Emotioneel herstellen na doodgeboorte

Een baby verliezen aan een doodgeboorte is ongelooflijk pijnlijk. Nadat je de eerste emotionele schok hebt doorstaan, kun je tegenstrijdige en intense gevoelens ervaren terwijl je je aanpast aan de onverwachte realiteit van het leven zonder de baby waar je zo naar uitkeek.

Je lichaam heeft niet alleen tijd nodig om fysiek te genezen, je hebt ook tijd en zorg nodig om emotioneel te genezen. Hieronder vind je enkele dingen die je kunnen helpen om het rouwproces het hoofd te bieden.

In het ziekenhuis

Naar schatting een derde van de doodgeborenen heeft geen bekende oorzaak en komt voor bij verder normale zwangerschappen. Je bent misschien naar een routinematige prenatale controle gegaan om alleen verwoestend nieuws te krijgen, gevolgd door een spoedreis naar het ziekenhuis voor een bevalling die je niet had verwacht.

Als je eenmaal bent bevallen van je baby, zijn er een paar dingen waar je mee te maken krijgt voordat je naar huis gaat.

Op zoek naar antwoorden

Wat is er met mijn baby gebeurd? Is er iets dat ik heb gedaan om dit te laten gebeuren? Zal het weer gebeuren? Hoewel sommige gevallen van doodgeboorte onverklaarbaar zijn, zijn er een aantal dingen die uw arts kan doen om u te helpen een mogelijke oorzaak vast te stellen.

Het kan moeilijk zijn om vragen te beantwoorden over uw persoonlijke en familiale medische geschiedenis terwijl u te maken heeft met het verlies van uw baby, maar weten wat er is gebeurd, kan psychologisch nuttig zijn door u te laten afsluiten.

Voordat u uit het ziekenhuis naar huis gaat, kan uw arts bloed-, urine- of schildkliertesten bestellen om te bepalen of uw gezondheid invloed heeft gehad op uw zwangerschap. Ze kunnen ook de placenta, navelstreng en vliezen testen om te controleren op afwijkingen, evenals testen van de chromosomen van uw baby om te controleren op genetische aandoeningen zoals het syndroom van Down.

U krijgt ook de mogelijkheid om een ​​autopsie op uw baby te laten uitvoeren. Als u ermee instemt, kan het waardevolle informatie opleveren over de oorzaak van de doodgeboorte. U heeft controle over de omvang van de autopsie en u kunt toestemming weigeren voor elk deel van het onderzoek waar u zich niet prettig bij voelt.

Uit een onderzoek van de National Institutes of Health uit 2011 bleek dat artsen bij een postmortaal medisch onderzoek in 76% van de gevallen een "waarschijnlijke of mogelijke doodsoorzaak" konden vaststellen.

Omgaan met schuld

Sommige mensen ervaren schuldgevoelens na een doodgeboorte, met het gevoel dat als ze iets anders hadden gedaan, het resultaat misschien beter was geweest. Net als bij een miskraam is doodgeboorte meestal niet de schuld van iemand.

Geboorteafwijkingen en infecties bij de moeder en/of baby veroorzaken een aanzienlijk percentage doodgeboorten; deze oorzaken zijn onvermijdelijk en kunnen onverwachts optreden.

Als u met uw zorgverlener praat over de mogelijkheden om de oorzaak van uw doodgeboorte te achterhalen, kunt u zich voorbereiden op de toekomst en kunt u zich geruststellen.

Afscheid nemen

U krijgt zoveel tijd om met uw baby door te brengen als u wilt voordat u het ziekenhuis verlaat. Als je je ongemakkelijk voelt bij het idee om tijd met ze door te brengen, is dat ook goed - doe wat je het beste lijkt, en onthoud dat iedereen anders omgaat met het verlies van een baby. Voel je niet onder druk gezet om iets te doen waar je je ongemakkelijk bij voelt.

