• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak diagnozuje się ciążę żywotną lub nieżywotną

Otrzymanie diagnozy, że ciąża jest nie do przeżycia, oznacza, że ​​płód nie rozwinie się w dziecko i/lub nie przeżyje poza macicą. To prawdopodobnie byłaby druzgocąca wiadomość i prawdopodobnie miałbyś wiele pytań. Przede wszystkim chciałbyś zrozumieć, skąd lekarze mogą wiedzieć na pewno, że ciąża jest nieopłacalna.

Poniżej przyjrzymy się, jak lekarze diagnozują ten stan, najczęstsze przyczyny, opcje leczenia i jak różni się on od poronienia. Badamy również wpływ, jaki niemożliwa do życia ciąża może mieć na twoją płodność i jak radzić sobie z tym bolesnym, nieprzewidzianym końcem ciąży.

Przegląd

Chociaż pojęcie żywotnej i nieżywotnej ciąży jest stosunkowo łatwe do zrozumienia, rządzi się ścisłymi definicjami. Z klinicznego punktu widzenia ciąża żywotna to taka, w której dziecko może się urodzić i mieć rozsądną szansę przeżycia. Natomiast ciąża niezdolna do życia to taka, w której płód lub dziecko nie mają szans na urodzenie się żywe.

Wyraźne kryteria diagnostyczne zostały opracowane w celu wyjaśnienia, kiedy uzasadnione jest przerwanie ciąży niemożliwej do przeżycia. Dokładne, jednolite standardy są stosowane w celu wyeliminowania różnic w interpretacji „rozsądnej szansy na przeżycie”, aby zapewnić, że diagnoza niezdolności do życia oznacza, że ​​płód umarł i/lub nie może żyć poza macicą.

Eksperci postawili sobie za cel wyjaśnienie diagnozy, nie tylko z etycznego i prawnego punktu widzenia, ale także zapewnienie rodzicom pewności, że dokonali właściwego wyboru leczenia, w tym przerwania ciąży, w oparciu o wagę ustalonych dowodów medycznych .

Przyczyny niemożliwej do przeżycia ciąży

Z diagnostycznego punktu widzenia nieopłacalność nie oznacza małej szansy na przeżycie. To oznacza brak szans na przeżycie. Najczęstsze przyczyny takiego stanu rzeczy to:

• Dziecko urodzone zbyt przedwcześnie, aby było w stanie przeżyć (przed 23. tygodniem)
• Wada wrodzona, która uniemożliwia przeżycie płodu poza macicą
• Ciąża, w której płód nie bije już serca
• Ciąża anembrioniczna, znana również jako zarażona komórka jajowa, w której ciąża przestaje rosnąć po uformowaniu się worka ciążowego
• Ciąża pozamaciczna, w której zapłodnione jajeczko zagnieżdża się poza macicą
• Ciąża zaśniadowa, w której zapłodniona komórka jajowa niezdolna do przetrwania implantów w macicy

Skrajnie przedwczesny poród

Jeśli chodzi o przedwczesny poród, większość szpitali patrzy na rentowność z perspektywy, kiedy niemowlę ma przynajmniej pewną szansę na przeżycie. Linia jest rysowana mniej więcej około 23. do 24. tygodnia ciąży. Przed 23. tygodniem ciąży płody mają około 1% lub mniej szans na przeżycie i wysokie wskaźniki zachorowalności. Perspektywy przeżycia poprawiają się stopniowo z każdym mijającym tygodniem ciąży.

W ciągu ostatnich 50 lat prognozy dla niemowląt urodzonych między 23. a 28. tygodniem ciąży radykalnie się poprawiły, a wskaźniki przeżycia wynoszą teraz od 50% do 70%. Wcześniaki urodzone żywe przed 28. tygodniem często muszą przebywać na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU), a wiele z nich ma trwałą niepełnosprawność — ale coraz większa ich liczba rozwija się dobrze.

Wskaźniki przeżycia przed 23. tygodniem ledwo się zmieniły. Najwcześniejsze znane dziecko, które przeżyło, miało miejsce w 21. tygodniu. Przed 23. tygodniem płód często umiera zaraz po urodzeniu lub wkrótce potem, pomimo interwencji medycznej. W przypadku skrajnie wcześniaków, które przeżyją poród, rodzice i lekarze wspólnie zdecydują, które leczenie podtrzymujące życie jest odpowiednie lub wykonalne.

Określanie nieopłacalności

Poza skrajnie przedwczesnym porodem, Towarzystwo Radiologów w Ultrasonografii (SRU) ustaliło ostateczne kryteria w celu ustalenia niezdolności do życia. zapobiec przerwaniu potencjalnie żywotnej ciąży.

