Angst bij kinderen:wat zijn de tekenen en wanneer moet u hulp zoeken?

Veel kinderen herinneren zich geen tijd voordat er een alomtegenwoordige sfeer van angst was. De COVID-pandemie, schietpartijen op scholen, raciale ongelijkheid, anti-Aziatische haatmisdrijven, de oorlog in Oekraïne en klimaatverandering zijn allemaal belangrijke angstopwekkende factoren bovenop de reguliere stressfactoren voor kinderen in het leven.

In 2019 werd door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) al gemeld dat bijna 6 miljoen Amerikaanse kinderen in de leeftijd van 3-17, of meer dan 9%, met angst leefden. Dat was voordat de pandemie toesloeg. Sindsdien is het aantal toegenomen, met een ongekend aantal kinderen dat angst ervaart, vooral bij jongere kinderen.

"Kindertijd en adolescentie zijn de belangrijkste risicoperiodes voor het ontwikkelen van angst, met een hogere frequentie bij vrouwen", zegt Dr. Nehal Thakkar, een kinderhospitaal in het Phoenix Children's Hospital.

Ouders en verzorgers leven in dezelfde sfeer van angst. De strijd om een ​​evenwicht te vinden tussen het opvoeden van sociaal bewuste kinderen en het proberen hen te beschermen, kan onmogelijk lijken. Deskundigen en ouders met doorleefde ervaring wegen mee bij het identificeren van angst bij kinderen en wanneer ze hulp moeten zoeken.

Wat zijn tekenen van angst bij een kind?

Angstsymptomen bij kinderen kunnen vanaf jonge leeftijd heel duidelijk zijn, of ze kunnen subtieler zijn.

"Onze dochter begon veel vragen te stellen die te maken hadden met haar gezondheid en veiligheid", zegt Lauren Wellbank, een moeder van drie kinderen uit Lehigh Valley, Pennsylvania. “In het begin leek het normaal, alsof ze iets vies zou aanraken en ons dan zou komen vragen of het goed zou komen. Maar toen begon ze te vragen of het goed zou komen als ze ergens mee in aanraking zou komen … Toen begon ze dwangmatig haar handen te wassen.”

Chona O'Galvin, een moeder van twee uit Virginia Beach, Virginia, geloofde eerst dat haar zoon vatbaar was voor extreme verlegenheid totdat hij steeds meer eigenschappen begon te vertonen van een angstchecklist die ze tegenkwam, waaronder perfectionisme, pessimisme, uitstelgedrag en meer.

"Sommige veelvoorkomende tekenen van angst", zegt dr. Jessica L. Fealy, een assistent-professor algemene kindergeneeskunde bij Michigan Medicine, "kunnen slaapproblemen zijn, moeite met het scheiden van de belangrijkste verzorgers, moeite met nieuwe ervaringen, nervositeit of afkeer van bepaalde zintuiglijke ervaringen (bepaalde kleding, harde geluiden, drukke/drukke omgevingen, nieuw voedsel), faalangst of specifieke fobieën. Andere tekenen van angst, "voegt Fealy eraan toe, "kunnen meer fysiek zijn, zoals buikpijn, braken / diarree, hoofdpijn, onverklaarbare pijntjes en kwalen en vaak vragen om thuis te komen van school."

Fealy legt uit dat bij sommige kinderen angst zich vaak voordoet als 'meltdowns' bij hun meest comfortabele volwassenen. "[Kinderen] werken zo hard om het overdag bij elkaar te houden dat het soms lijkt alsof het kleinste ding hen in de war brengt ... en ze lijken misschien overdreven te reageren op kleine stressoren."

Tekenen van angst bij kinderen zullen per geval verschillen. Thakkar merkt op dat angstsymptomen in de loop van de tijd en met de leeftijd kunnen veranderen. Ze zegt dat jonge kinderen aanhankelijkheid of regressie kunnen vertonen, zoals bedplassen, terwijl oudere kinderen situaties en mensen kunnen vermijden, paniekaanvallen kunnen ervaren in de vorm van hartkloppingen, moeite met ademhalen, zweten, trillen of duizeligheid. Er kunnen ook niet-specifieke pijnen en symptomen optreden, zoals hoofdpijn, buikpijn, veranderingen in de stoelgang, huiduitslag of andere veranderingen die verband houden met hun verbinding tussen lichaam en geest.

Tekenen van angst bij kinderen kunnen zijn:

  • Moeilijkheden met slapen.
  • Aanhankelijkheid/moeite om te scheiden van de belangrijkste verzorgers of regressies, zoals bedplassen.
  • Moeite met nieuwe ervaringen of het vermijden van bepaalde situaties en mensen.
  • Nervositeit of afkeer van bepaalde zintuiglijke ervaringen (bepaalde kleding, harde geluiden, drukke/drukke omgevingen, nieuw voedsel).
  • Foutangst en meer specifieke fobieën.
  • Smelten of paniekaanvallen in de vorm van hartkloppingen, moeite met ademhalen, zweten, trillen of duizeligheid.
  • Niet-specifieke pijnen en symptomen, zoals hoofdpijn, buikpijn, veranderingen in de stoelgang, huiduitslag of andere veranderingen in lichaam en geest.

Hoe vroeg kan een kind tekenen van angst vertonen?

"Kinderen kunnen al vanaf de leeftijd van 1 tot 2 jaar tekenen van angst vertonen", zegt Fealy. “Sommige ouders van angstige kinderen zullen zich herinneren dat ze als baby moeilijk te kalmeren waren of worstelden met het scheiden van hun verzorgers of nieuwe ervaringen; maar het is belangrijk om te onthouden dat dit ook normale dingen zijn waar baby's doorheen moeten, en ze zijn niet altijd een teken van angst."

De CDC meldt angst bij minder dan 2% van de kinderen van 3-5 jaar, meer dan 6% van de kinderen van 6-11 jaar en meer dan 10% bij kinderen van 12-17 jaar.

"Als kinderarts zie ik patiënten die zich het meest voor angst presenteren bij schoolgaande kinderen en adolescenten", voegt Fealy toe. Ze legt verder uit dat ouders vaak eerdere tekenen beschrijven bij hun kinderen die ze thuis hebben doorgemaakt voordat ze op het punt kwamen waarop het angstniveau het dagelijks functioneren ging verstoren, waardoor professionele hulp nodig was.

Wat veroorzaakt angst bij kinderen?

Hoewel angst zich op elk moment kan manifesteren, treedt het meestal op tijdens grote veranderingen of stressoren. "De pandemie en de omwenteling van de levensstijl zijn een grote trigger geweest", zegt Fealy, die ook een moeder is van een kind met angst. Ze voegt eraan toe dat de terugkeer naar de persoonlijke school voor sommige kinderen die moeite hebben om van hun ouders te scheiden, ook een uitdaging is geweest. "Een verhuizing, een nieuwe school, meer stressvolle academische eisen, nieuwe activiteiten, een sterfgeval in het gezin", zegt Fealy, "kunnen allemaal de angst verergeren."

Bovendien kunnen kinderen specifieke fobieën ontwikkelen voor dieren en insecten, injecties of harde geluiden, meestal tot de leeftijd van 12 jaar. "Naarmate kinderen groeien, kunnen sociale fobieën en prestatiegerelateerde of schoolangst ontstaan", legt Thakkar uit.

Genetica en omgevingsfactoren, waaronder de geestelijke gezondheid van verzorgers en tegenspoed in de kindertijd, verhogen ook het risico op angst bij kinderen.

Wanneer is het tijd om hulp te zoeken voor de angst van mijn kind?

Fealy raadt aan om angst te behandelen wanneer het het dagelijkse functioneren van het gezin begint te belemmeren, bijvoorbeeld als u niet naar school of naar uw werk kunt omdat een kind niet uit elkaar kan gaan, als een kind niet kan deelnemen aan nieuwe activiteiten of niet kan genieten van tijd met vrienden, als het kind geen nieuwe voedingsmiddelen of ervaringen kan proberen vanwege een fobie of als niemand slaapt omdat een kind niet in slaap kan vallen.

"Als kinderen angst ervaren, kunnen ze zich ook moeilijk concentreren, zenuwachtig zijn of extreem zelfbewust of kritisch zijn over zichzelf", zegt Michelle Felder, een gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker, speltherapeut en oprichter van Parenting Pathfinders, gevestigd in New Yorkse stad. "Als de angstige gedachten van een kind onbeheersbaar en opdringerig worden, als hun zorgen invloed hebben op de dingen die ze dagelijks doen of als uw kind bepaalde situaties vermijdt vanwege hun angst, is het tijd om contact op te nemen met een professional in de geestelijke gezondheidszorg in uw gebied voor ondersteuning.”

"Pas toen mijn zoon tijdens de pandemie aan zijn zesde leerjaar begon en naar virtuele school ging, realiseerde ik me dat zijn angst alles te boven ging dat mijn man of ik aankon", zegt O'Galvin. “Hij had echt professionele hulp nodig. De overgang van de basisschool naar de middelbare school is moeilijk om mee te beginnen, maar de pandemie/virtueel leren heeft het vertienvoudigd…”

Virtueel leren was ongelooflijk uitputtend en stressvol voor de zoon van O'Galvin, die moeite had om voor de camera te staan. "Hij kreeg paniekaanvallen en meltdowns wanneer hij zichzelf moest voorstellen, iets moest presenteren tijdens breakout rooms of gewoon voor de camera moest spreken waar alle ogen op hem gericht waren."

O'Galvin legde uit dat haar zoon overweldigd zou raken door opdrachten omdat hij niet zou weten waar hij moest beginnen. "Hij raakte gefrustreerd en begon te huilen, bang dat hij zou zakken voor zijn lessen."

De nu 13-jarige bracht zijn angstproblemen naar voren met zijn kinderarts tijdens zijn jaarlijkse putcontrolebezoek. Nadat de arts een screening met hem had gedaan, adviseerde ze de familie om contact op te nemen met een gedragstherapeut om met hem te werken aan wat zij vermoedde dat algemene en sociale angst was.

"Angst kan bij kinderen niet worden herkend en ondergediagnosticeerd, waardoor het moeilijker te behandelen en te beheersen is", zegt Thakkar. "Als u atypisch gedrag of andere veranderingen bij uw kind opmerkt, is het altijd belangrijk om dit met uw kinderarts te bespreken."

Hoe het stigma rond angst te overwinnen - en waarom het van cruciaal belang is dat we dat doen

"Omgaan met het mentale welzijn van mijn kind is een voortdurende reis geweest", zegt O'Galvin. "... het is zo belangrijk geweest om mezelf te controleren op vooroordelen of vooroordelen, zodat ik geen oordeel vel of negativiteit projecteer over iets waar hij emotioneel doorheen werkt."

Thakkar benadrukt ook het belang van het wegnemen van stigma rond angst en andere psychische aandoeningen. "Leer uw kind deze signalen bij zichzelf te herkennen en om hulp te vragen wanneer ze die nodig hebben", zegt ze. "Herinner uw kind eraan dat geestelijke gezondheid net zo belangrijk is als lichamelijke gezondheid - u brengt ze naar de dokter als ze lichamelijk ziek zijn, dus het is net zo belangrijk om hulp te krijgen of een zorgverlener te raadplegen voor uw geestelijke gezondheid."


Previous:

Next: