• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Disciplinefouten Gescheiden ouders maken vaak

In een perfecte wereld zouden gescheiden ouders naadloos co-ouderschap kunnen voeren. Regels zouden consistent blijven. De gevolgen zouden van het ene huis naar het andere worden overgedragen. En beide ouders zouden samenwerken om gedragsproblemen te voorkomen voordat ze beginnen.

Maar natuurlijk gaan de meeste mensen scheiden omdat ze het niet met elkaar eens zijn. En verschillen in opvoedingsstijlen zijn een veelvoorkomende bron van onenigheid. Maar zelfs als u het niet over alle opvoedingskwesties eens bent met uw voormalige partner, kunt u toch stappen ondernemen om uw kind de vaardigheden bij te brengen die hij nodig heeft om zijn gedrag te beheersen.

Helaas verliezen veel ouders uit het oog hoe ze hun kinderen het beste kunnen disciplineren als ze door een scheiding gaan. En maar al te vaak maken goedbedoelende ouders deze veelvoorkomende fouten:

Concurreren om de favoriet te zijn

Na een scheiding of een scheiding kan het heel verleidelijk zijn om de goede man te willen zijn. Dus als je kind zegt:"Maar mama laat me elke avond een toetje eten", of "Papa laat me geen spellingswoorden leren!" je zou kunnen overwegen om je regels te buigen.

Maar als je dit doet, stel je alleen maar voor om te falen. Uw kind kan verfraaien hoe goed hij het heeft in het andere huis of hij kan proberen u tegen de andere ouder op te zetten. Het laatste wat je wilt doen is meedoen aan een wedstrijd over wie het beste huis heeft. Uw kind stemt op wie de minste regels heeft of die hem het meest verwent. En die dingen zijn niet in het belang van uw kind.

Bedriegen over gedrag

Soms zal een ouder erop aandringen:"Hij gedraagt ​​​​zich altijd geweldig in mijn huis. Ik weet niet waarom hij zich gedraagt ​​bij jou thuis.' Maar volhouden dat je kind een perfecte engel is als hij onder jouw hoede is, zal niemand enig plezier doen.

Werk ook niet samen met uw kind in een poging hem in een gunstiger daglicht te stellen. Soms zeggen ouders:"We zullen mama niet vertellen dat je problemen hebt op school, oké?" Akkoord gaan om geheimen over zijn gedrag te bewaren, stuurt een ongezonde boodschap.

Praat openlijk met je ex over het gedrag dat je ziet en de stappen die je neemt om het aan te pakken. Hoewel de regels en consequenties niet in beide huizen precies hetzelfde hoeven te zijn, kan open communicatie de eerste stap zijn om het probleem aan te pakken.

U moet weten hoe vaak een gedrag voorkomt en in welke omgeving het voorkomt, zodat u het het meest effectief kunt aanpakken.

Spreek uw mond en wees eerlijk over wat er aan de hand is, zodat u kunt bepalen of een gedraging een geïsoleerd incident is of een aanhoudend probleem.

Negatief praten over de ander

Als je kind dingen zegt als:"Mam, laat me dit weekend twee R-Rated-films kijken", voel je je misschien genoodzaakt hem te vertellen over alle andere slechte keuzes die zijn moeder maakt. Maar negatief praten over de keuzes van de andere ouder zal op de lange termijn je relatie met je kind schaden.

Alleen omdat je niet van de andere ouder houdt, wil nog niet zeggen dat je kind dat niet zou moeten doen. Dus zelfs als je het niet eens bent met de manier waarop je voormalige partnerouders zijn, is het ongepast om je ongenoegen jegens je kind te uiten.

Herinner uw kind er gewoon aan:"In mijn huis kijken kinderen geen R-rated films", of "Mijn huisregels zijn anders dan die van uw moeder."

Als je kind nogal wat buitensporige beweringen doet over wat hij in het andere huis mag doen, zou je kunnen zeggen:"Daar moet ik met je vader over praten." Dat is misschien de beste reactie als uw kind probeert een reactie van u te krijgen.

Medelijden hebben met je kind

Soms beginnen ouders te denken aan een kind als slachtoffer van een echtscheiding. Bijgevolg worden ze milder met hun discipline.

Dingen zeggen als:"Nou, hij heeft al zoveel meegemaakt. Ik wil zijn videospelletjes niet afpakken' of 'Hij misdraagt ​​zich gewoon omdat hij van streek is door de scheiding. Ik wil hem niet nog meer straffen,' is geen goed idee.

Als je je kind leert dat hij een 'product van echtscheiding' is, krijgt hij een slachtoffermentaliteit. Erken dat hij met veel gemengde emoties te maken heeft en valideer zijn gevoelens. Praat over de ontberingen die hij misschien ervaart, maar leer hem dat moeilijke tijden geen excuus mogen zijn voor slecht gedrag.

Corrigeer het gedrag van uw kind, maar niet de emoties. Laat hem weten dat het oké is om boos, bang of verdrietig te zijn. Geef hem de tijd om te rouwen en help hem op een positieve manier te leren omgaan met zijn ongemakkelijke emoties.

Als je kind echt moeite heeft om zich aan te passen, kan het professionele hulp nodig hebben. Als u ernstige gedragsveranderingen of stemmingswisselingen ziet die langer dan een paar weken aanhouden, neem dan contact op met de kinderarts van uw kind.

Maar onthoud dat echtscheiding kinderen niet per se schade toebrengt. Als je een relatie met veel conflicten had, kan een echtscheiding zelfs een verademing zijn. Soms zal het gedrag van een kind verbeteren na een scheiding.

Inconsistente regels hebben

Kinderen moeten weten dat je nog steeds de regels en consequenties handhaaft. In feite zal consequente discipline uw kind helpen zich veilig en zeker te voelen als hij zich aanpast aan stressvolle situaties.

Maar dingen consistent houden wordt ingewikkeld na een scheiding. Je moet onthouden, heb je zijn privileges voor videogames weggenomen vijf minuten voordat hij naar het huis van de andere ouder ging? Zo ja, moet u die consequentie dan afdwingen wanneer hij terugkomt?

En het is duidelijk dat de stress van een scheiding waarschijnlijk ook op u drukt. Als alleenstaande ouder heb je misschien meer verantwoordelijkheden die het moeilijker maken om een ​​consistent schema aan te houden en duidelijke consequenties af te dwingen.

Klagen over discipline

Soms onderschatten ouders hun invloed op een kind. De niet-verzorgende ouder kan dingen zeggen als:"Het heeft geen zin om te proberen haar zindelijk te maken als ze bij mij thuis is, omdat haar vader er thuis niet aan werkt", of "Ik kan niets doen aan de feit dat hij nu vloekt omdat zijn moeder hem bij haar thuis laat.'

Hoewel je geen controle hebt over wat er in het andere huis gebeurt, kun je ervoor kiezen om je te concentreren op hoe je je kind disciplineert wanneer ze bij jou thuis zijn. Steek je energie in het zijn van een goed rolmodel en leer je kind je waarden tijdens de tijd die je hebt.

Zelfs als je niet elke dag bij je kind bent, heb je nog steeds een enorme invloed op haar. Je hebt de kans om haar nieuwe vaardigheden te leren en haar te helpen nieuwe dingen te leren elke keer dat jullie samen zijn.

Dus in plaats van tijd te verspillen met klagen dat de andere ouder niet genoeg doet of de andere ouder te beschuldigen van het ondermijnen van al je vooruitgang, steek je energie in het opvoeden van het beste kind dat je kunt met de tijd die je hebt.

Overcompenseren

Als je denkt dat de andere ouder te streng is, kom je misschien in de verleiding om wat milder te worden. Maar je kunt het niet 'even' door de andere ouder te overcompenseren. Zo werkt het niet.

Of je ex strenger of meer ontspannen is, zou weinig invloed moeten hebben op je opvoeding. Het is belangrijk om uw kind zo goed mogelijk op te voeden als hij bij u thuis is.

Als u probeert de andere ouder te overcompenseren, wordt het alleen maar verwarrender voor uw kind. Als je tussen huizen gaat waar twee uitersten zijn, wordt het moeilijker.

Uw kind gebruiken om berichten door te sturen

Als je zegt:"Zeg tegen papa dat hij je kleine broertje niet met je tablet mag laten spelen", of "Zeg tegen mama dat je niet zoveel snoep mag eten omdat het slecht is voor je tanden", zet je kind in het midden. En dat is een vreselijke plek voor een kind om te zijn.

Als je iets aan de andere ouder wilt communiceren, doe het dan zelf. En doe het direct. Vraag uw kind nooit om berichten heen en weer over te brengen.

En maak uw kind niet verantwoordelijk voor het vertellen van de andere ouder hoe hij zijn werk moet doen. Uw kind moet weten dat het zijn taak is om kind te zijn en dat de volwassenen de leiding hebben.

Weigeren om als een team te werken

Soms worden ouders koppig als het gaat om samen te werken als een team om problemen aan te pakken. Maar weigeren om met een therapeut te praten omdat je die persoon niet hebt gekozen, of niet naar een schoolbijeenkomst gaan omdat je denkt dat je ex je de schuld zal geven, helpt niet.

Sta open voor samenwerking met uw voormalige partner en andere betrokken professionals om gedragsproblemen aan te pakken. Wees op zijn minst bereid om naar zorgen te luisteren en open te staan ​​voor suggesties.

Zelfs als je die specifieke gedragsproblemen niet ziet, of als je denkt dat de andere ouder schuldig is, is luisteren de beste plek om te beginnen. Zodra je laat zien dat je openstaat voor de problemen, kun je aan de slag om het probleem op te lossen.

Gedragsproblemen beheren

U hoeft geen beste vrienden te zijn met uw ex-echtgenoot om uw kind te helpen bij de scheiding. Sommige onderzoeken tonen zelfs aan dat goede vrienden zijn met de andere ouder voor een kind zelfs nog verwarrender kan zijn. Hij heeft misschien moeite om te begrijpen waarom je de relatie niet kon laten werken als je zo goed met elkaar kunt opschieten nadat je uit elkaar bent gegaan.

Het belangrijkste om te onthouden is dat uw kind een gezonde relatie met u moet onderhouden. En als je je kind een gezonde discipline geeft na een scheiding, kun je een goede relatie onderhouden.