Kryteria ostateczne

Za pomocą USG ciąża jest uznawana za nieżywotną na podstawie następujących kryteriów ostatecznych:

• Worek ciążowy, który nie zawiera zarodka, ale ma średnią średnicę 25 milimetrów lub większą
• Worek ciążowy z na skanie obserwuje się woreczek żółtkowy, ale 11 lub więcej dni później nie ma zarodka z biciem serca
• Worek ciążowy bez na skanie obserwuje się woreczek żółtkowy, ale dwa lub więcej tygodni później nie ma zarodka z biciem serca (oznacza to, że ciąża przestała się rozwijać)
• Brak bicia serca płodu i długość od ciemienia do zadu wynosząca co najmniej siedem milimetrów

Kryteria nieostateczne

W niektórych okolicznościach ciąża może być uznana za potencjalnie nieżywotną i wymagać dalszych badań. Zgodnie z wytycznymi SRU, ciąża byłaby uważana za zagrożoną niezdolnością do życia w oparciu o następujące nieostateczne kryteria:

• Zaobserwowano woreczek ciążowy z woreczkiem żółtkowym, ale 7 do 10 dni później nie ma zarodka z biciem serca
• Worek ciążowy bez obserwuje się woreczek żółtkowy, ale siedem do 13 dni później nie ma zarodka z biciem serca
• Brak zarodka sześć lub więcej tygodni po ostatniej miesiączce
• Nieproporcjonalnie mały worek ciążowy w stosunku do zarodka (mniej niż pięć milimetrów różnicy między średnią średnicą worka a długością od korony do zadu)
• Pusta owodnia (błona, która ma otaczać zarodek)
• Powiększony woreczek żółtkowy o więcej niż siedem milimetrów
• Brak zarodka i średnia średnica worka ciążowego od 16 do 24 milimetrów
• Brak bicia serca i długość od czubka do zadu poniżej siedmiu milimetrów

W zdecydowanej większości tych przypadków ciąże zostaną ostatecznie uznane za nieżywotne.

Leczenie

Gdy ciąża jest nie do zniesienia, poronie samoistnie lub może być konieczne zastosowanie zabiegu chirurgicznego, takiego jak rozszerzenie i łyżeczkowanie (D&C) lub leków, aby usunąć pozostałą tkankę płodową.

Ważne jest, aby pamiętać, że nie ma dostępnych metod leczenia ani sposobów na uratowanie ciąży nieopłacalnej.

W wielu przypadkach ciąża niemożliwa do przeżycia nie wpłynie negatywnie na przyszłą płodność. Często ciąże nieżywotne występują z powodu nieprawidłowości chromosomalnych lub innych, które nie wskazują na trwały problem z płodnością. Jedno z możliwych zagrożeń występuje w przypadku ciąży pozamacicznej, która nie zostanie zdiagnozowana przed pojawieniem się potencjalnych powikłań, co może skutkować pęknięciem jajowodu.

Skonsultuj się z lekarzem na temat konkretnych okoliczności, aby uzyskać dokładne informacje na temat tego, w jaki sposób Twoja nierealna ciąża może, ale nie musi, wpłynąć na Twoje szanse na zdrową ciążę w przyszłości.

Radzenie sobie

Oprócz dbania o regenerację fizyczną potrzebną po ciąży niemożliwej do przeżycia, pamiętaj również o uzdrawianiu emocjonalnym. Radzenie sobie z utratą ciąży może mieć duże żniwo i może wymagać uwagi i troski o zdrowie psychiczne. Daj sobie czas na żałobę. Może pomóc w znalezieniu współczującej osoby, z którą można porozmawiać, takiej jak partner, krewny, przyjaciel lub terapeuta.

Słowo od Verywell

Wytyczne dotyczące niezdolności do życia zapobiegają błędnej diagnozie zdolnej do życia ciąży. Należy jednak pamiętać, że „żywotność” niekoniecznie oznacza doskonałe zdrowie. W niektórych przypadkach dziecko może przetrwać poza macicą, ale będzie wymagało intensywnej interwencji medycznej przez całe życie.

Jest to rzadkie, ale możliwość podkreśla znaczenie pełnego zrozumienia i wkładu rodziców w sytuacjach, gdy rentowność może być mniej niż pewna. Twój lekarz może ci doradzić, ale tylko ty jako rodzice możesz zdecydować, jaki jest najbardziej odpowiedni i pełen miłości wybór dla twojego dziecka.