Als je ervoor kiest om tijd met je baby door te brengen in het ziekenhuis, wil je hem misschien vasthouden, een slaapliedje zingen, hem een ​​speciale outfit aandoen, een haarlok houden of foto's maken. Hoewel dit in het begin misschien vreemd aanvoelt, kunnen deze activiteiten waardevolle herinneringen opleveren die u in de toekomst zult koesteren.

Het ziekenhuis kan u ook de ID-armband van de baby geven en de handafdrukken en voetafdrukken op hun geboorteakte vermelden.

Het verdriet van je partner erkennen

Als je eigen emoties zo intens zijn, kan het moeilijk zijn om te onthouden dat je partner met hetzelfde verlies te maken heeft als jij. Mensen kunnen hun verdriet op heel verschillende manieren tonen, dus het kan voor hen moeilijk zijn om te weten hoe ze elkaar kunnen steunen.

Geduld hebben, luisteren en elkaars persoonlijke rouwstijlen respecteren, is de sleutel om samen je weg door dit verlies te vinden.

Aanpassingen maken

Wanneer u fysiek klaar bent om het ziekenhuis te verlaten, wordt u ontslagen om naar huis te gaan. Er zijn een aantal dingen waar je rekening mee moet houden als je je voorbereidt om weer in het leven te staan ​​zonder de baby waar je zo naar uitkeek.

Thuiskomen

Het is begrijpelijk dat het erg pijnlijk kan zijn om na een doodgeboorte thuis te komen uit het ziekenhuis. Je hebt misschien het gevoel dat je je laatste contact met je baby hebt verloren. Je bent misschien ook terughoudend om alle babydingen die je thuis hebt voorbereid onder ogen te zien.

Vertrouw op je instinct en wees aardig voor jezelf; alleen jij weet wat het meest nuttig zal zijn. Als je wilt dat vertrouwde vrienden of familieleden naar je huis gaan voordat je er bent om alle babyspullen te verwijderen, laat het hen dan weten. Maar als je niet wilt dat dat gebeurt, is het belangrijk om dat ook te communiceren voordat je thuiskomt.

Het rouwproces

Studies hebben aangetoond dat het emotionele trauma veroorzaakt door doodgeboorte een verreikende impact kan hebben op het leven van ouders, maar de uitkomst wordt sterk beïnvloed door hoe mensen omgaan met hun verdriet. Het rouwproces kent vijf herkenbare fasen - ontkenning, woede, onderhandelen, verdriet/depressie en acceptatie - die mensen in hun eigen tempo doorlopen.

Deze stadia zijn niet altijd voorspelbaar en je zult waarschijnlijk ook een groot aantal andere emoties ervaren. Maar weten wat u kunt verwachten en uzelf toestemming geven om zo lang te rouwen als nodig is om uw verlies te rouwen, kan echt helpen.

Doodgeboorte kan voor veel mensen een moeilijk onderwerp zijn om te bespreken, en rouwen om het verlies van een ongeboren baby is helaas iets dat voor mensen in veel culturen moeilijk te begrijpen is.

Je hebt misschien het gevoel dat je niet verdrietig kunt zijn in de buurt van anderen uit angst om ze ongemakkelijk te maken, maar je hebt het volste recht om te rouwen om je verlies. Verdriet is persoonlijk en uniek en manifesteert zich op meerdere manieren:fysiek, emotioneel, mentaal en/of spiritueel. Hoe je verdriet ervaart en hoe lang je rouwt, zal je eigen reis naar genezing zijn.

Jezelf uiten

Verdriet kan overweldigend en allesverslindend zijn. In het begin kan het moeilijk zijn om te praten over hoe je je voelt, omdat er zoveel emoties door je hoofd gaan.

Aan de andere kant kun je je van binnen verdoofd voelen en niet weten waar je over moet praten. Geef jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt om aan je gevoelens te werken, alleen of met een geliefde of hulpverlener.

