• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Niewydolność szyjki macicy i ryzyko poronienia

Jedną z niewielu rozpoznanych przyczyn późnej utraty ciąży jest stan znany jako niewydolność szyjki macicy, określana również jako niekompetentna szyjka macicy. Stan ten charakteryzuje się przedwczesnym rozszerzeniem i przerzedzeniem szyjki macicy, zanim ciąża dobiegnie końca.​

Szyjkę macicy określa się jako trzecią dolną część macicy, która otwiera się do pochwy. Składa się głównie z tkanki mięśniowej i umożliwia przejście płodu z macicy przez pochwę podczas porodu. Kiedy pojawia się niewydolność szyjki macicy, kobieta może doświadczyć przedwczesnego porodu lub utraty ciąży, ponieważ szyjka macicy jest po prostu zbyt słaba, aby wytrzymać rosnący nacisk z wnętrza macicy.

Niewydolność szyjki macicy jest zwykle spowodowana nieprawidłowościami szyjki macicy lub macicy. Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Ciąży niewydolność szyjki macicy występuje w około jednej na 100 ciąż. Te nieprawidłowości mogą być wrodzone (obecne w momencie urodzenia) lub być wynikiem urazu szyjki macicy (w tym zabiegów chirurgicznych, takich jak biopsje stożkowe).

Podczas gdy około 80% wszystkich poronień ma miejsce w pierwszym trymestrze ciąży, niewielka część kobiet poniesie stratę w drugim lub trzecim trymestrze. Spośród tych późnych zdarzeń aż jeden na cztery będzie wynikiem niekompetentnej szyjki macicy.

Interwencje medyczne mogą pomóc, jeśli problem zostanie wykryty wystarczająco wcześnie.

Objawy

Niekompetentna szyjka macicy może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ często jest całkowicie bezobjawowa (czyli bezobjawowa). Często może wystąpić bez bólu lub skurczów typowych dla innych rodzajów poronień lub przedwczesnych zdarzeń.

Jeśli objawy są obecne, zwykle są łagodne i mogą obejmować:

• Ciśnienie w miednicy
• Skurcze
• Ból pleców
• Zmiany objętości, koloru lub konsystencji wydzieliny z pochwy
• Łagodne skurcze

Niewydolność szyjki macicy występuje po 14 tygodniach ciąży i nie jest uważana za czynnik powodujący poronienia w pierwszym trymestrze.

Diagnoza

Niewydolność szyjki macicy można rozpoznać tylko w czasie ciąży i nawet wtedy trudno ją potwierdzić. W większości przypadków można ją zdiagnozować tylko wtedy, gdy istnieją fizyczne dowody na rozszerzenie przebiegające bez bolesnych skurczów, krwawienia z pochwy, pęknięcia błon płodowych (oddzielenia wody) lub infekcji.

Niewydolność szyjki macicy jest najczęściej badana u kobiet, które przeszły jej historię lub miały w przeszłości krótkie porody i stopniowo wcześniejsze porody. W przypadku podejrzenia niewydolności szyjki macicy lekarz może przeprowadzić szereg badań oceniających, w tym:

• Badanie miednicy, aby sprawdzić, czy tkanki płodu wystają do kanału szyjki macicy
• USG przezpochwowe, delikatnie wprowadzane do pochwy, w celu określenia długości szyjki macicy i zakresu ewentualnego rozszerzenia
• Amniopunkcja (pobranie próbki płynu owodniowego) w celu wykluczenia infekcji

Chociaż nie ma żadnych testów, które można zastosować przed zajściem w ciążę w celu przewidzenia niekompetentnej szyjki macicy, istnieją pewne możliwości wykrycia nieprawidłowości macicy zgodnych z tym stanem. Te oceny są najczęściej przeprowadzane u kobiet, które miały powtarzające się poronienia lub historię przedwczesnych porodów.

Leczenie

W obliczu niewydolności szyjki macicy praktyki leczenia mogą się znacznie różnić w zależności od lekarza. Wynika to z faktu, że żadna pojedyncza procedura nie okazała się mniej lub bardziej skuteczna w zapobieganiu przedwczesnemu porodowi niż inne. W związku z tym opcje mogą obejmować:

• Ścisłe monitorowanie bez leczenia, chyba że ciąża wydaje się zagrożona
• Szyjkowy szew, wstawienie ściegu lub szwu w celu wzmocnienia szyjki macicy
• pessar szyjny, dopochwowe urządzenie medyczne służące do podtrzymania szyjki macicy
• Suplementy progesteronu zapobiegające przedwczesnemu porodowi

Słowo od Verywell

Chociaż niekompetentnej szyjki macicy, niestety, nie można zdiagnozować, dopóki nie jesteś już w ciąży i nie doświadczasz objawów, możesz uważnie obserwować każdy z omawianych tutaj objawów i zgłaszać wszelkie obawy swojemu lekarzowi. Dzięki ścisłemu monitorowaniu i ewentualnie planowi leczenia Ty i Twój lekarz możecie dołożyć wszelkich starań, aby zapobiec przedwczesnemu porodowi.