• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat is het verdwijnende tweelingsyndroom?

Het verdwijnende tweelingsyndroom is het spontane verlies of de miskraam van een zich ontwikkelende baby in het begin van een meerlingzwangerschap, wat meestal resulteert in een normale eenlingzwangerschap. Het kan ook het verdwijnende tweelingsyndroom worden genoemd.

Een vroege echografie kan twee zwangerschapszakjes detecteren, maar later is slechts één foetale hartslag detecteerbaar en is de tweede zak verdwenen. Of, bij een volgende echografie, is naast een aangetaste eicel een zich normaal ontwikkelende baby aanwezig.

Soms wordt de term "verdwijnende tweeling" gebruikt voor elke zwangerschap waarbij één baby in een meerlingzwangerschap verloren gaat terwijl de andere overleeft, zelfs als de tweeling technisch niet is verdwenen. Meestal is de term meestal gereserveerd voor een tweeling die in het eerste trimester verdwijnt. Dit is wat u moet weten over het verdwijnen van het tweelingsyndroom.

Statistieken

Studies suggereren dat het verdwijnen van het tweelingsyndroom vóór de 12e week van de zwangerschap optreedt bij ongeveer 36% van de zwangerschappen met twee zwangerschappen en bij meer dan 50% van de zwangerschappen met drie of meer zwangerschappen. Onderzoekers vermoeden echter dat het verdwijnende tweelingsyndroom nog vaker voorkomt, omdat het vaak kan voorkomen zonder detectie.

Bij meerlingzwangerschappen die langer dan 20 weken hebben geduurd, schatten onderzoekers dat ongeveer 2,6% van de tweelingzwangerschappen en 4,3% van de drielingzwangerschappen wordt beïnvloed door foetale sterfte. Deze worden echter over het algemeen niet beschouwd als verdwijnende tweelingzwangerschappen.

Symptomen

In sommige gevallen kan het verlies van de tweeling gepaard gaan met symptomen van een miskraam, zoals vaginale bloedingen en spotting. Andere symptomen kunnen baarmoederkrampen of bekkenpijn zijn. Deze symptomen kunnen optreden tijdens het eerste trimester van de zwangerschap en kunnen onopgemerkt blijven door de ouder.

Als hCG-spiegels worden gemeten, kunnen ze een langzamere stijging vertonen dan zou worden verwacht bij een zich normaal ontwikkelende tweelingzwangerschap. Lage hCG-waarden bij het verdwijnende tweelingsyndroom zijn meestal aanwezig vanaf de eerste dagen van implantatie, wat voor een ouder geruststellend kan zijn dat het feit dat de tweeling verdween niets te maken had met iets wat ze wel of niet deden.

In zeer vroege gevallen zal de vrouw misschien nooit weten dat de aandoening zich heeft voorgedaan. Dit feit is vooral waar als de tweeling vóór de eerste echo is verdwenen.

Oorzaken

Als u een van uw baby's bent verloren tijdens een meerlingzwangerschap, is er geen reden om aan te nemen dat dit is gebeurd door iets wat u of iemand anders wel of niet heeft gedaan. Sommige gevallen van verdwijnend tweelingsyndroom treden op vanwege chromosomale afwijkingen bij de verloren baby, maar in andere gevallen begrijpen onderzoekers niet volledig waarom een ​​tweeling verloren is gegaan.

Er lijkt de laatste jaren een significante toename van het verdwijnende tweelingsyndroom te zijn. Aangezien veel verdwijnende tweelingen nooit zouden worden gedetecteerd zonder vroege echografie, zou technologische vooruitgang een deel van de reden voor de toename kunnen zijn. Daarnaast komen vruchtbaarheidsbehandelingen steeds vaker voor en vergroten ze vaak de kans op veelvouden. Dit kan ook een factor zijn.

Hoewel er meestal geen oorzaak bekend is voor het verdwijnen van het tweelingsyndroom, zijn er enkele andere factoren die verband kunnen houden met het verlies van het embryo. Deze omvatten:

• Een hoge moederleeftijd hebben (meestal meer dan 30 jaar) 
• chromosomale afwijkingen tonen (bij de overleden tweeling)
• Gebruik van kunstmatige voortplantingstechnieken (ART)
• Een kleine placenta of andere anatomische afwijkingen van de placenta hebben
• Met genetische en teratogene factoren

Diagnose van verdwijnend tweelingsyndroom

Het verdwijnende tweelingsyndroom wordt meestal gediagnosticeerd door middel van echografie. Als een vroege echo een tweelingzwangerschap laat zien, maar de ouder symptomen van een miskraam of lager dan verwachte hCG-waarden ervaart, of als er slechts één hartslag kan worden gedetecteerd via Doppler, kan een zorgverlener vermoeden dat het tweelingsyndroom verdwijnt.

Een vervolgecho kan bepalen of een tweeling verloren is gegaan. Bovendien levert het onderzoek van de placenta na de bevalling ook nuttige informatie op.

Behandeling

Over het algemeen, en vooral wanneer het verdwijnende tweelingsyndroom optreedt in het eerste trimester, is geen behandeling nodig voor de moeder of de resterende foetus. Als een tweeling later in de zwangerschap sterft, bestaat het risico op vroeggeboorte, infectie of bloeding. In die gevallen zullen zorgverleners een behandeling voorschrijven die geschikt is voor die aandoeningen.

Hoewel hier enige discussie over bestaat, zijn er aanwijzingen dat er een groter risico op zwangerschapsproblemen kan zijn nadat een tweeling is verdwenen. Verschillende onderzoeken hebben nu gekeken naar baby's die een verdwijnende tweeling hadden in vergelijking met baby's die zonder tweeling werden verwekt of een gezonde tweeling hadden.

Er zijn verschillende uitkomsten opgemerkt, maar over het algemeen lijkt het risico op geboorteafwijkingen en complicaties hoger te zijn bij baby's met een verdwijnende tweeling. De toename van de risico's lijkt het meest voor te komen bij het verlies van een co-twin tussen 6 en 8 weken zwangerschap.

Complicaties

Complicaties kunnen zijn:

• Zwangerschapsdiabetes
• Een hoger risico op aangeboren afwijkingen, zoals hersenverlamming
• Intra-uteriene groeirestrictie (IUGR), een aandoening waarbij de baby tijdens de zwangerschap niet zo goed groeit als zou moeten
• Zeer laag geboortegewicht
• Lage Apgar-scores
• Perinatale sterfte (kindersterfte)

Om deze redenen kan uw zorgverlener uw zwangerschap beter in de gaten houden als u een verdwijnende tweeling heeft. Het is echter belangrijk op te merken dat in de meeste gevallen van het verdwijnende tweelingsyndroom de overlevende baby niet nadelig wordt beïnvloed.

Als de tweeling niet verdwijnt

Meestal wordt de verdwijnende tweeling geabsorbeerd door het lichaam van de ouder, zodat er geen bewijs is van de tweeling op het moment van bevalling. Soms, als een tweeling verdwijnt tussen 15 en 20 weken zwangerschap, blijft er een foetus papyraceous over.

Dit is een flinterdun overblijfsel van de foetus. Soms kan bij de overlevende tweeling een teratoomtumor optreden, waarbij enkele resten van foetaal weefsel aanwezig zijn, zoals haar of tanden (dit is niet gevaarlijk voor de baby).

Omgaan met

Als je de diagnose van het verdwijnende tweelingsyndroom hebt gekregen, heb je waarschijnlijk veel gemengde gevoelens. Het is normaal om te rouwen om de baby die je hebt verloren, terwijl je ook opluchting voelt dat je andere baby het heeft overleefd.

Je moet niet het gevoel hebben dat je moet kiezen tussen je emoties. Je onteert geen van beide baby's als je een normaal rouwproces doormaakt terwijl je vol verwachting blijft uitkijken naar je gezonde baby.

Als u worstelt om het verlies van de co-tweeling het hoofd te bieden, neem dan contact op met uw zorgverlener of praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Zij kunnen u tips geven over hoe u het beste met uw verlies kunt omgaan en toch uw zwangerschap kunt omarmen.

Een woord van Verywell

Als u is verteld dat u een verdwijnend tweelingsyndroom heeft gehad, kan het een uitdaging zijn om met dit nieuws om te gaan, zelfs als de resterende baby perfect gezond is. Maar wees gerust, er is niets dat je wel of niet hebt gedaan waardoor de tweeling is verdwenen. Meestal is de reden voor het verlies onbekend.

Als u worstelt met angst over uw zwangerschap of de gezondheid van de co-twin die u nog steeds draagt, neem dan contact op met uw zorgverlener. Ze kunnen u helpen uw zorgen over de gezondheid van uw baby en uw zwangerschap weg te nemen.