Hoewel praten met iemand je kan helpen je emoties te verduidelijken, kun je ook troost vinden in een meer eenzame activiteit. Overweeg een van de volgende dingen te proberen:

  • Een herdenkingstuin maken
  • Journalen
  • Een plakboek maken
  • Schilderen

Elk van deze activiteiten kan je helpen om in contact te komen met je gevoelens en tegelijkertijd een speciaal aandenken aan je kind te creëren.

Anderen helpen

Uw familieleden zullen u willen helpen, en hoewel het in het begin misschien verleidelijk is om afstand te nemen van iedereen, is de steun van uw dierbaren van onschatbare waarde. Zelfs als je nog niet klaar bent om te praten, laat ze je dan helpen met kleine taken in huis.

Je bent op dit moment fysiek en emotioneel uitgeput, en ze zullen de kans geweldig vinden om het gevoel te hebben dat ze je helpen. Laat ze meedoen voor zover jij je er prettig bij voelt.

Onthoud dat ze ook hun eigen rouwproces doormaken, ook al is het niet zo acuut als het jouwe. Het is oké om hulp te vragen wanneer je het nodig hebt.

Het emotionele herstel van een doodgeboorte kan langzaam en moeilijk zijn, maar het gebruik van de middelen om je heen, zowel professioneel als persoonlijk, kan je reis een beetje gemakkelijker maken.

Voor uw fysieke behoeften zorgen

Zelfs als je wereld verwarrend aanvoelt en verdriet gewone taken zoals eten en slapen moeilijk maakt, is het belangrijk om voor je fysieke behoeften te zorgen. Je lichaam is kwetsbaar omdat je herstelt van alle hormonale en fysieke veranderingen van de zwangerschap, naast het rouwen om het verlies van je baby.

Het eten van voedzaam voedsel, actief zijn en voldoende rust nemen, maken allemaal deel uit van fysiek gezond blijven, zodat u zich kunt concentreren op uw emotionele gezondheid.

Je baby eren

Er zijn een aantal speciale manieren waarop je je kleintje kunt herinneren, zodat je jezelf en je familie kunt helpen dit verlies te verwerken en de herinnering aan je baby de komende jaren dicht bij je te houden.

Je baby een naam geven

Je baby een naam geven is een geweldige manier om hem als persoon te eren. Bovendien kunnen u en uw dierbaren zich meer op hun gemak voelen om over uw verlies te praten als u een naam voor uw baby heeft.

Terwijl sommige ouders liever een naam gebruiken die ze al tijdens de zwangerschap overwogen, kiezen anderen iets dat hun verlies vertegenwoordigt, zoals Angel, Heaven of Star. Kies een naam die u gemakkelijk hardop kunt uitspreken en die staat voor alles wat uw baby voor u en uw dierbaren betekent.

Begrafenisplanning

Afhankelijk van uw lokale wetgeving, moet u mogelijk een uitvaartcentrum kiezen. Dit betekent niet dat je een begrafenis voor je baby moet hebben, maar het is zeker een optie.

Begrafenissen zijn een belangrijk onderdeel van het afscheid nemen van dierbaren wanneer ze als volwassene overgaan, en u zult merken dat een begrafenis voor uw baby u en uw gezin helpt hetzelfde te doen als u een doodgeboren kind heeft gehad.

Veel uitvaartcentra bieden gratis of goedkope begrafenissen voor kinderen en kunnen u een breed scala aan opties bieden voor de laatste rustplaats van uw baby. U kunt getroost worden door deze keuzes voor uw baby te maken.

Vooruitkijken

Als de eerste golven van intens verdriet voorbij gaan, kun je perioden van gevoelloosheid of zelfs depressie voelen. Hoewel de scherpe pijn niet eeuwig duurt, is het aanhoudende verdriet dat kan volgen heel reëel.

Iedereen gaat anders om met het rouwproces. Je vooruitzichten, ervaringen uit het verleden en ondersteuningssysteem zullen allemaal een rol spelen in hoe je door de emotionele ervaring van het verlies van je baby gaat. Maar uiteindelijk zul je in staat zijn om vooruit te gaan en naar de komende jaren te kijken.

Tekenen van depressie

Verdriet en tranen zijn een normaal onderdeel van het verdriet van doodgeboorte, en er is geen tijdslimiet voor het rouwproces. Volgens een onderzoek uit 2016 komen depressie en posttraumatisch stresssyndroom (PTSS) vaker voor bij moeders na een doodgeboorte.

Het is goed om op de hoogte te zijn van veranderingen in de geestelijke gezondheid en tekenen van postpartumdepressie, waaronder:

  • Verandering van eetlust (te veel of te weinig eten)
  • Concentratieproblemen
  • Overmatig huilen
  • Boos, prikkelbaar en/of rusteloos voelen
  • Je hopeloos of waardeloos voelen
  • Jezelf isoleren
  • Geen activiteiten doen die je ooit leuk vond
  • Fysieke symptomen zoals buikpijn of hoofdpijn
  • Gedachten over de dood, zelfmoord of zelfbeschadiging

Als u niet zeker weet of u nog steeds door het normale rouwproces gaat of met een depressie te maken heeft, neem dan contact op met uw arts of een hulpverlener voor ondersteuning en advies.

Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde adviseur. Als jij of een geliefde in direct gevaar verkeert, bel dan 911.

Hulp zoeken

Veel ouders van doodgeboren baby's vinden troost in steungroepen voor zwangerschapsverlies. Er zijn uitstekende bronnen, zowel online als persoonlijk om u door deze tijd heen te helpen. Vraag uw arts of verpleegkundige om een ​​lijst van lokale organisaties.

Als je het gevoel hebt dat je normale verdriet iets ernstigers wordt, zoals klinische depressie of angst, wees dan niet bang om professionele hulp te zoeken.

Toekomstige zwangerschappen

Uiteindelijk beslis je of je meer kinderen wilt. De keuze is zeer persoonlijk, en het is allemaal van jou. Als je het opnieuw gaat proberen, weet je wanneer de tijd rijp is. Het betekent niet dat je je doodgeboren baby bent vergeten, alleen dat het leven doorgaat - hoe kostbaar het leven ook is dat je hebt verloren.

Praat met uw arts wanneer u er klaar voor bent, vooral als de oorzaak van uw eerste doodgeborene iets was dat in een toekomstige zwangerschap zou kunnen worden herhaald.

Blijf goed voor jezelf zorgen en erken dat er weer een zwangerschap kan komen met een aantal van die verrassende momenten die het verdriet voor een tijdje weer sterker maken. Communiceren met de mensen om je heen zal helpen.

Coping op lange termijn

Rouw kan een lang proces zijn en je zult de herinneringen aan je baby altijd dicht bij je houden. Er zijn geen deadlines en je moet je niet gebonden voelen aan een schema. Neem zoveel tijd als je nodig hebt en weet dat sommige dagen beter zullen zijn dan andere.

Er zullen momenten zijn waarop verdriet je kan besluipen in het midden van een periode waarin je dacht dat het goed met je ging. Feestdagen, jubilea, babyborrels en het zien van andere zwangere vrouwen zijn enkele veelvoorkomende triggers.

Wees gewoon lief voor jezelf en onthoud dat dit allemaal normaal is. Deel je gevoelens met iemand die je vertrouwt en weet dat er meer goede dagen in aantocht zijn.

Een woord van Verywell

Het verlies van een baby door doodgeboorte is verwoestend en in het begin heb je misschien het gevoel dat er geen manier is om de pijn te doorstaan. Weet echter dat je zult genezen, en er zijn mensen om je heen die van je houden en willen helpen met je genezing.

Je komt hier doorheen en kunt doorgaan naar betere dagen die voor je liggen, terwijl je de herinnering van je baby altijd dichtbij je houdt.


Previous:

Next: