełniać błędów. Te perfekcjonistyczne cechy najstarszego dziecka oznaczają również, że pierworodni mogą mieć problem z przyznaniem się do błędu.

Nietrudno zauważyć, jak pierworodni mogą stać się tak mocno ranni:nowi w swoich rolach jako mama i tata, rodzice po raz pierwszy mogą być nadopiekuńczy i niepewni, a jednocześnie surowi i wymagający, mówi Leman. Może to prowadzić do „syndromu najstarszego dziecka” i sumiennego pragnienia osiągania większych sukcesów.

Wychowywanie najstarszego rodzeństwa

  • Rodzice mają tendencję do postrzegania pierworodnych jako wzorów do naśladowania dla młodszego rodzeństwa, a to może powodować dużą presję. „Uważaj na skutki stresu”, ostrzega pediatra T. Berry Brazelton, MD, współautor książki Punkty kontaktowe 3 do 6:Rozwój emocjonalny i behawioralny Twojego dziecka (Wydawnictwo Perseusz). Zachowaj ostrożność, używając słowa „should” – na przykład „powinieneś wiedzieć lepiej”.
  • Kiedy wypełniasz dodatkowe obowiązki najstarszemu dziecku, przyznaj też pewne przywileje, na przykład późniejszy czas spania.
  • „Łatwo jest zrzucić zbyt dużą odpowiedzialność na pierworodnego” – mówi dr Brazelton. Twój najstarszy może zgłosić się na ochotnika, aby przynieść dziecku zabawkę, gdy jest wybredny, lub wręczyć ci pieluchę, ale nie oczekuj, że będzie pomagać przez cały czas.

Charakterystyka środkowego dziecka

Dzieci urodzone w średnim wieku są często zupełnie inne niż starsze rodzeństwo. „Gdy rolę pierworodnego obsadzi pierworodny, drugi będzie szukał zupełnie odwrotnej roli” – mówi Leman. Z tego powodu najtrudniej jest je zaszufladkować, ponieważ osobowości średniego dziecka pojawiają się w odpowiedzi na to, jak postrzegają najstarsze rodzeństwo w rodzinie. Jeśli starsze rodzeństwo podoba się rodzicowi, średnie dziecko może się zbuntować, aby zwrócić na siebie uwagę. „Cechy środkowego dziecka są najtrudniejsze do skategoryzowania, ale jakiekolwiek cechy, które rozwinie, odgrywają rolę pierworodnego” – mówi Leman.

W oczach średniego dziecka najstarsze rodzeństwo czerpie wszystkie przywileje, a dzieciom wszystko uchodzi na sucho, więc średnie uczą się negocjować, aby dostać to, czego chcą. „Urodzeni w średnim wieku są najbardziej skłonni do kręcenia się i robienia interesów” – mówi Sulloway. Są ugodowi, dyplomatyczni i kompromisowi i dobrze radzą sobie z rozczarowaniem. Mają realistyczne oczekiwania, są najmniej skłonni do zepsucia i zazwyczaj są najbardziej niezależni. Ponieważ często czują się pominięci, skłaniają się ku przyjaciołom spoza rodziny.

Opiekowanie się bliskim dzieckiem

  • Podziękuj jej, gdy wkracza, by pośredniczyć w kłótni rodzeństwa.
  • Szanuj jego potrzebę rówieśników. Stwórz mu okazje do poznania nowych przyjaciół w parku lub podczas zabaw.
  • Pierworodni początkowo mają rodziców tylko dla siebie, podobnie jak ostatni, gdy ich inne rodzeństwo dorośnie i opuści dom. Ale średnie dzieci zawsze muszą dzielić uwagę rodziców. Wygospodaruj dodatkowy czas swojemu środkowemu dziecku, aby poczuła się wyjątkowo, zaleca dr Brazelton:„Zrób to dla każdego dziecka, indywidualnie, ale szczególnie dla tego średniego dziecka”.

Cechy najmłodszego dziecka

Rodzice mają tendencję do pozwalania, by sprawy się toczyły, gdy pojawia się ostatnie dziecko — nie są już zdenerwowani, rodzice po raz pierwszy. W rezultacie ostatnim urodzonym zwykle więcej uchodzi na sucho niż ich rodzeństwo, mówi Leman. Ponoszą mniejszą odpowiedzialność, więc cechy najmłodszego dziecka są zwykle beztroskie, niefrasobliwe, kochające zabawę, czułe i towarzyskie, i lubią rozśmieszać ludzi.

Ale bycie najmłodszym to nie tylko róże. Ponieważ ostatni urodzeni postrzegają swoje starsze rodzeństwo jako większe, szybsze i mądrzejsze, mogą próbować się wyróżnić, będąc bardziej buntowniczymi, mówi Sulloway. Leman, który sam jest dzieckiem rodzinnym, zgadza się z tym syndromem najmłodszego dziecka:„Ostatnio narodzeni mają postawę „pokażę im”. A jeśli starsze rodzeństwo urodzi dziecko, ostatni urodzeni mogą być zepsuci i manipulować.

Opiekowanie najmłodszego rodzeństwa

  • Ostatnio narodzeni często czują, że nie są traktowani poważnie. Pozwól jej podjąć kilka rodzinnych decyzji – na przykład, gdzie wyjść na kolację lub który film obejrzeć razem.
  • Potwierdź swoje „pierwsze”. Kiedy nauczy się wiązać buty lub sikać do nocnika, zadzwoń do krewnych, tak jak to zrobiłeś z pierworodnym. I pamiętaj, aby zrobić wiele z jego artystycznych osiągnięć, wyświetlając jego rysunki na lodówce, tak jak robiłeś to w przypadku jego starszego rodzeństwa.
  • Daj najmłodszemu dziecku trochę odpowiedzialności, nawet coś tak prostego, jak kładzenie serwetek na stole. Ostatnie dzieci mogą skończyć z kilkoma obowiązkami rodzinnymi, ponieważ nauczyli się wymykać z pracy lub inni członkowie rodziny nazwali ich zbyt „małymi”, aby móc sobie z tym poradzić, mówi Leman.

Tylko cechy dziecka

Ponieważ jedyne dzieci spędzają tyle czasu w samotności, same się bawią i często są najbardziej kreatywne ze wszystkich porządków urodzenia. W rzeczywistości Leman nazywa tylko dzieci „Super Pierworodnymi”. Podobnie jak najstarsze rodzeństwo, są pewne siebie, dobrze się wypowiadają, przywiązują ogromną wagę do szczegółów i zwykle dobrze sobie radzą w szkole. Poza tym spędzanie tak dużej ilości czasu z dorosłymi często sprawia, że ​​tylko zachowują się jak „mali dorośli”.

Tylko dzieci nigdy nie musiały rywalizować o uwagę rodziców ani dzielić się zabawkami z rodzeństwem, więc ryzykują rozwój egocentryzmu. Są również przyzwyczajeni do poczucia ważności i mogą mieć trudności, gdy sprawy niekoniecznie idą po ich myśli, mówi Leman. Ponieważ ich wzorami do naśladowania są kompetentni dorośli, jedyni są jeszcze bardziej podatni na perfekcjonizm niż pierworodni.

Rodzicielstwo jedynego dziecka

  • Ponieważ nie są przyzwyczajeni do dzielenia się z innymi dziećmi w domu, tylko dzieci mogą szczególnie skorzystać z grup zabaw.
  • Tylko skłaniaj się ku perfekcjonizmowi, więc modeluj akceptację własnych błędów. Przypomnij mu, że w jego wieku też nie mogłeś wyciąć idealnego koła.
  • Nie wykorzystuj każdej okazji, aby nauczyć ją lepszego sposobu robienia czegoś — jeśli ścieli łóżko z kilkoma zmarszczkami, nie przerabiaj go. Nie chcesz wysyłać wiadomości, że ona się nie sprawdza.

A co z bliźniakami?

„Bliźnięta zwykle nie spełniają typowych ról w kolejności urodzeń” – mówi dr Nancy Segal, ekspert ds. bliźniaków i autorka książki Indivisible by Two:Lives of Extraordinary Twins. (Wydawnictwo Uniwersytetu Harvarda). „Większość rodziców jest bardzo sprawiedliwa i nie podkreśla kolejności urodzenia, przynajmniej w krajach zachodnich”. Jednak gdy bliźnięta rodzą się pochwowo, pierworodne jest zwykle większe, a drugie dziecko ma większe ryzyko problemów zdrowotnych. W takich przypadkach rodzice mogą nieświadomie traktować pierwszego bliźniaka bardziej jak pierworodnego.

Czynniki wpływające na osobowość kolejności urodzenia

„Wiele rzeczy wpływa na ludzkie zachowanie” — mówi ekspert od kolejności urodzeń dr Frank Sulloway. „Kolejność urodzenia wyjaśnia tylko mały kawałek”. Oto kilka innych czynników, które zmieniają tradycyjne role kolejności urodzeń.

Płeć. Urodzenie się jako pierwsze niekoniecznie gwarantuje status pierworodnego. W niektórych kulturach chłopiec może być traktowany jak pierworodny, nawet jeśli ma cztery starsze siostry, ponieważ jest pierworodnym mężczyzną.

Różnice wieku. Skutki kolejności urodzenia są najsilniejsze, gdy rodzeństwo dzieli od dwóch do czterech lat. Przy dużych różnicach wieku rodzeństwo może zachowywać się bardziej jak jedyne dzieci lub pierworodne. Rodzeństwo rozdzielone mniej niż dwoma latami jest prawie jak bliźnięta. „Kiedy rodzeństwo jest w podobnym wieku, istnieje fizyczna równość” – mówi Sulloway. Ciężko jest odebrać tę ciężarówkę młodszemu bratu, kiedy nie jest taki mały.

Rodzeństwo specjalnej troski. Kiedy rodzi się dziecko ze specjalnymi potrzebami, młodsze rodzeństwo może przyjąć rolę pierworodnego.


Previous:

Next: